¹MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.

¹Mia spirito senfortigxis, miaj tagoj mallongigxis, Tomboj estas antaux mi.

²No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.

²Mokado min cxirkauxas; En aflikto pro tio restas mia okulo.

³Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?

³Estu Vi mem mia garantianto antaux Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?

⁴Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.

⁴CXar ilian koron Vi kovris kontraux prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.

⁵El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.

⁵Se iu fanfaronas antaux siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumigxos.

⁶El me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.

⁶Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi farigxis homo, al kiu oni kracxas en la vizagxon.

⁷Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.

⁷Mia okulo mallumigxis de cxagreno, Kaj cxiuj miaj membroj farigxis kiel ombro.

⁸Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.

⁸La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitigxos kontraux la hipokritulo.

⁹No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.

⁹Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmigxos.

¹⁰Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.

¹⁰Kaj kiom ajn vi cxiuj revenos, Mi ne trovos inter vi sagxulon.

¹¹Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.

¹¹Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.

¹²Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.

¹²La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.

¹³Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.

¹³Se mi atendas, tamen SXeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito.

¹⁴A la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; A los gusanos: Mi madre y mi hermana.

¹⁴Al la kavo mi diras:Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.

¹⁵¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?

¹⁵Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?

¹⁶A los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.

¹⁶En la profundon de SXeol gxi malsupreniros, Ni ambaux kune kusxos en la polvo.