¹AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?

¹Voku do! cxu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

²Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.

²Malsagxulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitigxemeco.

³Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.

³Mi vidis malsagxulon, kiu enradikigxis, Kaj mi malbenis subite lian logxejon.

⁴Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.

⁴Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin cxe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

⁵Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.

⁵Lian rikoltajxon formangxos malsatulo, El inter la dornoj li gxin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havajxon.

⁶Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.

⁶Ne el la polvo eliras malpiajxo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

⁷Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.

⁷Sed homo naskigxas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

⁸Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:

⁸Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

⁹El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:

⁹Al Tiu, kiu faras grandajxojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindajxojn, kiujn neniu povas kalkuli;

¹⁰Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:

¹⁰Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

¹¹Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:

¹¹Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj levigxu savite.

¹²Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:

¹²Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

¹³Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;

¹³Li kaptas la sagxulojn per ilia ruzajxo; Kaj la decido de maliculoj farigxas senvalora.

¹⁴De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:

¹⁴En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

¹⁵Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;

¹⁵Li savas kontraux glavo, Kontraux la busxo kaj mano de potenculo Li savas malricxulon.

¹⁶Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.

¹⁶Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian busxon.

¹⁷He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

¹⁷Felicxa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malsxatu;

¹⁸Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: El hiere, y sus manos curan.

¹⁸CXar Li vundas, sed ankaux bandagxas; Li batas, sed Liaj manoj ankaux resanigas.

¹⁹En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

¹⁹En ses malfelicxoj Li vin savos; En la sepa ne tusxos vin la malbono.

²⁰En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.

²⁰En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

²¹Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.

²¹Kontraux la vipo de lango vi estos kasxita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam gxi venos.

²²De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:

²²Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

²³Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.

²³CXar kun la sxtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

²⁴Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.

²⁴Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian logxejon, kaj nenio mankos.

²⁵Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.

²⁵Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

²⁶Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.

²⁶En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

²⁷He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Oyelo, y juzga tú para contigo.

²⁷Vidu, ni tion esploris, kaj tiel gxi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.