¹Y HABIENDO entrado Jesús, iba pasando por Jericó;

¹Jesús kom til Jeríkó og gekk gegnum borgina.

²Y he aquí un varón llamado Zaqueo, el cual era el principal de los publicanos, y era rico;

²En þar var maður, er Sakkeus hét. Hann var yfirtollheimtumaður og auðugur.

³Y procuraba ver á Jesús quién fuese; mas no podía á causa de la multitud, porque era pequeño de estatura.

³Langaði hann að sjá, hver Jesús væri, en tókst það ekki fyrir mannfjöldanum, því hann var lítill vexti.

⁴Y corriendo delante, subióse á un árbol sicómoro para verle; porque había de pasar por allí.

⁴Hann hljóp þá á undan og klifraði upp í mórberjatré til að sjá Jesú, en leið hans lá þar hjá.

⁵Y como vino á aquel lugar Jesús, mirando, le vió, y díjole: Zaqueo, date priesa, desciende, porque hoy es necesario que pose en tu casa.

⁵Og er Jesús kom þar að, leit hann upp og sagði við hann: ,,Sakkeus, flýt þér ofan, í dag ber mér að vera í húsi þínu.``

⁶Entonces él descendió apriesa, y le recibió gozoso.

⁶Hann flýtti sér ofan og tók á móti honum glaður.

⁷Y viendo esto, todos murmuraban, diciendo que había entrado á posar con un hombre pecador.

⁷Þeir er sáu þetta, létu allir illa við og sögðu: ,,Hann fer til að gista hjá bersyndugum manni.``

⁸Entonces Zaqueo, puesto en pie, dijo al Señor: He aquí, Señor, la mitad de mis bienes doy á los pobres; y si en algo he defraudado á alguno, lo vuelvo con el cuatro tanto.

⁸En Sakkeus sté fram og sagði við Drottin: ,,Herra, helming eigna minna gef ég fátækum, og hafi ég haft nokkuð af nokkrum, gef ég honum ferfalt aftur.``

⁹Y Jesús le dijo: Hoy ha venido la salvación á esta casa; por cuanto él también es hijo de Abraham.

⁹Jesús sagði þá við hann: ,,Í dag hefur hjálpræði hlotnast húsi þessu, enda er þessi maður líka Abrahams sonur.

¹⁰Porque el Hijo del hombre vino á buscar y á salvar lo que se había perdido.

¹⁰Því að Mannssonurinn er kominn að leita að hinu týnda og frelsa það.``

¹¹Y oyendo ellos estas cosas, prosiguió Jesús y dijo una parábola, por cuanto estaba cerca de Jerusalem, y porque pensaban que luego había de ser manifestado el reino de Dios.

¹¹Meðan þeir hlýddu á, bætti hann við dæmisögu, því að hann var í nánd við Jerúsalem, og þeir ætluðu, að Guðs ríki mundi þegar birtast.

¹²Dijo pues: Un hombre noble partió á una provincia lejos, para tomar para sí un reino, y volver.

¹²Hann sagði: ,,Maður nokkur tiginborinn fór í fjarlægt land til þess að taka við konungdómi og koma síðan aftur.

¹³Mas llamados diez siervos suyos, les dió diez minas, y díjoles: Negociad entre tanto que vengo.

¹³Hann kallaði tíu þjóna sína, seldi þeim í hendur tíu pund og sagði við þá: ,Verslið með þetta, þangað til ég kem.`

¹⁴Empero sus ciudadanos le aborrecían, y enviaron tras de él una embajada, diciendo: No queremos que éste reine sobre nosotros.

¹⁴En landar hans hötuðu hann og gerðu sendimann á eftir honum til að segja: ,Vér viljum ekki, að þessi maður verði konungur yfir oss.`

¹⁵Y aconteció, que vuelto él, habiendo tomado el reino, mandó llamar á sí á aquellos siervos á los cuales había dado el dinero, para saber lo que había negociado cada uno.

¹⁵Nú kom hann aftur og hafði tekið konungdóm. Þá lét hann kalla fyrir sig þjóna þá er hann hafði selt féð í hendur, til þess að vita, hvað hver hefði grætt.

¹⁶Y vino el primero, diciendo: Señor, tu mina ha ganado diez minas.

¹⁶Hinn fyrsti kom og sagði: ,Herra, pund þitt hefur ávaxtast um tíu pund.`

¹⁷Y él le dice: Está bien, buen siervo; pues que en lo poco has sido fiel, tendrás potestad sobre diez ciudades.

¹⁷Konungur sagði við hann: ,Gott, þú góði þjónn, þú varst trúr í mjög litlu og því skaltu ráða fyrir tíu borgum.`

¹⁸Y vino otro, diciendo: Señor, tu mina ha hecho cinco minas.

¹⁸Annar kom og sagði: ,Pund þitt, herra, hefur gefið af sér fimm pund.`

¹⁹Y también á éste dijo: Tú también sé sobre cinco ciudades.

¹⁹Hann sagði eins við hann: ,Þú skalt og vera yfir fimm borgum.`

²⁰Y vino otro, diciendo: Señor, he aquí tu mina, la cual he tenido guardada en un pañizuelo:

²⁰Enn kom einn og sagði: ,Herra, hér er pund þitt. Ég hef haft það geymt í dúki,

²¹Porque tuve miedo de ti, que eres hombre recio; tomas lo que no pusiste, y siegas lo que no sembraste.

²¹því að ég var hræddur við þig, en þú ert maður strangur og tekur það út, sem þú lagðir ekki inn, og uppsker það, sem þú sáðir ekki.`

²²Entonces él le dijo: Mal siervo, de tu boca te juzgo. Sabías que yo era hombre recio, que tomo lo que no puse, y que siego lo que no sembré;

²²Hann segir við hann: ,Illi þjónn, eftir orðum þínum dæmi ég þig. Þú vissir, að ég er maður strangur, sem tek það út, sem ég lagði ekki inn, og uppsker það, sem ég sáði ekki.

²³¿Por qué, no diste mi dinero al banco, y yo viniendo lo demandara con el logro?

²³Hvers vegna léstu þá ekki fé mitt í banka? Þá hefði ég fengið það með vöxtum, er ég kom heim.`

²⁴Y dijo á los que estaban presentes: Quitadle la mina, y dadla al que tiene las diez minas.

²⁴Og hann sagði við þá er hjá voru: ,Takið af honum pundið, og fáið þeim, sem hefur tíu pundin.`

²⁵Y ellos le dijeron: Señor, tiene diez minas.

²⁵En þeir sögðu við hann: ,Herra, hann hefur tíu pund.`

²⁶Pues yo os digo que á cualquiera que tuviere, le será dado; mas al que no tuviere, aun lo que tiene le será quitado.

²⁶Ég segi yður: Hverjum sem hefur, mun gefið verða, og frá þeim sem eigi hefur, mun tekið verða jafnvel það, sem hann hefur.

²⁷Y también á aquellos mis enemigos que no querían que yo reinase sobre ellos, traedlos acá, y degolladlos delante de mí.

²⁷En þessa óvini mína, sem vildu ekki að ég yrði konungur yfir sér, færið þá hingað og höggvið þá frammi fyrir mér.``

²⁸Y dicho esto, iba delante subiendo á Jerusalem.

²⁸Þá er Jesús hafði þetta mælt, hélt hann á undan áfram upp til Jerúsalem.

²⁹Y aconteció, que llegando cerca de Bethfagé, y de Bethania, al monte que se llama de las Olivas, envió dos de sus discípulos,

²⁹Þegar hann nálgaðist Betfage og Betaníu við Olíufjallið, sem svo er nefnt, sendi hann tvo lærisveina sína

³⁰Diciendo: Id á la aldea de enfrente; en la cual como entrareis, hallaréis un pollino atado, en el que ningún hombre se ha sentado jamás; desatadlo, y traedlo.

³⁰og mælti: ,,Farið í þorpið hér fram undan. Þegar þið komið þangað, munuð þið finna fola bundinn, sem enginn hefur enn komið á bak. Leysið hann og komið með hann.

³¹Y si alguien os preguntare, ¿por qué lo desatáis? le responderéis así: Porque el Señor lo ha menester.

³¹Ef einhver spyr ykkur: ,Hvers vegna leysið þið hann?` þá svarið svo: ,Herrann þarf hans við`.``

³²Y fueron los que habían sido enviados, y hallaron como les dijo.

³²Þeir sem sendir voru, fóru og fundu svo sem hann hafði sagt þeim.

³³Y desatando ellos el pollino, sus dueños les dijeron: ¿Por qué desatáis el pollino?

³³Og er þeir leystu folann, sögðu eigendur hans við þá: ,,Hvers vegna leysið þið folann?``

³⁴Y ellos dijeron: Porque el Señor lo ha menester.

³⁴Þeir svöruðu: ,,Herrann þarf hans við,``

³⁵Y trajéronlo á Jesús; y habiéndo echado sus vestidos sobre el pollino, pusieron á Jesús encima.

³⁵og fóru síðan með hann til Jesú. Þeir lögðu klæði sín á folann og settu Jesú á bak.

³⁶Y yendo él tendían sus capas por el camino.

³⁶En þar sem hann fór, breiddu menn klæði sín á veginn.

³⁷Y como llegasen ya cerca de la bajada del monte de las Olivas, toda la multitud de los discípulos, gozándose, comenzaron á alabar á Dios á gran voz por todas las maravillas que habían visto,

³⁷Þegar hann var að koma þar að, sem farið er ofan af Olíufjallinu, hóf allur flokkur lærisveina hans að lofa Guð fagnandi hárri raustu fyrir öll þau kraftaverk, er þeir höfðu séð,

³⁸Diciendo: ­Bendito el rey que viene en el nombre del Señor: paz en el cielo, y gloria en lo altísimo!

³⁸og segja: ,,Blessaður sé sá sem kemur, konungurinn, í nafni Drottins. Friður á himni og dýrð í upphæðum!``

³⁹Entonces algunos de los Fariseos de la compañía, le dijeron: Maestro, reprende á tus discípulos.

³⁹Nokkrir farísear í mannfjöldanum sögðu við hann: ,,Meistari, hasta þú á lærisveina þína.``

⁴⁰Y él respondiendo, les dijo: Os digo que si éstos callaren, las piedras clamarán.

⁴⁰Hann svaraði: ,,Ég segi yður, ef þeir þegja, munu steinarnir hrópa.``

⁴¹Y como llegó cerca viendo la ciudad, lloró sobre ella,

⁴¹Og er hann kom nær og sá borgina, grét hann yfir henni

⁴²Diciendo: ­Oh si también tú conocieses, á lo menos en este tu día, lo que toca á tu paz! mas ahora está encubierto de tus ojos.

⁴²og sagði: ,,Ef þú hefðir aðeins vitað á þessum degi, hvað til friðar heyrir! En nú er það hulið sjónum þínum.

⁴³Porque vendrán días sobre ti, que tus enemigos te cercarán con baluarte, y te pondrán cerco, y de todas partes te pondrán en estrecho,

⁴³Því að þeir dagar munu koma yfir þig, að óvinir þínir munu gjöra virki um þig, setjast um þig og þröngva þér á alla vegu.

⁴⁴Y te derribarán á tierra, y á tus hijos dentro de ti; y no dejarán sobre ti piedra sobre piedra; por cuanto no conociste el tiempo de tu visitación.

⁴⁴Þeir munu leggja þig að velli og börn þín, sem í þér eru, og ekki láta standa stein yfir steini í þér, vegna þess að þú þekktir ekki þinn vitjunartíma.``

⁴⁵Y entrando en el templo, comenzó á echar fuera á todos los que vendían y compraban en él.

⁴⁵Þá gekk hann inn í helgidóminn og tók að reka út þá er voru að selja

⁴⁶Diciéndoles: Escrito está: Mi casa, casa de oración es; mas vosotros la habéis hecho cueva de ladrones.

⁴⁶og mælti við þá: ,,Ritað er: Hús mitt á að vera bænahús, en þér hafið gjört það að ræningjabæli.``

⁴⁷Y enseñaba cada día en el templo; mas los príncipes de los sacerdotes, y los escribas, y los principales del pueblo procuraban matarle.

⁴⁷Daglega var hann að kenna í helgidóminum, en æðstu prestarnir og fræðimennirnir svo og fyrirmenn þjóðarinnar leituðust við að ráða hann af dögum,en fundu eigi, hvað gjöra skyldi, því að allur lýðurinn vildi ákaft hlýða á hann.

⁴⁸Y no hallaban qué hacerle, porque todo el pueblo estaba suspenso oyéndole.

⁴⁸en fundu eigi, hvað gjöra skyldi, því að allur lýðurinn vildi ákaft hlýða á hann.