1Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:
1¶ Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,
2Por cierto mis pensamientos me hacen responder, Y por tanto me apresuro.
2Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.
3La reprensión de mi censura he oído, Y háceme responder el espíritu de mi inteligencia.
3Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.
4¿No sabes esto que fué siempre, Desde el tiempo que fué puesto el hombre sobre la tierra,
4Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;
5Que la alegría de los impíos es breve, Y el gozo del hipócrita por un momento?
5He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?
6Si subiere su altivez hasta el cielo, Y su cabeza tocare en las nubes,
6Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;
7Con su estiércol perecerá para siempre: Los que le hubieren visto, dirán: ¿Qué es de él?
7Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?
8Como sueño volará, y no será hallado: Y disiparáse como visión nocturna.
8Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.
9El ojo que le habrá visto, nunca más le verá; Ni su lugar le echará más de ver.
9Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.
10Sus hijos pobres andarán rogando; Y sus manos tornarán lo que él robó.
10¶ E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.
11Sus huesos están llenos de sus mocedades, Y con él serán sepultados en el polvo.
11E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.
12Si el mal se endulzó en su boca, Si lo ocultaba debajo de su lengua;
12Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;
13Si le parecía bien, y no lo dejaba, Mas antes lo detenía entre su paladar;
13Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;
14Su comida se mudará en sus entrañas, Hiel de áspides será dentro de él.
14Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.
15Devoró riquezas, mas vomitarálas; De su vientre las sacará Dios.
15I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.
16Veneno de áspides chupará; Matarálo lengua de víbora.
16Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.
17No verá los arroyos, los ríos, Los torrentes de miel y de manteca.
17E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.
18Restituirá el trabajo conforme á la hacienda que tomó; Y no tragará, ni gozará.
18Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.
19Por cuanto quebrantó y desamparó á los pobres, Robó casas, y no las edificó;
19Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.
20Por tanto, no sentirá él sosiego en su vientre, Ni salvará nada de lo que codiciaba.
20I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.
21No quedó nada que no comiese: Por tanto su bien no será durable.
21Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.
22Cuando fuere lleno su bastimento, tendrá angustia: Las manos todas de los malvados vendrán sobre él.
22I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.
23Cuando se pusiere á henchir su vientre, Dios enviará sobre él el furor de su ira, Y harála llover sobre él y sobre su comida.
23¶ I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.
24Huirá de las armas de hierro, Y el arco de acero le atravesará.
24Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.
25Desenvainará y sacará saeta de su aljaba, Y relumbrante pasará por su hiel: Sobre él vendrán terrores.
25E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.
26Todas tinieblas están guardadas para sus secretos: Fuego no soplado lo devorará; Su sucesor será quebrantado en su tienda.
26Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.
27Los cielos descubrirán su iniquidad, Y la tierra se levantará contra él.
27Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.
28Los renuevos de su casa serán trasportados; Serán derramados en el día de su furor.
28Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.
29Esta es la parte que Dios apareja al hombre impío, Y la heredad que Dios le señala por su palabra.
29Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.