1Y RESPONDIO Job, y dijo:
1Huan Jobin a dawnga, hichiin a chi a:
2Muchas veces he oído cosas como estas: Consoladores molestos sois todos vosotros.
2Huchibang thil tampi ka zata hi: lungmuanmi chimtakhuai ngen na hi uhi.
3¿Tendrán fin las palabras ventosas? O ¿qué te animará á responder?
3Thu bangmahlouten tawp a nei ding uam? ahihkeileh dawng dinga nang honhihheh bang ahia?
4También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.
4Nou bangin kei leng ka pai thei sam hi; na kha uh ka kha muna om hileh, noute dema thute kaikhawma, ka lu hon sinkhum thei ding hi vengin.
5Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.
5Himahleh ka kamin nou kon hatsak dinga, ka muka muannain na lungkhamna uh kon nem ding.
6Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.
6Thu gen mahleng, ka dahna nepin a om keia: huan doh mahleng, hihnopin ka oma hia?
7Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.
7Himahleh a honchimtak saktaa: ka lawmte tengteng na hihgamta hi.
8Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.
8Huan kip takin na honlena, huai tuh kei demna theihpihna ahi: huchiin ka gawnna kei demin a thoua, ka mai tangah a theisak hi.
9Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.
9A hehnain kei a honbot keka, a honsawi hi; a ha a hon gawi khuma: ka tungah ka galin a mit a tathiam hi.
10Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.
10A kam uh lianpiin a honkat khum ua; simmoh takin biang ah a honbeng uh: kei dou dingin a kikai khawm ua.
11Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.
11Pathianin pathianlimsakloute kiangah a honpe khiaa, migiloute khut ah a honpai khia hi.
12Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.
12Om nuamin ka om, huan a honkitam jaksaka; ahi, ka ngawngin a honmana, a honpai nen hi: a muitum dingin a hontung tou lai hi.
13Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.
13A thalkapmiten ka kim ka velah a hon um ua, ka sisanguite a bottata, a hawi kei; leiah ka sinkha a sung khia hi.
14Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.
14Siatna tungah siatnain a honsesaka; galhat bangin ka tungah a tai.
15Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.
15Ka vun tungah saiip ka khuia, leivui ah ka kingata hi.
16Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:
16Kahnain ka mai a hoihta keia, ka mitvunte ah sihna limliap a om hi;
17A pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.
17Ka khut ah hiamgamna omkei mahleh, huan ka thumna siangthou mahleh.
18Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.
18Aw lei, ka sisan khuh ken, huan ka kahnain khawlmun neikei hen.
19Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.
19Tu mahmahin, Ngaiin, a hontheihpih van ah a oma, kei hontheihpihpa tungsangah a om hi.
20Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.
20Ka lawmten honnuihsan ua, himahleh ka mitin Pathian lamah khituite a sungkhia hi;
21Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!
21Huchia Pathian laka mihing dikna a letkip theiha, a inveng laka mihing tapa dikna, a letkip theihna dingin:Kum tawm a hongtun chiangin lah ka kik nawn louhna ding lampi ah ka pai ta ding ahi ngala.
22Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.
22Kum tawm a hongtun chiangin lah ka kik nawn louhna ding lampi ah ka pai ta ding ahi ngala.