Spanish: Reina Valera (1909)

Paite

Job

19

1Y RESPONDIO Job, y dijo:
1Huan Jobin a dawnga, hichiin a chi a:
2¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, Y me moleréis con palabras?
2Bangtan ka kha hihbuaia, thutea honhihjan gawp ding na hi ua?
3Ya me habéis vituperado diez veces: ¿No os avergonzáis de descomediros delante de mí?
3Hiai sawmvei tak na honkouta ua: ka tunga giloutaka na hih uh na zum kei ua.
4Sea así que realmente haya yo errado, Conmigo se quedará mi yerro.
4Huan na na paikhialta mawng leng maw, keimah kianga ka diklouhna om gige hi.
5Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, Y adujereis contra mí mi oprobio,
5Kei demin nou kiliansak petmah ve nuchin, ka minsiatna ka tungah gen ven uchin:
6Sabed ahora que Dios me ha trastornado, Y traído en derredor su red sobre mí.
6Pathianin ka thu ah honzouta chih tuin thei un, huan a lenin a honum suak hi.
7He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: Daré voces, y no habrá juicio.
7Ngai un, Hiamgamna, chiin ka kikou khiaa, himahleh jakin ka om kei: panpih deihin ka kikoua, himahleh vaihawmna a om kei hi.
8Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; Y sobre mis veredas puso tinieblas.
8Ka pai theihlouhna dingin ka lampi a um a, huan ka paina dingte ah khomial a koih hi.
9Hame despojado de mi gloria, Y quitado la corona de mi cabeza.
9Ka thupina honsuahsaka, ka lu akipan lallukhu a la.
10Arruinóme por todos lados, y perezco; Y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado.
10Ning chitengah a hon hihniama, ka mangta hi: huan, sing bangin ka lametna a bot khia.
11E hizo inflamar contra mí su furor, Y contóme para sí entre sus enemigos.
11Ka tungah a hehna leng a soua, amah adingin a galte laka khat bangin a honsim hi.
12Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, Y asentaron campo en derredor de mi tienda.
12A sepaihpawlte a hongkuan khawm ua, ka siatna dingin a lampi uh a bawl uh, huan ka puanin kimvelin puanin a kai uh.
13Hizo alejar de mí mis hermanos, Y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos.
13Kei akipanin ka unaute gamlapi ah a koiha, ka mel-theihte kei akipanin a mituam vekta uh.
14Mis parientes se detuvieron, Y mis conocidos se olvidaron de mí.
14Ka tanauten a honjuausanta ua, huan ka lawm theihngeiten a honmangngilhta uh.
15Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; Forastero fuí yo en sus ojos.
15Ka in tengte leh, ka sikhanuten, mikhual a honsa ua: a mitmuh un namdangmi ka hi.
16Llamé á mi siervo, y no respondió; De mi propia boca le suplicaba.
16Ka sikha ka sama, a hondawng kei, ka kamin amah khem mahleng leng.
17Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, Aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba.
17Ka ji adingin muhthadahhuai ka hia, ka nu tate adingin, kihhuai.
18Aun los muchachos me menospreciaron: En levantándome, hablaban contra mí.
18Naupang neute nangawnin a honsimmoh ua; ka thoh leh, ka siatna dingin thu a gen uhi.
19Todos mis confidentes me aborrecieron; Y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
19Ka lawm gilte tengtengin kei a honhua ua: huan amau ka itte ka tungah a hel uh.
20Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; Y he escapado con la piel de mis dientes.
20Ka guh ka vun ah leh ka sa ah a belh bikbeka, huan ka ha vun toh ka suakta hi.
21Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; Porque la mano de Dios me ha tocado.
21Honhehpih un, honhehpih un, Aw nou ka lawmte; Pathian khutin kei a honkhoihta ngala.
22¿Por qué me perseguís como Dios, Y no os hartáis de mis carnes?
22Bangdia Pathian banga nou honsawi na hi ua, ka saa bangdia lungkim lou na hi ua?
23Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ­Quién diese que se escribieran en un libro!
23Aw ka thute tuin gelhin om le uh aw; Aw laibu ah kigelh lut le aw;
24Que con cincel de hierro y con plomo Fuesen en piedra esculpidas para siempre!
24Sik leh ngen gelhna zumin khantawn adingin suangpia gelh hile uh aw;
25Yo sé que mi Redentor vive, Y al fin se levantará sobre el polvo:
25Himahleh ka Tanpa a hing chih leh, leitungah a tawp chiangin a ding ding chih ka thei hi:
26Y después de deshecha esta mi piel, Aun he de ver en mi carne á Dios;
26Huan ka vun huchibanga hihsiata a om khit nungin, himahleh ka sa akipan Pathian ka mu ding hi:
27Al cual yo tengo de ver por mí, Y mis ojos lo verán, y no otro, Aunque mis riñones se consuman dentro de mí.
27Keimah adingin amah keimahmahin ka mu dia, huan ka miten a en dia, midang hi louin. Ka sungah ka lungtang a sidangta hi!
28Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla.
28Amah bangchibangin i sawi ta phet diamah; na chih uleh, kei ah thu bul muhin a om chih theiin;Namsau kihta un: hehnain lah namsau gawtnate a hontun ngala, huchia vaihawmna a om chih na theih theihna ding un.
29Temed vosotros delante de la espada; Porque sobreviene el furor de la espada á causa de las injusticias, Para que sepáis que hay un juicio.
29Namsau kihta un: hehnain lah namsau gawtnate a hontun ngala, huchia vaihawmna a om chih na theih theihna ding un.