¹Y RESPONDIO Eliphaz Temanita, y dijo:

¹Tedaj odgovori Elifaz Temančan in reče:

²¿Si proferirá el sabio vana sabiduría, Y henchirá su vientre de viento solano?

²Bo li moder mož odgovarjal z vetrovitim znanjem in napihoval notranjščino svojo z vzhodnim vetrom,

³¿Disputará con palabras inútiles, Y con razones sin provecho?

³prepirajoč se z govori, ki ničesar ne pospešujejo, in z besedami, s katerimi nič ne koristi?

⁴Tú también disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.

⁴Res, v nič devaš bogaboječnost in kratiš molitev pred Bogom.

⁵Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el hablar de los astutos.

⁵Kajti krivičnost tvoja ti poučuje usta, in voliš govor prekanjencev.

⁶Tu boca te condenará, y no yo; Y tus labios testificarán contra ti.

⁶Tvoja usta te obsojajo, ne jaz, in ustne tvoje pričajo zoper tebe.

⁷¿Naciste tú primero que Adam? ¿O fuiste formado antes que los collados?

⁷Si li ti prvi človek, ki se je rodil, ali si bil ustvarjen, preden so bili hribi?

⁸¿Oíste tú el secreto de Dios, Que detienes en ti solo la sabiduría?

⁸Si li poslušal v tajnem svetu Božjem in zase pokupil vso modrost?

⁹¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes que no se halle en nosotros?

⁹Kaj ti veš, česar mi ne vemo, kaj razumeš, in nam ni znano?

¹⁰Entre nosotros también hay cano, también hay viejo Mucho mayor en días que tu padre.

¹⁰Med nami so i osiveli i starčki, številnejših dni nego tvoj oče!

¹¹¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios? ¿Tienes acaso alguna cosa oculta cerca de ti?

¹¹Ali so ti malovažne tolažitve Božje in pohlevna beseda do tebe ti je li ničvredna?

¹²¿Por qué te enajena tu corazón, Y por qué guiñan tus ojos,

¹²Kaj ti je ujelo srce in zakaj se iskrijo oči tvoje?

¹³Pues haces frente á Dios con tu espíritu, Y sacas tales palabras de tu boca?

¹³da obračaš zoper Boga mogočnega togoto svojo in take besede bruhaš iz svojih ust?

¹⁴¿Qué cosa es el hombre para que sea limpio, Y que se justifique el nacido de mujer?

¹⁴Kaj je smrtnik, da bi bil čist, in rojeni od žene, da bi bil pravičen?

¹⁵He aquí que en sus santos no confía, Y ni los cielos son limpios delante de sus ojos:

¹⁵Glej, svetnikom svojim ne upa in nebesa niso čista v njegovih očeh!

¹⁶¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que bebe la iniquidad como agua?

¹⁶Koliko manj ostudnež in popačenec, mož, ki pije krivico kakor vodo!

¹⁷Escúchame; yo te mostraré Y te contaré lo que he visto:

¹⁷Naj ti povem, poslušaj me, in kar sem videl, ti bom pripovedoval,

¹⁸(Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;

¹⁸kar so modri oznanjali in niso zakrivali, sprejemši to od očetov svojih,

¹⁹A los cuales solos fué dada la tierra, Y no pasó extraño por medio de ellos:)

¹⁹ki je njim samim bila izročena dežela in tujec ni prešel sredi njih –:

²⁰Todos los días del impío, él es atormentado de dolor, Y el número de años es escondido al violento.

²⁰Vse svoje žive dni se zvija brezbožnik v mukah in majhno število let je prihranjeno silovitežu.

²¹Estruendos espantosos hay en sus oídos; En la paz le vendrá quien lo asuele.

²¹Groze glas mu doni po ušesih; ko je mir, prihruje naj pogubnik;

²²El no creerá que ha de volver de las tinieblas, Y está mirando al cuchillo.

²²nima nade, da se vrne iz temine, in namerjen nanj ga čaka meč.

²³Desasosegado á comer siempre, Sabe que le está aparejado día de tinieblas.

²³Blodi okrog zaradi kruha, govoreč: Kje ga dobim? Ve, da blizu njega je pripravljen dan teme.

²⁴Tribulación y angustia le asombrarán, Y esforzaránse contra él como un rey apercibido para la batalla.

²⁴Bridkost in stiska ga plašita, premagujeta ga kakor kralj, ki je pripravljen za naskok.

²⁵Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se esforzó contra el Todopoderoso,

²⁵Ker je iztegnil roko zoper Boga mogočnega in je prevzetoval proti Vsegamogočnemu,

²⁶El le acometerá en la cerviz, En lo grueso de las hombreras de sus escudos:

²⁶zaletaval se je vanj z vzpetim vratom, z debelimi grbami ščitov svojih;

²⁷Porque cubrió su rostro con su gordura, E hizo pliegues sobre los ijares;

²⁷ker se je obraz njegov pokril z mastjo, na ledjih se mu je nabrala tolšča,

²⁸Y habitó las ciudades asoladas, Las casas inhabitadas, Que estaban puestas en montones.

²⁸in prebival je v porušenih mestih, v hišah, v katerih bi se ne bilo smelo stanovati, ki zanje je določeno, da ostanejo v razvalinah:

²⁹No enriquecerá, ni será firme su potencia, Ni extenderá por la tierra su hermosura.

²⁹zato ne obogati, imetje njegovo ne ostane in posestvo njegovo se ne razširi v deželi.

³⁰No se escapará de las tinieblas: La llama secará sus ramos, Y con el aliento de su boca perecerá.

³⁰Ne uteče iz temine, plamen posuši mladike njegove, in on izgine od diha iz ust Njegovih. –

³¹No confíe el iluso en la vanidad; Porque ella será su recompensa.

³¹Naj se ne zanaša na laž, prevaran bo, kajti prevara mu bo v povračilo.

³²El será cortado antes de su tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.

³²Še preden pride dan njegov, se to dopolni, in palmova mladika mu več ne ozeleni;

³³El perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como la oliva.

³³bode kakor trta, ki trebi kislo grozdje svoje, in kakor oljka, ki stresa cvetje svoje.

³⁴Porque la sociedad de los hipócritas será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.

³⁴Kajti družina bogapozabnikova je nerodovitna, in ogenj pokonča podkupljivčev šator.Bogapozabniki nosijo nadlogo, rode krivico, njih srce pripravlja prevaro.

³⁵Concibieron dolor, y parieron iniquidad; Y las entradas de ellos meditan engaño.

³⁵Bogapozabniki nosijo nadlogo, rode krivico, njih srce pripravlja prevaro.