¹LA sabiduría edificó su casa, Labró sus siete columnas;

¹Modrost je sezidala hišo svojo, izsekala je sedem stebrov svojih;

²Mató sus víctimas, templó su vino, Y puso su mesa.

²zaklala je živali svoje, zmešala vino svoje, tudi mizo svojo je pripravila;

³Envió sus criadas; Sobre lo más alto de la ciudad clamó:

³poslala je dekle svoje vabit po najvišjih krajih v mestu:

⁴Cualquiera simple, venga acá. A los faltos de cordura dijo:

⁴„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:

⁵Venid, comed mi pan, Y bebed del vino que yo he templado.

⁵„Pridite, jejte kruh moj in pijte vino, ki sem ga zmešala!

⁶Dejad las simplezas, y vivid; Y andad por el camino de la inteligencia.

⁶Zapustite abotnost in živíte in ravno stopajte po poti razumnosti!“

⁷El que corrige al escarnecedor, afrenta se acarrea: El que reprende al impío, se atrae mancha.

⁷Kdor poučuje zasmehovalca, nakopava si sramoto; in kdor kara brezbožnika, pridobi si madež.

⁸No reprendas al escarnecedor, porque no te aborrezca: Corrige al sabio, y te amará.

⁸Ne karaj zasmehovalca, da te ne sovraži; karaj modrega, in ljubil te bo.

⁹Da al sabio, y será más sabio: Enseña al justo, y acrecerá su saber.

⁹Nakloni pouk modremu, in bode še bolj moder, pouči pravičnega, in napredoval bo v znanju.

¹⁰El temor de Jehová es el principio de la sabiduría; Y la ciencia de los santos es inteligencia.

¹⁰Strah GOSPODOV je začetek modrosti, in spoznanje Najsvetejšega je razumnost.

¹¹Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.

¹¹Kajti po meni se bodo pomnožili dnevi tvoji in pridejala se ti bodo življenja leta.

¹²Si fueres sabio, para ti lo serás: Mas si fueres escarnecedor, pagarás tú solo.

¹²Ako si moder, sebi si moder, ako pa si zasmehovalec, sam boš trpel.

¹³La mujer loca es alborotadora; Es simple é ignorante.

¹³Gospa neumščina veliko ropoče, abotna je in ničesar ne ve.

¹⁴Siéntase en una silla á la puerta de su casa, En lo alto de la ciudad,

¹⁴In sedeva pri durih hiše svoje, na stolu, na mestnih višinah,

¹⁵Para llamar á los que pasan por el camino, Que van por sus caminos derechos.

¹⁵da kliče mimohodeče, ki ravno stopajo po potih svojih:

¹⁶Cualquiera simple, dice, venga acá. A los faltos de cordura dijo:

¹⁶„Kdorkoli je preprost, naj se obrne sem!“ In kdor je brezumen, njemu reče:

¹⁷Las aguas hurtadas son dulces, Y el pan comido en oculto es suave.

¹⁷„Vode ukradene so sladke in kruh, ki se skrivaj jé, prijeten.“Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.

¹⁸Y no saben que allí están los muertos; Que sus convidados están en los profundos de la sepultura.

¹⁸Ali on ne ve, da so mrtvi tam, v globočinah smrtnega kraja povabljenci njeni.