¹ALABAD á Jehová, invocad su nombre. Haced notorias sus obras en los pueblos.

¹Hvalite GOSPODA, razglašujte ime njegovo, med ljudstvi oznanjujte dejanja njegova!

²Cantadle, cantadle salmos: Hablad de todas sus maravillas.

²Pojte mu, psalme mu prepevajte, razgovarjajte se o vseh čudovitih delih njegovih!

³Gloriaos en su santo nombre: Alégrese el corazón de los que buscan á Jehová.

³Hvalite se v svetem imenu njegovem; veseli se naj srce njih, ki iščejo GOSPODA.

⁴Buscad á Jehová, y su fortaleza: Buscad siempre su rostro.

⁴Iščite GOSPODA in moči njegove, iščite vedno njegovega obličja.

⁵Acordaos de sus maravillas que hizo, De sus prodigios y de los juicios de su boca,

⁵Spominjajte se čudes njegovih, ki jih je storil, čudovitih del njegovih in razsodkov ust njegovih.

⁶Oh vosotros, simiente de Abraham su siervo, Hijos de Jacob, sus escogidos.

⁶O seme Abrahama, njegovega hlapca, sinovi Jakobovi, izvoljenci njegovi!

⁷El es Jehová nuestro Dios; En toda la tierra son sus juicios.

⁷On, GOSPOD, je Bog naš, po vsej zemlji se vršé sodbe njegove.

⁸Acordóse para siempre de su alianza; De la palabra que mandó para mil generaciones,

⁸Spominja se vekomaj zaveze svoje, besede, ki jo je zapovedal do tisoč rodov,

⁹La cual concertó con Abraham; Y de su juramento á Isaac.

⁹zaveze, ki jo je sklenil z Abrahamom, in prisege svoje Izaku.

¹⁰Y establecióla á Jacob por decreto, A Israel por pacto sempiterno,

¹⁰In jo je dal Jakobu v postavo, Izraelu v večno zavezo,

¹¹Diciendo: A ti daré la tierra de Canaán Por cordel de vuestra heredad.

¹¹govoreč: Tebi hočem dati deželo Kanaansko kot vam odmerjeno dedno posest.

¹²Esto siendo ellos pocos hombres en número, Y extranjeros en ella.

¹²Ko jih je bilo po številu malo, prav malo, pa so še kot tujci bivali v njej,

¹³Y anduvieron de gente en gente, De un reino á otro pueblo.

¹³in so hodili od naroda do naroda, iz enega kraljestva k drugemu ljudstvu,

¹⁴No consintió que hombre los agraviase; Y por causa de ellos castigó los reyes.

¹⁴ni dovolil zatirati jih nikomur in kralje je strahoval zavoljo njih:

¹⁵No toquéis, dijo, á mis ungidos, Ni hagáis mal á mis profetas.

¹⁵Ne doteknite se maziljencev mojih in ne storite žalega prorokom mojim!

¹⁶Y llamó al hambre sobre la tierra, Y quebrantó todo mantenimiento de pan.

¹⁶Tu je poklical lakoto nad deželo in strl ljudem vso podporo kruha.

¹⁷Envió un varón delante de ellos, A José, que fué vendido por siervo.

¹⁷Poslal je pred njimi moža, ki je bil v sužnost prodan, Jožefa.

¹⁸Afligieron sus pies con grillos; En hierro fué puesta su persona.

¹⁸Noge njegove so vklenili v spone, železo ga je stiskalo do duše,

¹⁹Hasta la hora que llegó su palabra, El dicho de Jehová le probó.

¹⁹do časa, ko se je uresničila beseda njegova: govor GOSPODOV ga je bil prečistil.

²⁰Envió el rey, y soltóle; El señor de los pueblos, y desatóle.

²⁰Poslal je kralj in velel ga razvezati, poglavar ljudstev, in ga je oprostil.

²¹Púsolo por señor de su casa, Y por enseñoreador en toda su posesión;

²¹Postavil ga je za gospoda družini svoji in za poglavarja vsej svoji posesti,

²²Para que reprimiera á sus grandes como él quisiese, Y á sus ancianos enseñara sabiduría.

²²da bi zvezaval kneze njegove po volji svoji in učil modrosti njegove starejšine.

²³Después entró Israel en Egipto, Y Jacob fué extranjero en la tierra de Châm.

²³Nato je prišel Izrael v Egipt in Jakob je tujčeval v deželi Hamovi.

²⁴Y multiplicó su pueblo en gran manera, E hízolo fuerte más que sus enemigos.

²⁴Tam je storil Bog ljudstvo svoje silno rodovitno in ga je naredil močnejše od tlačiteljev njegovih.

²⁵Volvió el corazón de ellos para que aborreciesen á su pueblo, Para que contra sus siervos pensasen mal.

²⁵Izpremenil je njih srce, da so sovražili ljudstvo njegovo, da so zvijačne naklepe snovali zoper hlapce njegove.

²⁶Envió á su siervo Moisés, Y á Aarón al cual escogió.

²⁶Poslal je Mojzesa, hlapca svojega, Arona, ki ga je bil izvolil.

²⁷Pusieron en ellos las palabras de sus señales, Y sus prodigios en la tierra de Châm.

²⁷Delala sta pred njimi besede znamenj njegovih in čudeže v deželi Hamovi.

²⁸Echó tinieblas, é hizo oscuridad; Y no fueron rebeldes á su palabra.

²⁸Poslal je temé in omračil je deželo, in nista se upirala besedi njegovi.

²⁹Volvió sus aguas en sangre, Y mató sus pescados.

²⁹Izpremenil je v kri njih vode in pokončal je njih ribe.

³⁰Produjo su tierra ranas, Aun en las cámaras de sus reyes.

³⁰Obilo je rodila njih dežela žab, mrgolelo jih je po kraljevih sobanah.

³¹Dijo, y vinieron enjambres de moscas, Y piojos en todo su término.

³¹Rekel je, in prišle so pasje muhe, komarji na vso njih pokrajino.

³²Volvió en su tierra sus lluvias en granizo, Y en fuego de llamaradas.

³²Dal jim je za dež točo, ogenj plamteč spustil na njih kraj,

³³E hirió sus viñas y sus higueras, Y quebró los árboles de su término.

³³in pobil je njih trte in smokve in polomil drevje njih pokrajine.

³⁴Dijo, y vinieron langostas, Y pulgón sin número;

³⁴Rekel je, in prišle so kobilice in hrošči, in to brez števila,

³⁵Y comieron toda la hierba de su país, Y devoraron el fruto de su tierra.

³⁵in so požrli vso travo v njih deželi in požrli njih poljski sad.

³⁶Hirió además á todos los primogénitos en su tierra, El principio de toda su fuerza.

³⁶Slednjič je udaril vse prvorojeno v njih deželi, prvino vse njih moči.

³⁷Y sacólos con plata y oro; Y no hubo en sus tribus enfermo.

³⁷Tedaj jih je izpeljal s srebrom in zlatom, in ni ga bilo, ki bi bil pešal med njih rodovi.

³⁸Egipto se alegró de que salieran; Porque su terror había caído sobre ellos.

³⁸Veselili so se Egipčani, ko so šli ti, ker strah pred njimi jih je bil obšel.

³⁹Extendió una nube por cubierta, Y fuego para alumbrar la noche.

³⁹Razgrnil je oblak, da jih zaslanja, in ogenj, da razsvetljuje noč.

⁴⁰Pidieron, é hizo venir codornices; Y saciólos de pan del cielo.

⁴⁰Prosili so, in poslal jim je prepelic in s kruhom nebeškim jih je sitil.

⁴¹Abrió la peña, y fluyeron aguas; Corrieron por los secadales como un río.

⁴¹Odprl je skalo, in pritekle so vode, tekle so po pušči kakor reka.

⁴²Porque se acordó de su santa palabra, Dada á Abraham su siervo.

⁴²Ker se je spominjal besede svetosti svoje in Abrahama, hlapca svojega.

⁴³Y sacó á su pueblo con gozo; Con júbilo á sus escogidos.

⁴³Zato je izpeljal ljustvo svoje z veseljem, s petjem izvoljence svoje,

⁴⁴Y dióles las tierras de las gentes; Y las labores de las naciones heredaron:

⁴⁴in dal jim je dežele poganov in pridelke ljudstev v last,da se naj držé postav njegovih in hranijo zakone njegove. Aleluja!

⁴⁵Para que guardasen sus estatutos, Y observasen sus leyes. Aleluya.

⁴⁵da se naj držé postav njegovih in hranijo zakone njegove. Aleluja!