1Y RESPONDIO Sophar Naamathita, y dijo:
1Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha:
2¿Las muchas palabras no han de tener respuesta? ¿Y el hombre parlero será justificado?
2"Një mori e tillë fjalësh a do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë?
3¿Harán tus falacias callar á los hombres? ¿Y harás escarnio, y no habrá quien te avergüence?
3Llafet e tua a do t'ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp?
4Tú dices: Mi conversar es puro, Y yo soy limpio delante de tus ojos.
4Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para teje".
5Mas oh quién diera que Dios hablara, Y abriera sus labios contigo,
5Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje,
6Y que te declarara los arcanos de la sabiduría, Que son de doble valor que la hacienda! Conocerías entonces que Dios te ha castigado menos que tu iniquidad merece.
6për të treguar të fshehtat e diturisë, sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd.
7¿Alcanzarás tú el rastro de Dios? ¿Llegarás tú á la perfección del Todopoderoso?
7A mundesh ti të hulumtosh thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit?
8Es más alto que los cielos: ¿qué harás? Es más profundo que el infierno: ¿cómo lo conocerás?
8Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund të dish?
9Su dimensión es más larga que la tierra, Y más ancha que la mar.
9Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti.
10Si cortare, ó encerrare, O juntare, ¿quién podrá contrarrestarle?
10Në rast se Perëndia kalon, burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t'ia pengojë këtë veprim?
11Porque él conoce á los hombres vanos: Ve asimismo la iniquidad, ¿y no hará caso?
11Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e kqyr.
12El hombre vano se hará entendido, Aunque nazca como el pollino del asno montés.
12Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi i gomares së egër të bëhet njeri.
13Si tú apercibieres tu corazón, Y extendieres á él tus manos;
13Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e tua,
14Si alguna iniquidad hubiere en tu mano, y la echares de ti, Y no consintieres que more maldad en tus habitaciones;
14në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat e tua,
15Entonces levantarás tu rostro limpio de mancha, Y serás fuerte y no temerás:
15atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh i patundur dhe nuk do të kesh frikë,
16Y olvidarás tu trabajo, O te acordarás de él como de aguas que pasaron:
16sepse do të harrosh hallet e tua, do t'i kujtosh si uji që ka rrjedhur;
17Y en mitad de la siesta se levantará bonanza; Resplandecerás, y serás como la mañana:
17jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do të ishte si mëngjesi.
18Y confiarás, que habrá esperanza; Y cavarás, y dormirás seguro:
18Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e qark dhe do të pushosh në siguri.
19Y te acostarás, y no habrá quien te espante: Y muchos te rogarán.
19Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd.
20Mas los ojos de los malos se consumirán, Y no tendrán refugio; Y su esperanza será agonía del alma.
20Por sytë e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do t'u pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit".