¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

²Ciertamente que vosotros sois el pueblo; Y con vosotros morirá la sabiduría.

²"Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

³También tengo yo seso como vosotros; No soy yo menos que vosotros: ¿Y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

³Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

⁴Yo soy uno de quien su amigo se mofa, Que invoca á Dios, y él le responde: Con todo, el justo y perfecto es escarnecido.

⁴Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

⁵Aquel cuyos pies van á resbalar, Es como una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.

⁵Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

⁶Prosperan las tiendas de los ladrones, Y los que provocan á Dios viven seguros; En cuyas manos él ha puesto cuanto tienen.

⁶Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

⁷Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; Y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;

⁷Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

⁸O habla á la tierra, que ella te enseñará; Los peces de la mar te lo declararán también.

⁸ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

⁹¿Qué cosa de todas estas no entiende Que la mano de Jehová la hizo?

⁹Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

¹⁰En su mano está el alma de todo viviente, Y el espíritu de toda carne humana.

¹⁰Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

¹¹Ciertamente el oído distingue las palabras, Y el paladar gusta las viandas.

¹¹Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

¹²En los viejos está la ciencia, Y en la larga edad la inteligencia.

¹²Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

¹³Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; Suyo es el consejo y la inteligencia.

¹³Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

¹⁴He aquí, él derribará, y no será edificado: Encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

¹⁴Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t'ia hapë.

¹⁵He aquí, el detendrá las aguas, y se secarán; El las enviará, y destruirán la tierra.

¹⁵Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t'i lërë të lira, përmbytin tokën.

¹⁶Con él está la fortaleza y la existencia; Suyo es el que yerra, y el que hace errar.

¹⁶Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

¹⁷El hace andar á los consejeros desnudos de consejo, Y hace enloquecer á los jueces.

¹⁷Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

¹⁸El suelta la atadura de los tiranos, Y ata el cinto á sus lomos.

¹⁸Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

¹⁹El lleva despojados á los príncipes, Y trastorna á los poderosos.

¹⁹I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

²⁰El impide el labio á los que dicen verdad, Y quita á los ancianos el consejo.

²⁰I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

²¹El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y enflaquece la fuerza de los esforzados.

²¹Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

²²El descubre las profundidades de las tinieblas, Y saca á luz la sombra de muerte.

²²Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

²³El multiplica las gentes, y él las destruye: El esparce las gentes, y las torna á recoger.

²³I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

²⁴El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, Y háceles que se pierdan vagueando sin camino:

²⁴U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

²⁵Van á tientas como en tinieblas y sin luz, Y los hace errar como borrachos.

²⁵Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".