¹HE AQUI que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.

¹"Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

²Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.

²Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

³Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.

³Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

⁴Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.

⁴sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

⁵Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.

⁵Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

⁶Oid ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.

⁶Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

⁷¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?

⁷A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

⁸¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?

⁸A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

⁹¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?

⁹Do të ishte më mirë për ju që ai t'ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

¹⁰El os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.

¹⁰Me siguri ai do t'ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

¹¹De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.

¹¹Madhëria e tij vallë a nuk do t'ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

¹²Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

¹²Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

¹³Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.

¹³Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

¹⁴¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?

¹⁴Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

¹⁵He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.

¹⁵Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

¹⁶Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.

¹⁶Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

¹⁷Oid con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.

¹⁷Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

¹⁸He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.

¹⁸Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

¹⁹¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.

¹⁹Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

²⁰A lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:

²⁰Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t'i fshihem pranisë sate;

²¹Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.

²¹largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

²²Llama luego, y yo responderé; O yo hablaré, y respóndeme tú.

²²Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

²³¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.

²³Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

²⁴¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?

²⁴Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

²⁵¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?

²⁵Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

²⁶¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?

²⁶Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

²⁷Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.

²⁷Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

²⁸Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.

²⁸Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".