¹AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?

¹"Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t'i drejtohesh?

²Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.

²Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

³Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.

³E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

⁴Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.

⁴Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.

⁵Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.

⁵I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

⁶Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.

⁶Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

⁷Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.

⁷por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.

⁸Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:

⁸Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,

⁹El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:

⁹atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

¹⁰Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:

¹⁰që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

¹¹Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:

¹¹që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

¹²Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:

¹²I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

¹³Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;

¹³i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

¹⁴De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:

¹⁴Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

¹⁵Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;

¹⁵por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

¹⁶Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.

¹⁶Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

¹⁷He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.

¹⁷Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

¹⁸Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: El hiere, y sus manos curan.

¹⁸sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

¹⁹En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

¹⁹Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

²⁰En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.

²⁰Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

²¹Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.

²¹Do t'i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

²²De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:

²²Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

²³Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.

²³sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

²⁴Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.

²⁴Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

²⁵Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.

²⁵Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

²⁶Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.

²⁶Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

²⁷He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Oyelo, y juzga tú para contigo.

²⁷Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".