¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

²Ciertamente yo conozco que es así: ¿Y cómo se justificará el hombre con Dios?

²"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

³Si quisiere contender con él, No le podrá responder á una cosa de mil.

³Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t'i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

⁴El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza, ¿Quién se endureció contra él, y quedó en paz?

⁴Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

⁵Que arranca los montes con su furor, Y no conocen quién los trastornó:

⁵Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

⁶Que remueve la tierra de su lugar, Y hace temblar sus columnas:

⁶Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

⁷Que manda al sol, y no sale; Y sella las estrellas:

⁷Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

⁸El que extiende solo los cielos, Y anda sobre las alturas de la mar:

⁸I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

⁹El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, Y los lugares secretos del mediodía:

⁹Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

¹⁰El que hace cosas grandes é incomprensibles, Y maravillosas, sin número.

¹⁰Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

¹¹He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; Y pasará, y no lo entenderé.

¹¹Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

¹²He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?

¹²Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t'ia rimarrë? Kush mund t'i thotë: "Çfarë po bën?".

¹³Dios no tornará atrás su ira, Y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.

¹³Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

¹⁴¿Cuánto menos le responderé yo, Y hablaré con él palabras estudiadas?

¹⁴Si mund t'i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

¹⁵Que aunque fuese yo justo, no responderé; Antes habré de rogar á mi juez.

¹⁵Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t'i përgjigjem, por do t'i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

¹⁶Que si yo le invocase, y él me respondiese, Aun no creeré que haya escuchado mi voz.

¹⁶Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

¹⁷Porque me ha quebrado con tempestad, Y ha aumentado mis heridas sin causa.

¹⁷ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

¹⁸No me ha concedido que tome mi aliento; Mas hame hartado de amarguras.

¹⁸Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

¹⁹Si habláremos de su potencia, fuerte por cierto es; Si de juicio, ¿quién me emplazará?

¹⁹Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t'u paraqitur?

²⁰Si yo me justificare, me condenará mi boca; Si me dijere perfecto, esto me hará inicuo.

²⁰Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

²¹Bien que yo fuese íntegro, no conozco mi alma: Reprocharé mi vida.

²¹Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

²²Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.

²²Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

²³Si azote mata de presto, Ríese de la prueba de los inocentes.

²³Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

²⁴La tierra es entregada en manos de los impíos, Y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él, ¿quién es? ¿dónde está?

²⁴Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

²⁵Mis días han sido más ligeros que un correo; Huyeron, y no vieron el bien.

²⁵Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

²⁶Pasaron cual navíos veloces: Como el águila que se arroja á la comida.

²⁶Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

²⁷Si digo: Olvidaré mi queja, Dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:

²⁷Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar",

²⁸Contúrbanme todos mis trabajos; Sé que no me darás por libre.

²⁸më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

²⁹Yo soy impío, ¿Para qué trabajaré en vano?

²⁹Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

³⁰Aunque me lave con aguas de nieve, Y limpie mis manos con la misma limpieza,

³⁰Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

³¹Aun me hundirás en el hoyo, Y mis propios vestidos me abominarán.

³¹ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

³²Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, Y vengamos juntamente á juicio.

³²Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t'i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

³³No hay entre nosotros árbitro Que ponga su mano sobre nosotros ambos.

³³Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

³⁴Quite de sobre mí su vara, Y su terror no me espante.

³⁴Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

³⁵Entonces hablaré, y no le temeré: Porque así no estoy en mí mismo.

³⁵Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.