1¿NO clama la sabiduría, Y da su voz la inteligencia?
1ปัญญามิได้ร้องเรียกหรือ ความเข้าใจมิได้เปล่งเสียงของเธอหรือ
2En los altos cabezos, junto al camino, A las encrucijadas de las veredas se para;
2ณ ที่สูงที่ข้างทาง ที่กลางถนนเธอก็ยืนอยู่
3En el lugar de las puertas, á la entrada de la ciudad, A la entrada de las puertas da voces:
3ข้างประตู หน้าเมือง ที่ทางเข้ามุข เธอก็ร้องเสียงดังว่า
4Oh hombres, á vosotros clamo; Y mi voz es á los hijos de los hombres.
4"โอ บรรดาผู้ชายเอ๋ย เราเรียกเจ้า และเสียงเรียกของเราไปถึงบุตรชายของมนุษย์
5Entended, simples, discreción; Y vosotros, locos, entrad en cordura.
5โอ คนเขลา จงเข้าใจสติปัญญา โอ คนโง่ จงมีใจที่เข้าใจ
6Oid, porque hablaré cosas excelentes; Y abriré mis labios para cosas rectas.
6ฟังซี เพราะเราจะพูดถึงสิ่งยอดเยี่ยม เพราะสิ่งที่ชอบจะมาจากริมฝีปากของเรา
7Porque mi boca hablará verdad, Y la impiedad abominan mis labios.
7เพราะปากของเราจะกล่าวความจริง ความชั่วร้ายเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนต่อริมฝีปากของเรา
8En justicia son todas las razones de mi boca; No hay en ellas cosa perversa ni torcida.
8บรรดาคำปากของเรานั้นชอบธรรม ในนั้นไม่มีคำบิดหรือคำคด
9Todas ellas son rectas al que entiende, Y razonables á los que han hallado sabiduría.
9คำเหล่านั้นสำหรับผู้ที่เข้าใจก็ตรงหมด สำหรับผู้พบความรู้ก็ถูกต้อง
10Recibid mi enseñanza, y no plata; Y ciencia antes que el oro escogido.
10จงรับคำสั่งสอนของเราแทนเงิน และความรู้แทนทองคำอย่างดี
11Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; Y todas las cosas que se pueden desear, no son de comparar con ella.
11เพราะปัญญาดีกว่าทับทิม และสิ่งที่เจ้าปรารถนาทั้งหมดจะเปรียบเทียบกับปัญญาไม่ได้
12Yo, la sabiduría, habito con la discreción, Y hallo la ciencia de los consejos.
12เราคือปัญญา อยู่ในความหยั่งรู้ และเราพบความรู้แห่งความเฉลียวฉลาด
13El temor de Jehová es aborrecer el mal; La soberbia y la arrogancia, y el mal camino Y la boca perversa, aborrezco.
13ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็นความเกลียดชังความชั่วร้าย เราเกลียดความเย่อหยิ่งและความจองหอง และทางของความชั่วร้ายกับปากตลบตะแลง
14Conmigo está el consejo y el ser; Yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.
14เรามีคำหารือและสติปัญญา เรามีความเข้าใจ เรามีกำลัง
15Por mí reinan los reyes, Y los príncipes determinan justicia.
15โดยเรานี่แหละกษัตริย์จึงปกครอง และผู้ครอบครองจึงตรากฎหมายที่ยุติธรรม
16Por mí dominan los príncipes, Y todos los gobernadores juzgan la tierra.
16โดยเรานี่แหละเจ้านายและขุนนางได้ครอบครอง คือบรรดาผู้พิพากษาของแผ่นดินโลก
17Yo amo á los que me aman; Y me hallan los que madrugando me buscan.
17เรารักบรรดาผู้ที่รักเรา และบรรดาผู้ที่แสวงเราอย่างขยันขันแข็งก็พบเรา
18Las riquezas y la honra están conmigo; Sólidas riquezas, y justicia.
18ความมั่งคั่งและเกียรติอยู่กับเรา เออ ทั้งทรัพย์ศฤงคารที่ทนทานและความชอบธรรม
19Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; Y mi rédito mejor que la plata escogida.
19ผลของเราดีกว่าทองคำ แม้ทองคำเนื้อดี และผลได้ของเราดีกว่าเงินเนื้อบริสุทธิ์
20Por vereda de justicia guiaré, Por en medio de sendas de juicio;
20เรานำในทางแห่งความชอบธรรม ในวิถีทั้งหลายของความยุติธรรม
21Para hacer heredar á mis amigos el ser, Y que yo hincha sus tesoros.
21ประสาททรัพย์ศฤงคารแก่บรรดาผู้ที่รักเรา บรรจุคลังทรัพย์ทั้งหลายของเขาให้เต็ม
22Jehová me poseía en el principio de su camino, Ya de antiguo, antes de sus obras.
22พระเยโฮวาห์ทรงเป็นเจ้าของเราในเมื่อพระองค์ทรงเริ่มงานของพระองค์ ก่อนบรรดาพระราชกิจโบราณของพระองค์
23Eternalmente tuve el principado, desde el principio, Antes de la tierra.
23เราถูกสถาปนาไว้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์มาแล้ว ตั้งแต่แรก ก่อนปฐมกาลของแผ่นดินโลก
24Antes de los abismos fuí engendrada; Antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas.
24เราถือกำเนิดมาเมื่อก่อนมีมหาสมุทร เมื่อไม่มีน้ำพุที่มีน้ำมากมาย
25Antes que los montes fuesen fundados, Antes de los collados, era yo engendrada:
25ก่อนการเนรมิตสร้างภูเขา ก่อนเนินเขา เราก็ถือกำเนิดมาแล้ว
26No había aún hecho la tierra, ni las campiñas, Ni el principio del polvo del mundo.
26ก่อนที่พระองค์ทรงสร้างแผ่นดินโลก ทั้งไร่นา หรือก่อนผงคลีแรกของพิภพ
27Cuando formaba los cielos, allí estaba yo; Cuando señalaba por compás la sobrefaz del abismo;
27เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าสวรรค์ เราอยู่ที่นั่นแล้ว เมื่อพระองค์ทรงลากเส้นรอบวงบนพื้นมหาสมุทร
28Cuando afirmaba los cielos arriba, Cuando afirmaba las fuentes del abismo;
28เมื่อพระองค์ทรงสถาปนาฟ้าเบื้องบน เมื่อพระองค์ทรงกระทำน้ำพุของน้ำบาดาลให้มั่นไว้
29Cuando ponía á la mar su estatuto, Y á las aguas, que no pasasen su mandamiento; Cuando establecía los fundamentos de la tierra;
29เมื่อพระองค์ทรงกำหนดเขตจำกัดให้แก่ทะเล เพื่อว่าน้ำจะไม่ละเมิดพระบัญชาของพระองค์ เมื่อพระองค์ทรงปักผังรากฐานของพิภพ
30Con él estaba yo ordenándolo todo; Y fuí su delicia todos los días, Teniendo solaz delante de él en todo tiempo.
30เราอยู่ข้างพระองค์แล้ว เหมือนผู้ที่พระองค์ทรงเลี้ยงดู เราเป็นความปีติยินดีประจำวันของพระองค์ เปรมปรีดิ์อยู่ต่อพระพักตร์พระองค์เสมอ
31Huélgome en la parte habitable de su tierra; Y mis delicias son con los hijos de los hombres.
31เปรมปรีดิ์ในพิภพที่มีคนอาศัยของพระองค์ และปีติยินดีในบุตรทั้งหลายของมนุษย์
32Ahora pues, hijos, oidme: Y bienaventurados los que guardaren mis caminos.
32บุตรทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเรา บรรดาผู้ที่รักษาทางของเราก็อยู่สุขสงบ
33Atended el consejo, y sed sabios, Y no lo menospreciéis.
33จงฟังคำสั่งสอน และจงฉลาด และอย่าเพิกเฉยเสีย
34Bienaventurado el hombre que me oye, Velando á mis puertas cada día, Guardando los umbrales de mis entradas.
34ผู้ใดที่ฟังเราก็เป็นสุข คือเฝ้าอยู่ที่ประตูรั้วของเราทุกวัน และคอยอยู่ข้างประตูบ้านของเรา
35Porque el que me hallare, hallará la vida, Y alcanzará el favor de Jehová.
35เพราะผู้ใดที่พบเราก็พบชีวิต และได้รับความพอพระทัยจากพระเยโฮวาห์
36Mas el que peca contra mí, defrauda su alma: Todos los que me aborrecen, aman la muerte.
36แต่ผู้ที่พลาดขาดเราก็กระทำจิตใจตัวเองให้เจ็บ บรรดาผู้ที่เกลียดชังเราก็รักความมรณา"