¹Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

¹As snow in summer, and as rain in harvest, So honor is not seemly for a fool.

²Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

²As the sparrow in her wandering, as the swallow in her flying, So the curse that is causeless alighteth not.

³Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.

³A whip for the horse, a bridle for the ass, And a rod for the back of fools.

⁴Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.

⁴Answer not a fool according to his folly, Lest thou also be like unto him.

⁵Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

⁵Answer a fool according to his folly, Lest he be wise in his own conceit.

⁶Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.

⁶He that sendeth a message by the hand of a fool Cutteth off [his own] feet, [and] drinketh in damage.

⁷Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

⁷The legs of the lame hang loose: So is a parable in the mouth of fools.

⁸Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

⁸As one that bindeth a stone in a sling, So is he that giveth honor to a fool.

⁹Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

⁹[As] a thorn that goeth up into the hand of a drunkard, So is a parable in the mouth of fools.

¹⁰Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

¹⁰[As] an archer that woundeth all, So is he that hireth a fool and he that hireth them that pass by.

¹¹Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.

¹¹As a dog that returneth to his vomit, [So is] a fool that repeateth his folly.

¹²A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.

¹²Seest thou a man wise in his own conceit? There is more hope of a fool than of him.

¹³Përtaci thotë: "Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!".

¹³The sluggard saith, There is a lion in the way; A lion is in the streets.

¹⁴Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

¹⁴[As] the door turneth upon its hinges, So doth the sluggard upon his bed.

¹⁵Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.

¹⁵The sluggard burieth his hand in the dish; It wearieth him to bring it again to his mouth.

¹⁶Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

¹⁶The sluggard is wiser in his own conceit Than seven men that can render a reason.

¹⁷Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

¹⁷He that passeth by, [and] vexeth himself with strife belonging not to him, Is [like] one that taketh a dog by the ears.

¹⁸Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

¹⁸As a madman who casteth firebrands, Arrows, and death,

¹⁹kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: "E bëra për shaka!".

¹⁹So is the man that deceiveth his neighbor, And saith, Am not I in sport?

²⁰Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.

²⁰For lack of wood the fire goeth out; And where there is no whisperer, contention ceaseth.

²¹Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

²¹[As] coals are to hot embers, and wood to fire, So is a contentious man to inflame strife.

²²Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.

²²The words of a whisperer are as dainty morsels, And they go down into the innermost parts.

²³Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.

²³Fervent lips and a wicked heart Are [like] an earthen vessel overlaid with silver dross.

²⁴Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

²⁴He that hateth dissembleth with his lips; But he layeth up deceit within him:

²⁵Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

²⁵When he speaketh fair, believe him not; For there are seven abominations in his heart:

²⁶Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.

²⁶Though [his] hatred cover itself with guile, His wickedness shall be openly showed before the assembly.

²⁷Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.

²⁷Whoso diggeth a pit shall fall therein; And he that rolleth a stone, it shall return upon him.

²⁸Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

²⁸A lying tongue hateth those whom it hath wounded; And a flattering mouth worketh ruin.