¹Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.

¹For the Chief Musician. A Psalm of David. O Jehovah, thou hast searched me, and known [me].

²Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.

²Thou knowest my downsitting and mine uprising; Thou understandest my thought afar off.

³Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.

³Thou searchest out my path and my lying down, And art acquainted with all my ways.

⁴Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.

⁴For there is not a word in my tongue, But, lo, O Jehovah, thou knowest it altogether.

⁵Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.

⁵Thou hast beset me behind and before, And laid thy hand upon me.

⁶Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.

⁶[Such] knowledge is too wonderful for me; It is high, I cannot attain unto it.

⁷Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?

⁷Whither shall I go from thy Spirit? Or whither shall I flee from thy presence?

⁸Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.

⁸If I ascend up into heaven, thou art there: If I make my bed in Sheol, behold, thou art there.

⁹Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,

⁹If I take the wings of the morning, And dwell in the uttermost parts of the sea;

¹⁰edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.

¹⁰Even there shall thy hand lead me, And thy right hand shall hold me.

¹¹Po të them: "Me siguri terri do të më fshehë", madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:

¹¹If I say, Surely the darkness shall overwhelm me, And the light about me shall be night;

¹²terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.

¹²Even the darkness hideth not from thee, But the night shineth as the day: The darkness and the light are both alike [to thee].

¹³Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.

¹³For thou didst form my inward parts: Thou didst cover me in my mother's womb.

¹⁴Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.

¹⁴I will give thanks unto thee; for I am fearfully and wonderfully made: Wonderful are thy works; And that my soul knoweth right well.

¹⁵Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.

¹⁵My frame was not hidden from thee, When I was made in secret, [And] curiously wrought in the lowest parts of the earth.

¹⁶Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.

¹⁶Thine eyes did see mine unformed substance; And in thy book they were all written, [Even] the days that were ordained [for me], When as yet there was none of them.

¹⁷Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!

¹⁷How precious also are thy thoughts unto me, O God! How great is the sum of them!

¹⁸Po të doja t'i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.

¹⁸If I should count them, they are more in number than the sand: When I awake, I am still with thee.

¹⁹Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.

¹⁹Surely thou wilt slay the wicked, O God: Depart from me therefore, ye bloodthirsty men.

²⁰Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.

²⁰For they speak against thee wickedly, And thine enemies take [thy name] in vain.

²¹A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?

²¹Do not I hate them, O Jehovah, that hate thee? And am not I grieved with those that rise up against thee?

²²Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.

²²I hate them with perfect hatred: They are become mine enemies.

²³Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.

²³Search me, O God, and know my heart: Try me, and know my thoughts;

²⁴dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.

²⁴And see if there be any wicked way in me, And lead me in the way everlasting.