¹A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

¹Não clama porventura a sabedoria, e não faz o entendimento soar a sua voz?

²Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

²No cume das alturas, junto ao caminho, nas encruzilhadas das veredas ela se coloca.

³bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

³Junto �s portas, � entrada da cidade, e � entrada das portas está clamando:

⁴"Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

⁴A vós, ó homens, clamo; e a minha voz se dirige aos filhos dos homens.

⁵Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

⁵Aprendei, ó simples, a prudência; entendei, ó loucos, a sabedoria.

⁶Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

⁶Ouvi vós, porque profiro coisas excelentes; os meus lábios se abrem para a eqüidade.

⁷Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

⁷Porque a minha boca profere a verdade, os meus lábios abominam a impiedade.

⁸Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

⁸Justas são todas as palavras da minha boca; não há nelas nenhuma coisa tortuosa nem perversa.

⁹Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

⁹Todas elas são retas para o que bem as entende, e justas para os que acham o conhecimento.

¹⁰Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

¹⁰Aceitai antes a minha correção, e não a prata; e o conhecimento, antes do que o ouro escolhido.

¹¹sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

¹¹Porque melhor é a sabedoria do que as jóias; e de tudo o que se deseja nada se pode comparar com ela.

¹²Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

¹²Eu, a sabedoria, habito com a prudência, e possuo o conhecimento e a discrição.

¹³Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

¹³O temor do Senhor é odiar o mal; a soberba, e a arrogância, e o mau caminho, e a boca perversa, eu os odeio.

¹⁴Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

¹⁴Meu é o conselho, e a verdadeira sabedoria; eu sou o entendimento; minha é a fortaleza.

¹⁵Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

¹⁵Por mim reinam os reis, e os príncipes decretam o que justo.

¹⁶Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

¹⁶Por mim governam os príncipes e os nobres, sim, todos os juízes da terra.

¹⁷Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

¹⁷Eu amo aos que me amam, e os que diligentemente me buscam me acharão.

¹⁸Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

¹⁸Riquezas e honra estão comigo; sim, riquezas duráveis e justiça.

¹⁹Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

¹⁹Melhor é o meu fruto do que o ouro, sim, do que o ouro refinado; e a minha renda melhor do que a prata escolhida.

²⁰Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

²⁰Ando pelo caminho da retidão, no meio das veredas da justiça,

²¹për t'i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

²¹dotando de bens permanentes os que me amam, e enchendo os seus tesouros.

²²Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

²²O Senhor me criou como a primeira das suas obras, o princípio dos seus feitos mais antigos.

²³U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

²³Desde a eternidade fui constituída, desde o princípio, antes de existir a terra.

²⁴Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

²⁴Antes de haver abismos, fui gerada, e antes ainda de haver fontes cheias d'água.

²⁵Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

²⁵Antes que os montes fossem firmados, antes dos outeiros eu nasci,

²⁶kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

²⁶quando ele ainda não tinha feito a terra com seus campos, nem sequer o princípio do pó do mundo.

²⁷Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

²⁷Quando ele preparava os céus, aí estava eu; quando traçava um círculo sobre a face do abismo,

²⁸kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

²⁸quando estabelecia o firmamento em cima, quando se firmavam as fontes do abismo,

²⁹kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

²⁹quando ele fixava ao mar o seu termo, para que as águas não traspassassem o seu mando, quando traçava os fundamentos da terra,

³⁰unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

³⁰então eu estava ao seu lado como arquiteto; e era cada dia as suas delícias, alegrando-me perante ele em todo o tempo;

³¹kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

³¹folgando no seu mundo habitável, e achando as minhas delícias com os filhos dos homens.

³²Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

³²Agora, pois, filhos, ouvi-me; porque felizes são os que guardam os meus caminhos.

³³Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

³³Ouvi a correção, e sede sábios; e não a rejeiteis.

³⁴Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

³⁴Feliz é o homem que me dá ouvidos, velando cada dia �s minhas entradas, esperando junto �s ombreiras da minha porta.

³⁵Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

³⁵Porque o que me achar achará a vida, e alcançará o favor do Senhor.

³⁶Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".

³⁶Mas o que pecar contra mim fará mal � sua própria alma; todos os que me odeiam amam a morte.