¹Dëgjoni, o bij, mësimet e një ati dhe tregoni kujdes që të mësoni të gjykoni,

¹Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin.Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.

²sepse ju jap një doktrinë të mirë; mos braktisni ligjin tim.

²Çünkü size iyi ders veriyorum,Ayrılmayın öğrettiğimden.

³Kur isha ende fëmijë pranë atit tim, njomëzak dhe i dashur në sytë e nënes sime,

³Ben bir çocukken babamın evinde,Annemin körpecik tek yavrusuyken,

⁴ai më mësonte dhe më thoshte: "Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.

⁴Babam bana şunu öğretti:‹‹Söylediklerime yürekten sarıl,Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.

⁵Fito dituri, fito gjykim; mos i harro fjalët e gojës sime dhe mos u largo prej tyre;

⁵Bilgeliği ve aklı sahiplen,Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.

⁶mos e braktis diturinë dhe ajo do të të mbrojë; duaje, sepse ajo do të të ndihmojë.

⁶Bilgelikten ayrılma, o seni korur.Sev onu, seni gözetir.

⁷Dituria është gjëja më e rëndësishme; prandaj fito diturinë. Edhe sikur të humbasësh ato që ke, fito diturinë.

⁷Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir.Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.

⁸Përlëvdoje dhe ajo do të të lartësojë, ajo do të të japë lavdi, po qe se ti e përvehtëson.

⁸Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek,Ona sarılırsan seni onurlandıracak.

⁹Ajo do të të vërë mbi kokën tënde një stoli prej nuri, do të të rrethojë me një kurorë lavdie".

⁹Başına zarif bir çelenk,Görkemli bir taç giydirecektir.››

¹⁰Dëgjo, biri im, pranoji fjalët e mia dhe vitet e jetës sate do të shumohen.

¹⁰Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki,Uzasın ömrün.

¹¹Të kam mësuar në rrugën e diturisë, të kam udhëhequr nëpër shtigjet e ndershmërisë.

¹¹Seni bilgelik yolunda eğitir,Doğru yollara yöneltirim.

¹²Kur do të ecësh, hapat e tua nuk do të pengohen; kur do të vraposh, nuk do të pengohesh.

¹²Ayakların takılmadan yürür,Sürçmeden koşarsın.

¹³Rroke mirë këtë mësim, mos e lër që të shkojë kot; ruaje, sepse ai është jeta jote.

¹³Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma,Onu uygula, çünkü odur yaşamın.

¹⁴Mos hyr në shtegun e të pabesëve dhe mos ec në rrugën e njerëzve të këqij;

¹⁴Kötülerin yoluna ayak basma,Yürüme alçakların yolunda,

¹⁵evitoje atë, mos kalo nëpër të; largoju prej saj dhe shko tutje.

¹⁵O yoldan sakın, yakınından bile geçme,Yönünü değiştirip geç.

¹⁶Sepse ata nuk mund të flenë, po të mos kenë bërë të keqen; gjumi i tyre zhduket po të jetë se nuk kanë rrëzuar dikë;

¹⁶Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar,Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.

¹⁷ata hanë bukën e paudhësisë dhe pinë verën e dhunës.

¹⁷Yedikleri ekmek kötülük,İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.

¹⁸Por shtegu i të drejtëve është si drita e agimit, që shkëlqen gjithnjë e më mirë deri sa të bëhet ditë e plotë.

¹⁸Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir,Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.

¹⁹Rruga e të pabesëve është si terri; ata nuk shohin atë që do t'i rrëzojë.

¹⁹Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir,Neden tökezlediklerini bilmezler.

²⁰Biri im, trego kujdes për fjalët e mia, dëgjo thëniet e mia;

²⁰Oğlum, sözlerime dikkat et,Dediklerime kulak ver.

²¹mos u largofshin kurrë nga sytë e tu, ruaji në qendër të zemrës sate;

²¹Aklından çıkmasın bunlar,Onları yüreğinde sakla.

²²sepse janë jetë për ata që i gjejnë, shërim për të gjithë trupin e tyre.

²²Çünkü onları bulan için yaşam,Bedeni için şifadır bunlar.

²³Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.

²³Her şeyden önce de yüreğini koru,Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.

²⁴Hiq dorë nga e folura me hile dhe largo prej teje buzët e çoroditura.

²⁴Yalan çıkmasın ağzından,Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.

²⁵Sytë e tu le të shohin drejt dhe qepallat e tua të synojnë drejt para teje.

²⁵Gözlerin hep ileriye baksın,Dosdoğru önüne!

²⁶Sheshoje shtegun e këmbëve të tua, dhe të gjitha rrugët e tua qofshin të caktuara mirë.

²⁶Gideceğin yolu düzle,O zaman bütün işlerin sağlam olur.

²⁷Mos u shmang as në të djathtë as në të majtë; tërhiqe këmbën tënde nga e keqja.

²⁷Sapma sağa sola,Ayağını kötülükten uzak tut.