¹Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

¹Oğlum, bilgeliğime dikkat et,Akıllıca sözlerime kulak ver.

²me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

²Böylelikle her zaman sağgörülü olur,Dudaklarınla bilgiyi korursun.

³Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

³Zina eden kadının bal damlar dudaklarından,Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

⁴por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

⁴Ama sonu pelinotu kadar acı,İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

⁵Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

⁵Ayakları ölüme gider,Adımları ölüler diyarına ulaşır.

⁶Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

⁶Yaşama giden yolu hiç düşünmez,Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

⁷Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

⁷Oğlum, şimdi beni dinle,Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

⁸Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

⁸Öyle kadınlardan uzak dur,Yaklaşma evinin kapısına.

⁹për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

⁹Yoksa onurunu başkalarına,Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

¹⁰Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

¹⁰Varını yoğunu yer bitirir yabancılar,Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

¹¹dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

¹¹Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde,Etinle bedenin tükendiğinde.

¹²dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

¹²‹‹Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim,Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?›› dersin.

¹³Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

¹³‹‹Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim,Beni eğitenlere kulak vermedim.

¹⁴U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

¹⁴Halkın ve topluluğun arasındaTam bir yıkımın eşiğine gelmişim.››

¹⁵Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

¹⁵Suyu kendi sarnıcından,Kendi kuyunun kaynağından iç.

¹⁶A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

¹⁶Pınarların sokakları,Akarsuların meydanları mı sulamalı?

¹⁷Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

¹⁷Yalnız senin olsun onlar,Paylaşma yabancılarla.

¹⁸Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

¹⁸Çeşmen bereketli olsunVe gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

¹⁹Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

¹⁹Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi,Hep seni doyursun memeleri.Aşkıyla sürekli coş.

²⁰Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

²⁰Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın,Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

²¹Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

²¹RAB insanın tuttuğu yolu gözler,Attığı her adımı denetler.

²²I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

²²Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek,Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

²³Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.

²³Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak,Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.