¹Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perëndia im, ti je jashtëzakonisht i madh; je veshur me shkëlqim dhe madhështi.

¹RABbe övgüler sun, ey gönlüm!Ya RAB Tanrım, ne ulusun!Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

²Ai të mbështjell me dritë si të ishte një mantel dhe i shtrin qiejtë si një çadër;

²Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün.Gökleri bir çadır gibi geren,

³ai ndërton mbi ujërat dhomat e tij të larta, i bën retë si qerren e tij dhe ecën mbi krahët erës.

³Evini yukarıdaki sular üzerine kuran,Bulutları kendine savaş arabası yapan,Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

⁴I bën erërat lajmëtarë të tij dhe flakët e zjarrit shërbëtorë të tij.

⁴Rüzgarları kendine haberci,Yıldırımları hizmetkâr eden sensin. eden sensin›› ya da ‹‹Meleklerini rüzgarlar, hizmetkârlarını ateş alevleri yapan sensin››.

⁵Ai e ka krijuar tokën mbi themelet e saj; kjo nuk do të luajë kurrë përjetë.

⁵Yeryüzünü temeller üzerine kurdun,Asla sarsılmasın diye.

⁶Ti e kishe mbuluar me humnerë si me një rrobe; ujërat ishin ndalur mbi malet.

⁶Engini ona bir giysi gibi giydirdin,Sular dağların üzerinde durdu.

⁷Në qortimin tënd ato ikën, në zërin e gjëmimit tënd u larguan me nxitim.

⁷Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi.

⁸Dolën malet dhe luginat u ulën në vendin që ti kishe caktuar për to.

⁸Dağları aşıp derelere aktı,Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

⁹Ti u vure ujërave një kufi që nuk duhet ta kapërxenin; ato nuk do të kthehen më të mbulojnë tokën.

⁹Bir sınır koydun önlerine,Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

¹⁰Ai bën që të dalin burime në luginat; ato rrjedhin midis maleve,

¹⁰Vadilerde fışkırttığın pınarlar,Dağların arasından akar.

¹¹dhe u japin për të pirë tërë kafshëve të fushës; gomarët e egër shuajnë etjen e tyre.

¹¹Bütün kır hayvanlarını suvarır,Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

¹²Pranë tyre banojnë shpendët e qiellit; midis gjelbërimeve lartojnë këngën e tyre.

¹²Kuşlar yanlarında yuva kurar,Dalların arasında ötüşürler.

¹³Nga dhomat e sipërme të tij ai u jep ujë maleve; toka ngopet me frytin e veprave të tua.

¹³Gökteki evinden dağları sularsın,Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

¹⁴Ai bën që të rritet bari për bagëtinë dhe bimësia në shërbim të njeriut, duke nxjerrë nga toka ushqimin e tij,

¹⁴Hayvanlar için ot,İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin;İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

¹⁵dhe verën që gëzon zemrën e njeriut, vajin që bën të shkëlqejë fytyra tij dhe bukën që i jep forcë zemrës së njeriut.

¹⁵Yüreklerini sevindiren şarabı,Yüzlerini güldüren zeytinyağını,Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

¹⁶Kështu ngopen drurët e Zotit dhe kedrat e Libanit që ai ka mbjellë;

¹⁶RABbin ağaçları,Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

¹⁷aty bëjnë folenë e tyre zogjtë, ndërsa lejleku bën nëpër selvitë banesën e tij.

¹⁷Kuşlar orada yuva yapar,Leyleğin evi ise çamlardadır.

¹⁸Malet e larta janë për dhitë e egra, shkëmbinjtë janë streha e lepujve.

¹⁸Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı,Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

¹⁹Ai ka bërë hënën për stinët, dielli e di orën e perëndimit të tij.

¹⁹Mevsimleri göstersin diye ayı,Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

²⁰Ti dërgon terrin dhe bëhet natë; gjatë asaj shkojnë rreth e qark gjithë kafshët e pyllit.

²⁰Karartırsın ortalığı, gece olur,Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

²¹Luanët e vegjël vrumbullojnë duke kërkuar gjahun dhe i kërkojnë Perëndisë ushqimin e tyre.

²¹Genç aslan av peşinde kükrer,Tanrıdan yiyecek ister.

²²Por, kur lind dielli, ata tërhiqen dhe rrinë në strofkat e tyre.

²²Güneş doğuncaİnlerine çekilir, yatarlar.

²³Atëherë njeriu del për të punuar dhe punon deri në mbrëmje.

²³İnsan işine gider,Akşama dek çalışmak için.

²⁴Sa të shumta janë veprat e tua, o Zot! Ti i ke bërë të gjitha me dituri; toka është plot me pasuritë e tua.

²⁴Ya RAB, ne çok eserin var!Hepsini bilgece yaptın;Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

²⁵Ja deti, i madh dhe i gjerë, ku gëlojnë krijesa të panumërta;

²⁵İşte uçsuz bucaksız denizler,İçinde kaynaşan sayısız canlılar,Büyük küçük yaratıklar.

²⁶e përshkojnë anijet dhe Leviathani, që ti ke formuar për t'u tallur në të.

²⁶Orada gemiler dolaşır,İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

²⁷Të gjithë presin që ti t'u japësh ushqimin në kohën e duhur.

²⁷Hepsi seni bekliyor,Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

²⁸Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorën dhe ngopen me të mira.

²⁸Sen verince onlar toplar,Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

²⁹Ti fsheh fytyrën tënde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymën, dhe ata vdesin duke u kthyer përsëri në pluhurin e tyre.

²⁹Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

³⁰Ti dërgon frymën tënde dhe ata krijohen, kështu ti ripërtërin faqen e dheut.

³⁰Ruhunu gönderince var olurlar,Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

³¹Lavdia e Zotit të rrojë përjetë; le të gëzohet Zoti me veprat e tij;

³¹RABbin görkemi sonsuza dek sürsün!Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

³²ai shikon tokën dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym.

³²O bakınca yeryüzü titrer,O dokununca dağlar tüter.

³³Unë do t'i këndoj Zotit deri sa të kem jetë; do t'i këndoj lavde Perëndisë tim deri sa të jem.

³³Ömrümce RABbe ezgiler söyleyecek,Var oldukça Tanrımı ilahilerle öveceğim.

³⁴Le të jetë mendimi im i pëlqyer prej tij; unë do të ngazëllohem tek Zoti.

³⁴Düşüncem ona hoş görünsün,Sevincim RAB olsun!

³⁵Le të zhduken mëkatarët nga toka dhe të pabesët mos qofshin më. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja.

³⁵Tükensin dünyadaki günahlılar,Yok olsun artık kötüler!RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!RAB'be övgüler sunun!