¹А Јов одговори и рече:

¹Kaj Ijob respondis kaj diris:

²Да, ви сте људи, и с вама ће умрети мудрост.

²Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sagxo.

³И ја имам срце као и ви, нити сам гори од вас; и у кога нема тога?

³Mi ankaux havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

⁴На подсмех сам пријатељу свом, који кад зове Бога одазове му се; на подсмех је праведни и добри.

⁴Mi farigxis mokatajxo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis auxskultata; Virtulo kaj senkulpulo farigxis mokatajxo;

⁵Бачен је луч по мишљењу срећног онај који хоће да попузне.

⁵Malestimata lucerneto li estas antaux la pensoj de felicxuloj, Pretigita por migrantoj.

⁶Мирне су колибе лупешке, и без страха су који гневе Бога, њима Бог даје све у руке.

⁶Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendangxerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

⁷Запитај стоку, научиће те; или птице небеске, казаће ти.

⁷Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la cxielo, kaj ili diros al vi;

⁸Или се разговори са земљом, научиће те, и рибе ће ти морске приповедити.

⁸Aux parolu kun la tero, kaj gxi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fisxoj de la maro.

⁹Ко не зна од свега тога да је рука Господња то учинила?

⁹Kiu ne ekscius el cxio cxi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

¹⁰Коме је у руци душа свега живог и дух сваког тела човечијег.

¹⁰De Tiu, en kies mano estas la animo de cxio vivanta Kaj la spirito de cxiu homa karno?

¹¹Не распознаје ли ухо речи као што грло куша јело?

¹¹La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la mangxajxon.

¹²У старца је мудрост, и у дугом веку разум.

¹²La maljunuloj posedas sagxon, Kaj la grandagxuloj kompetentecon.

¹³У Њега је мудрост и сила, у Њега је савет и разум.

¹³CXe Li estas la sagxo kaj la forto; CXe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

¹⁴Гле, Он разгради, и не може се опет саградити; затвори човека, и не може се отворити.

¹⁴Kion Li detruas, tio ne rekonstruigxas; Kiun Li ensxlosos, tiu ne liberigxos.

¹⁵Гле, устави воде, и пресахну; пусти их, и испреврћу земљу.

¹⁵Kiam Li digas la akvon, gxi elsekigxas; Kiam Li fluigas gxin, gxi renversas la teron.

¹⁶У Њега је јачина и мудрост, Његов је који је преварен и који вара.

¹⁶CXe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

¹⁷Он доводи саветнике у лудило, и судије обезумљује.

¹⁷Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la jugxistojn Li faras malsagxaj.

¹⁸Он разрешује појас царевима, и опасује бедра њихова.

¹⁸La ligilojn de regxoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

¹⁹Он доводи кнезове у лудило, и обара јаке.

¹⁹Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

²⁰Он узима беседу речитима, и старцима узима разум.

²⁰Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

²¹Он сипа срамоту на кнезове, и распасује јунаке.

²¹Li versxas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

²²Он открива дубоке ствари испод таме, и изводи на видело сен смртни.

²²Li malkovras profundajxon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

²³Он умножава народе и затире их, расипа народе и сабира.

²³Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

²⁴Он одузима срце главарима народа земаљских, и заводи их у пустињу где нема пута,

²⁴Li senkuragxigas la cxefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

²⁵Да пипају по мраку без видела, и чини да тумарају као пијани.

²⁵Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li sxanceligxigas ilin kiel ebriuloj.