1 Woodin se no a ga hima iri ma laakal ye ka tonton gumo hayey kaŋ iri maa gaa, zama iri ma si daray i gaa.
1Derfor må vi så meget mere gi akt på det vi har hørt, forat vi ikke skal drive bort derfra.
2 Zama za kaŋ sanno kaŋ malaykey ci tabbat, asariya* daaruyaŋ da wangu-ka-ganayaŋ kulu mo du alhakku kaŋ saba i se,
2For dersom det ord som var talt ved engler, stod fast, og hver overtredelse og ulydighet fikk sin fortjente lønn,
3 mate no iri ga te ka yana, iri mo, d'iri na faaba beero wo cine muray? Faaba wo, Rabbi sintin k'a baaro ci. Waato din gaa no i n'a tabbatandi iri se borey kaŋ maa r'a do.
3hvorledes skal da vi undfly om vi ikke akter så stor en frelse? - den som først blev forkynt ved Herren og derefter stadfestet for oss av dem som hadde hørt ham,
4 Irikoy mo na seeda daŋ i banda da alaamayaŋ da dambara hariyaŋ da dabari goy waani-waani yaŋ da Biya* Hanno nooyaŋey kaŋ Biya Hanna zaban Irikoy miila boŋ.
4idet Gud vidnet med, både ved tegn og under og mangehånde kraftige gjerninger og utdeling av den Hellige Ånd efter sin vilje.
5 Zama ndunnya kaŋ ga kaa, kaŋ ciine iri goono ga te, Irikoy man'a daŋ malaykey mayra ra.
5For det var ikke under engler han la den kommende verden, som vi taler om.
6 Amma boro fo seeda sanni fo ra ka ne: «Adam-ize ya ifo no binde kaŋ ni ga fongu a gaa, wala ifo no boro izo kaŋ ni g'a kunfa?
6Men en har på et sted vidnet så: Hvad er et menneske, at du kommer ham i hu, eller et menneskes sønn, at du akter på ham?
7 Ni n'a gazandi malaykey gaa kayna, ni n'a didiji nda darza nda beeray mo. Ni n'a daŋ a ma mayray te ni kambe goyey boŋ.
7Du gjorde ham lite ringere enn englene; med herlighet og ære kronte du ham, og satte ham over dine henders gjerninger;
8 Ni na hay kulu daŋ a cey cire.» Zama za kaŋ Irikoy na hay kulu daŋ a cire, a mana hay kulu cindi kaŋ manti a cire n'a go. Amma sohõ iri si ga di kaŋ hay kulu go a mayra ra jina.
8alle ting la du under hans føtter. For idet han underla ham alle ting, undtok han intet som ikke er ham underlagt; men nu ser vi ennu ikke at alle ting er ham underlagt;
9 Amma iri goono ga di Yesu didijante nda darza nda beeray mo buuyaŋ taabey kaŋ a haŋ din sabbay se. Zama Yesu gaze kayna malaykey gaa hal Irikoy gomno do a ma buuyaŋ taba boro kulu gurbi ra.
9men den som var gjort lite ringere enn englene, Jesus, ham ser vi, fordi han led døden, kronet med herlighet og ære, forat han ved Guds nåde skulde smake døden for alle.
10 Zama a ga hagu a se, nga kaŋ hay kulu go no a sabbay se, a do mo no hay kulu bara, nga kaŋ go ga kande ize boobo darza ra, a m'i faaba jine bora toonandi gurzugay do.
10For det sømmet sig for ham for hvis skyld alle ting er til, og ved hvem alle ting er til, da han førte mange barn til herlighet, gjennem lidelser å fullende deres frelses høvding.
11 Yaadin gaa, nga kaŋ ga borey hanandi, da borey mo kaŋ yaŋ a hanandi, ikulu _Baaba|_ follonka do no i fun. Woodin sabbay se no, haawi s'a di a ma ne i se nya-izeyaŋ.
11For både den som helliggjør, og de som helliggjøres, er alle av en; derfor skammer han sig ikke ved å kalle dem brødre,
12 A ne: «Ay ga ni maa fe ay nya-izey se, Jama bindi ra no ay ga ni sifa.»
12når han sier: Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg lovsynge dig.
13 A ne koyne: «Ay ga naanay a gaa.» Da mo koyne: «Guna, in da zankey kaŋ Irikoy n'ay no neeya.»
13Og atter: Jeg vil sette min lit til ham. Og atter: Se, her er jeg og de barn som Gud har gitt mig.
14 A binde, za kaŋ zankey gonda baa kuro da baso ra, yaadin no nga bumbo mo margu nda woodin yaŋ, hala buuyaŋ do a ma buuyaŋ dabarikoyo, kaŋ ga ti Iblisi*, ciya yaamo.
14Eftersom da barnene har del i blod og kjød, fikk også han i like måte del deri, forat han ved døden kunde gjøre til intet den som hadde dødens velde, det er djevelen,
15 Borey kulu kaŋ yaŋ buuyaŋ humburkumay se no i go tamtaray ra hala ngey fundey me, a m'i fansa mo.
15og utfri alle dem som av frykt for døden var i trældom all sin livstid.
16 Zama sikka si manti malaykey se no a kande gaakasinay bo, amma Ibrahim banda se no a kande gaakasinay.
16For engler tar han sig jo ikke av, men Abrahams ætt tar han sig av;
17 Woodin sabbay se no a tilas a se a ma bara nga nya-izey cine hay kulu ra, hal a ma ciya alfaga beeri suujikoy da naanaykoy mo Irikoy goyo ra ka ciya sasabandiyaŋ sargay* borey zunubey se mo.
17derfor måtte han i alle ting bli sine brødre lik, forat han kunde bli en miskunnelig og trofast yppersteprest for Gud til å gjøre soning for folkets synder.
18 Zama za kaŋ nga bumbo taabi siyaŋ ra, a gonda dabari mo a ma borey kaŋ yaŋ go siyaŋ ra gaakasinay.
18For derved at han selv har lidt og har vært fristet, kan han komme dem til hjelp som blir fristet.