1 Ni ga hin ka ham koli ka kande muusu beeri way se no? Wala ni ga muusu izey kungandi, i hara ma ban,
1(H39-4) ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?
2 Waato kaŋ i goono ga gum ngey guusu ra, I ga kani ka batandi ngey gumbo ra?
2(H39-5) ¿Contaste tú los meses de su preñez, Y sabes el tiempo cuando han de parir?
3 May no ga gaaru ŋwaaro soola a se, Waato kaŋ cine a izey goono ga hẽ Irikoy gaa, Ka bar-bare ŋwaari-jaŋay sabbay se?
3(H39-6) Encórvanse, hacen salir sus hijos, Pasan sus dolores.
4 Wala ni ga bay waati kaŋ cine no tondey ra hinciney ga hay? Wala ni ga hin ka ŋwe jirbey seeda?
4(H39-7) Sus hijos están sanos, crecen con el pasto: Salen y no vuelven á ellas.
5 Ni ga hin k'i gunde handey lasaabu no? Wala ni ga bay alwaati kaŋ cine no i ga hay?
5(H39-8) ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?
6 I ga sombu ka ngey izey kaa taray, I ga ngey hay-zaŋay jarawo kaa.
6(H39-9) Al cual yo puse casa en la soledad, Y sus moradas en lugares estériles.
7 I izey ga te gaabi, saajo ra mo no i ga beeri. I ga dira, i si ye ka kaa koyne.
7(H39-10) Búrlase de la multitud de la ciudad: No oye las voces del arriero.
8 May no ka ganji farka taŋ ka fay d'a? May no ka ganji farka tafar feeri?
8(H39-11) Lo oculto de los montes es su pasto, Y anda buscando todo lo que está verde.
9 Ay n'a no saajo a ma ciya a windi, Ciiri laabo mo a nangoray no.
9(H39-12) ¿Querrá el unicornio servirte á ti, Ni quedar á tu pesebre?
10 A ga donda gallu kosongu, A si maa gaarayko kuuwa.
10(H39-13) ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?
11 A ga tondi kuuku yaŋ windi ka du kuray do, A ga kobto tayo kulu dumi ceeci.
11(H39-14) ¿Confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, Y le fiarás tu labor?
12 Haw-bi ga yadda ka may ni se, wala? A ga hanna ni alman gaa do, wala?
12(H39-15) ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, Y que la allegará en tu era?
13 Ni ga hin ka haw-bi haw nda korfo a ma ni bata far no? A ga ni gana ka gooro batamey far, wala?
13(H39-16) ¿Diste tú hermosas alas al pavo real, O alas y plumas al avestruz?
14 Ni ga naanay a gaa zama se a gaabo ga beeri no? Ni ga ni goyo talfi a gaa, wala?
14(H39-17) El cual desampara en la tierra sus huevos, Y sobre el polvo los calienta,
15 Ni ga de a gaa a ma ye ka kande ni se ni hayno fu, wala? A m'a margu-margu dubango do?
15(H39-18) Y olvídase de que los pisará el pie, Y que los quebrará bestia del campo.
16 Taatagay fatey goono ga kobi da farhã, Amma a fatey d'a hamney, i gonda gomni baakasinay, wala?
16(H39-19) Endurécese para con sus hijos, como si no fuesen suyos, No temiendo que su trabajo haya sido en vano:
17 Zama a ga nga gunguray jisi k'i naŋ ganda, A m'i dungandi kusa ra.
17(H39-20) Porque le privó Dios de sabiduría, Y no le dió inteligencia.
18 A ga dinya mo hala hambara ce g'i taamu k'i tutubu, Wala ganji ham fo m'i taamu-taamu.
18(H39-21) Luego que se levanta en alto, Búrlase del caballo y de su jinete.
19 A ga futu nga izey gaa, Danga day manti a wane yaŋ no, A si humburu hala nga goyo wo ma si ciya yaamo.
19(H39-22) ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?
20 Zama Irikoy n'a ganji laakal, A mana a no fahamay mo.
20(H39-23) ¿Le intimidarás tú como á alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable:
21 Waati kaŋ a tun zuray se, Kal a ma donda bari nda nga kaarukwa.
21(H39-24) Escarba la tierra, alégrase en su fuerza, Sale al encuentro de las armas:
22 Nin no ka bari no nga gaabo? Nin no k'a jinda no jeza kaŋ ga feeni?
22(H39-25) Hace burla del espanto, y no teme, Ni vuelve el rostro delante de la espada.
23 Nin no ka naŋ a ma sar sanda do cine, wala? A funsuyaŋ gaakuranta ya humburkumay hari no.
23(H39-26) Contra él suena la aljaba, El hierro de la lanza y de la pica:
24 A ga zankam gooru batama ra, A ga maa nga gaabo kaani. A ga fatta ka koy kubay da wongu jinay.
24(H39-27) Y él con ímpetu y furor escarba la tierra, Sin importarle el sonido de la bocina;
25 Humburkumay wo, a g'a hahaara no, a si sukurutu, A si banda bare mo takuba se.
25(H39-28) Antes como que dice entre los clarines: Ea! Y desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes, y la vocería.
26 Tongo ga kosongu mo a boŋ, Hala nda yaaji da lolo kaŋ ga nyaale mo.
26(H39-29) ¿Vuela el gavilán por tu industria, Y extiende hacia el mediodía sus alas?
27 A ga laabu fisi nda fundi korni nda futay, A si kay hilli hẽeni jinde sabbay se.
27(H39-30) ¿Se remonta el águila por tu mandamiento, Y pone en alto su nido?
28 Waati kaŋ cine i ga hilli kar, Kal a ma ne: ‹Ahãa!› Za nangu mooro no a ga wongu, Da wongaaray kaatiyaŋey, nda wongu kuuwa mani ka maa.
28(H39-31) Ella habita y está en la piedra, En la cumbre del peñasco y de la roca.
29 Ni fahama do no gabu ga kaaru beene, A ma nga fatey salle ka koy dandi kambe?
29(H39-32) Desde allí acecha la comida: Sus ojos observan de muy lejos.
30 Wala ni lordi boŋ no zeeban ga tun ka ziji, Ka nga fito te beene?
30(H39-33) Sus pollos chupan la sangre: Y donde hubiere cadáveres, allí está.
31 A nangora go tondi kuuku boŋ, Noodin no a gonda nga nangora, Tondi deene boŋ no, nangu gaabikooni ra.
32 Noodin no a ga ŋwaari ceeci, Nangu mooro no a moy g'a fonnay.
33 A izey mo ga kuri haŋ. Naŋ kaŋ borey kaŋ yaŋ i fun go, Noodin no ni g'a gar.»
34 Saaya din Rabbi ne Ayuba se:
35 «Janceko ga kakaw nda Hina-Kulu-Koyo no, wala? Boro kaŋ ga kakaw nda Irikoy, a ma tu woodin se!»
36 Kala Ayuba tu Rabbi se ka ne:
37 «Guna, ay wo manti hay fo no, Ifo no ay ga tu d'a ni se? Ay n'ay kambe daabu ay meyo gaa.
38 Sorro folloŋ no ay salaŋ, Ay si ye ka tu koyne. Oho, hala sorro hinka, Amma baa sanni folloŋ ay si tonton.»