1Därefter tog Bildad från Sua till orda och sade:
1Unya si Bildad ang Suhitanhon, mitubag ug miingon:
2Huru länge skolen I gå på jakt efter ord? Kommen till förstånd; sedan må vi talas vid.
2Hangtud anus-a ang pangayam ninyo sa mga pulong? Palandunga, ug sa human magasulti kita.
3Varför skola vi aktas såsom oskäliga djur, räknas i edra ögon såsom ett förstockat folk?
3Ngano bang imong giisip kami nga mga mananap, Ug nahimong mahugaw sa imong mga mata?
4Du som i din vrede sliter sönder dig själv, menar du att dör din skull jorden skall bliva öde och klippan flyttas bort från sin plats?
4Ikaw nga tungod sa imong kapungot nagabitas sa imong kaugalingon, Pagabiyaan ba ang kalibutan tungod kanimo? Kun pagabalhinon ba ang bato gikan sa iyang nahamutangan?
5Nej, den ogudaktiges ljus skall slockna ut, och lågan av hans eld icke giva något sken.
5Oo, ang suga sa mga dautan pagapalungon, Ug ang aligato sa iyang kalayo dili modan-ag.
6Ljuset skall förmörkas i hans hydda, och lampan slockna ut för honom.
6Ang kahayag mongitngit sa sulod sa iyang balong-balong, Ug ang lamparahan sa ibabaw niya pagapalongon.
7Hans väldiga steg skola stäckas, hans egna rådslag bringa honom på fall.
7Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon pagatul-iron, Ug ang iyang kaugalingong salabutan magahulog kaniya.
8Ty han rusar med sina fötter in i nätet, försåten lura, där han vandrar fram;
8Kay pinaagi sa iyang kaugalingong mga tiil nahulog siya sa pukot, Ug siya naglakaw sa mga mata sa pukot.
9snaran griper honom om hälen, och gillret tager honom fatt;
9Usa ka bitik magasakmit kaniya sa iyang tikod, Ug usa ka laang magagapus kaniya.
10garn till att fånga honom äro lagda på marken och snärjande band på hans stig.
10Anaay usa ka balatik nga gitago diha sa yuta alang kaniya, Ug usa ka balag-ong giandam kaniya sa iyang agianan.
11Från alla sidor ängsla honom förskräckelser, de jaga honom, varhelst han går fram.
11May kahadlok makapalisang kaniya sa luyo ug luyo, Ug magagukod kaniya sa iyang mga tikod.
12Olyckan vill uppsluka honom, och ofärd står redo, honom till fall.
12Ang iyang kusog mahuyang sa kagutom, Ang kadaut ginaandam sa iyang luyo.
13Under hans hud frätas hans lemmar bort, ja, av dödens förstfödde bortfrätas hans lemmar.
13Ang mga bahin sa iyang lawas pagatunlon, Oo , ang iyang mga bahin igatulon sa anak nga panganay sa kamatayon.
14Ur sin hydda, som han förtröstar på, ryckes han bort, och till förskräckelsernas konung vandrar han hän.
14Pagalangkaton siya gikan sa balong-balong diin atua ang iyang pagsalig: Ug siya pagadad-on ngadto sa hari sa mga kahadlok.
15I hans hydda får främlingar bo, och svavel utströs över hans boning.
15Ang butang nga dili iya mahamutang sa iyang balong-balong; Sa iyang pinuy-anan igasabulak ang azufre.
16Nedantill förtorkas hans rötter, och ovantill vissnar hans krona bort.
16Ang iyang mga gamut sa ilalum magamala, Ug sa ibabaw ang iyang mga sanga mangalaya.
17Hans åminnelse förgås ifrån jorden, hans namn lever icke kvar i världen.
17Ang iyang handumanan mapala sa ibabaw sa yuta, Ug sa dalan ang iyang ngalan dili mahamutang.
18Från ljus stötes han ned i mörker och förjagas ifrån jordens krets.
18Siya papahawaon gikan sa kahayag ngadto sa kangitngitan, Ug siya igasalikway gikan sa kalibutan.
19Utan barn och avkomma bliver han i sitt folk, och ingen i hans boningar skall slippa undan.
19Dili siya makabaton ug mga anak, ni mga anak sa iyang mga anak sa taliwala sa iyang katawohan, Ni makabaton usab siya ug kabilin sa iyang ginapuy-an.
20Över hans ofärdsdag häpna västerns folk, och österns män gripas av rysning.
20Kadtong tanan nga magasunod kaniya manghitingala sa iyang adlaw, Ingon nga kadtong tanan nga nanghiuna nangalisang.
21Ja, så sker det med den orättfärdiges hem, så går det dens hus, som ej vill veta av Gud.
21Sa pagkamatuod mao kana ang mga pinuy-anan sa mga dili matarung, Ug kini mao ang himutangan niadtong dili moila sa Dios.