¹Ropa fritt; vem finnes, som svarar dig, och till vilken av de heliga kan du vända dig?

¹"Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t'i drejtohesh?

²Se, dåren dräpes av sin grämelse, och den fåkunnige dödas av sin bitterhet.

²Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

³Jag såg en dåre, fast var han rotad, men plötsligt måste jag ropa ve över hans boning.

³E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

⁴Ty hans barn gå nu fjärran ifrån frälsning, de förtrampas i porten utan räddning.

⁴Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t'i mbrojë.

⁵Av hans skörd äter vem som är hungrig, den rövas bort, om och hägnad med törnen; efter hans rikedom gapar ett giller.

⁵I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

⁶Ty icke upp ur stoftet kommer fördärvet, ej ur marken skjuter olyckan upp;

⁶Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

⁷nej, människan varder född till olycka, såsom eldgnistor måste flyga mot höjden.

⁷por njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t'u ngjitur lart.

⁸Men vore det nu jag, så sökte jag nåd hos Gud, åt Gud hemställde jag min sak,

⁸Por unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t'i besoja çështjen time,

⁹åt honom som gör stora och outrannsakliga ting, under, flera än någon kan räkna,

⁹atij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

¹⁰åt honom som låter regnet falla på jorden och sänder vatten ned över markerna,

¹⁰që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

¹¹när han vill upphöja de ringa och förhjälpa de sörjande till frälsning.

¹¹që ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

¹²Han är den som gör de klokas anslag om intet, så att deras händer intet uträtta med förnuft;

¹²I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

¹³han fångar de visa i deras klokskap och låter de illfundiga förhasta sig i sina rådslag:

¹³i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

¹⁴mitt på dagen råka de ut för mörker och famla mitt i ljuset, likasom vore det natt.

¹⁴Gjatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

¹⁵Så frälsar han från deras tungors svärd, han frälsar den fattige ur den övermäktiges hand.

¹⁵por Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

¹⁶Den arme kan så åter hava ett hopp, och orättfärdigheten måste tillsluta sin mun.

¹⁶Kështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

¹⁷Ja, säll är den människa som Gud agar; den Allsmäktiges tuktan må du icke förkasta.

¹⁷Ja, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

¹⁸Ty om han och sargar, så förbinder han ock, om han slår, så hela ock hans händer.

¹⁸sepse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

¹⁹Sex gånger räddar han dig ur nöden, ja, sju gånger avvändes olyckan från dig.

¹⁹Nga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

²⁰I hungerstid förlossar han dig från döden och i krig undan svärdets våld.

²⁰Në kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

²¹När tungor svänga gisslet, gömmes du undan; du har intet att frukta, när förhärjelse kommer.

²¹Do t'i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

²²Ja, åt förhärjelse och dyr tid kan du då le, för vilddjur behöver du ej heller känna fruktan;

²²Do të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

²³ty med markens stenar står du i förbund, och med djuren på marken har du ingått fred.

²³sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

²⁴Och du får se huru din hydda står trygg; när du synar din boning, saknas intet däri.

²⁴Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

²⁵Du får ock se huru din ätt förökas, huru din avkomma bliver såsom markens örter.

²⁵Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

²⁶I graven kommer du, när du har hunnit din mognad, såsom sädesskylen bärgas, då dess tid är inne.

²⁶Do të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

²⁷Se, detta hava vi utrannsakat, och så är det; hör därpå och betänk det väl.

²⁷Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".