¹En psalm av Asaf. Gud står i gudaförsamlingen, mitt ibland gudarna håller han dom:

¹Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda,Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

²»Huru länge skolen I döma orätt och vara partiska för de ogudaktiga? Sela.

²‹‹Ne zamana dek haksız karar verecek,Kötüleri kayıracaksınız? |iSela

³Skaffen den arme och faderlöse rätt, given den betryckte och torftige rättvisa.

³Zayıfın, öksüzün davasını savunun,Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

⁴Befrien den arme och fattige, rädden honom från de ogudaktigas hand.

⁴Zayıfı, düşkünü kurtarın,Onları kötülerin elinden özgür kılın.››

⁵Men de veta intet och hava intet förstånd, de vandra i mörker; jordens alla grundvalar vackla.

⁵Bilmiyor, anlamıyorlar,Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

⁶Jag har väl sagt att I ären gudar och allasammans den Högstes söner;

⁶‹‹ ‹Siz ilahlarsınız› diyorum,‹Yüceler Yücesinin oğullarısınız hepiniz!›

⁷men I måsten dock dö, såsom människor dö, och falla, likaväl som var furste faller.»

⁷Yine de insanlar gibi öleceksiniz,Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!››

⁸Ja, stå upp, o Gud; håll dom över jorden, ty med arvsrätt råder du över alla folk.

⁸Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü!Çünkü bütün uluslar senindir.