¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

¹And Job answereth and saith: —

²Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; at ito'y maging inyong mga kaaliwan.

²Hear ye diligently my word, And this is your consolation.

³Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, at pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.

³Bear with me, and I speak, And after my speaking — ye may deride.

⁴Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?

⁴I — to man [is] my complaint? and if [so], wherefore May not my temper become short?

⁵Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,

⁵Turn unto me, and be astonished, And put hand to mouth.

⁶Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, at kikilabutan ang humahawak sa aking laman.

⁶Yea, if I have remembered, then I have been troubled. And my flesh hath taken fright.

⁷Bakit nabubuhay ang masama, nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?

⁷Wherefore do the wicked live? They have become old, Yea, they have been mighty in wealth.

⁸Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, at ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.

⁸Their seed is established, Before their face with them, And their offspring before their eyes.

⁹Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.

⁹Their houses [are] peace without fear, Nor [is] a rod of God upon them.

¹⁰Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.

¹⁰His bullock hath eaten corn, and doth not loath. His cow bringeth forth safely, And doth not miscarry.

¹¹Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, at ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,

¹¹They send forth as a flock their sucklings, And their children skip,

¹²Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, at nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.

¹²They lift [themselves] up at timbrel and harp, And rejoice at the sound of an organ.

¹³Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, at sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol.

¹³They wear out in good their days, And in a moment [to] Sheol go down.

¹⁴At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.

¹⁴And they say to God, `Turn aside from us, And the knowledge of Thy ways We have not desired.

¹⁵Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?

¹⁵What [is] the Mighty One that we serve Him? And what do we profit when we meet with Him?`

¹⁶Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: ang payo ng masama ay malayo sa akin.

¹⁶Lo, not in their hand [is] their good, (The counsel of the wicked Hath been far from me.)

¹⁷Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?

¹⁷How oft is the lamp of the wicked extinguished, And come on them doth their calamity? Pangs He apportioneth in His anger.

¹⁸Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, at gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?

¹⁸They are as straw before wind, And as chaff a hurricane hath stolen away,

¹⁹Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.

¹⁹God layeth up for his sons his sorrow, He giveth recompense unto him — and he knoweth.

²⁰Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, at uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.

²⁰His own eyes see his destruction, And of the wrath of the Mighty he drinketh.

²¹Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?

²¹For what [is] his delight in his house after him, And the number of his months cut off?

²²May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.

²²To God doth [one] teach knowledge, And He the high doth judge?

²³Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, palibhasa't walang bahala at tahimik:

²³This [one] dieth in his perfect strength, Wholly at ease and quiet.

²⁴Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, at ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.

²⁴His breasts have been full of milk, And marrow his bones doth moisten.

²⁵At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, at kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.

²⁵And this [one] dieth with a bitter soul, And have not eaten with gladness.

²⁶Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, at tinatakpan sila ng uod.

²⁶Together — on the dust they lie down, And the worm doth cover them over.

²⁷Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, at ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.

²⁷Lo, I have known your thoughts, And the devices against me ye do wrongfully.

²⁸Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?

²⁸For ye say, `Where [is] the house of the noble? And where the tent — The tabernacles of the wicked?`

²⁹Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?

²⁹Have ye not asked those passing by the way? And their signs do ye not know?

³⁰Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?

³⁰That to a day of calamity is the wicked spared. To a day of wrath they are brought.

³¹Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?

³¹Who doth declare to his face his way? And [for] that which he hath done, Who doth give recompence to him?

³²Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, at magbabantay ang mga tao sa libingan.

³²And he — to the graves he is brought. And over the heap a watch is kept.

³³Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, at lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.

³³Sweet to him have been the clods of the valley, And after him every man he draweth, And before him there is no numbering.

³⁴Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?

³⁴And how do ye comfort me [with] vanity, And in your answers hath been left trespass?