¹Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

¹Surely there is for silver a source, And a place for the gold they refine;

²Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.

²Iron from the dust is taken, And [from] the firm stone brass.

³Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

³An end hath he set to darkness, And to all perfection he is searching, A stone of darkness and death-shade.

⁴Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

⁴A stream hath broken out from a sojourner, Those forgotten of the foot, They were low, from man they wandered.

⁵Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

⁵The earth! from it cometh forth bread, And its under-part is turned like fire.

⁶Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

⁶A place of the sapphire [are] its stones, And it hath dust of gold.

⁷Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

⁷A path — not known it hath a ravenous fowl, Nor scorched it hath an eye of the kite,

⁸Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,

⁸Nor trodden it have the sons of pride, Not passed over it hath the fierce lion.

⁹Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

⁹Against the flint he sent forth his hand, He overturned from the root mountains.

¹⁰Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

¹⁰Among rocks, brooks he hath cleaved, And every precious thing hath his eye seen.

¹¹Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

¹¹From overflowing floods he hath bound, And the hidden thing bringeth out [to] light.

¹²Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

¹²And the wisdom — whence is it found? And where [is] this, the place of understanding?

¹³Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

¹³Man hath not known its arrangement, Nor is it found in the land of the living.

¹⁴Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

¹⁴The deep hath said, `It [is] not in me,` And the sea hath said, `It is not with me.`

¹⁵Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

¹⁵Gold is not given for it, Nor is silver weighed — its price.

¹⁶Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

¹⁶It is not valued with pure gold of Ophir, With precious onyx and sapphire,

¹⁷Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

¹⁷Not equal it do gold and crystal, Nor [is] its exchange a vessel of fine gold.

¹⁸Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

¹⁸Corals and pearl are not remembered, The acquisition of wisdom [is] above rubies.

¹⁹Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

¹⁹Not equal it doth the topaz of Cush, With pure gold it is not valued.

²⁰Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

²⁰And the wisdom — whence doth it come? And where [is] this, the place of understanding?

²¹Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.

²¹It hath been hid from the eyes of all living. And from the fowl of the heavens It hath been hidden.

²²Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

²²Destruction and death have said: `With our ears we have heard its fame.`

²³Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.

²³God hath understood its way, And He hath known its place.

²⁴Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;

²⁴For He to the ends of the earth doth look, Under the whole heavens He doth see,

²⁵Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

²⁵To make for the wind a weight, And the waters He meted out in measure.

²⁶Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:

²⁶In His making for the rain a limit, And a way for the brightness of the voices,

²⁷Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

²⁷Then He hath seen and declareth it, He hath prepared it, and also searched it out,

²⁸At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.

²⁸And He saith to man: — `Lo, fear of the Lord, that [is] wisdom, And to turn from evil [is] understanding.`