1Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
1And Job answereth and saith: —
2Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?
2Truly I have known that [it is] so, And what — is man righteous with God?
3Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.
3If he delight to strive with Him — He doth not answer him one of a thousand.
4Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?
4Wise in heart and strong in power — Who hath hardened toward Him and is at peace?
5Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.
5Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.
6Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.
6Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
7Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.
7Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.
8Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.
8Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
9Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.
9Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.
10Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.
10Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.
11Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.
11Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.
12Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?
12Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, `What dost Thou?`
13Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.
13God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.
14Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?
14How much less do I — I answer Him? Choose out my words with Him?
15Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.
15Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.
16Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.
16Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear [to] my voice.
17Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.
17Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.
18Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.
18He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.
19Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?
19If of power, lo, the Strong One; And if of judgment — who doth convene me?
20Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.
20If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! — it declareth me perverse.
21Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.
21Perfect I am! — I know not my soul, I despise my life.
22Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.
22It is the same thing, therefore I said, `The perfect and the wicked He is consuming.`
23Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.
23If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.
24Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?
24Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not — where, who [is] he?
25Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.
25My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
26Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.
26They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.
27Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:
27Though I say, `I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!`
28Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.
28I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.
29Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?
29I — I am become wicked; why [is] this? [In] vain I labour.
30Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;
30If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,
31Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.
31Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.
32Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,
32But if a man like myself — I answer him, We come together into judgment.
33Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.
33If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.
34Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:
34He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,
35Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.
35I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.