¹Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.

¹Every wise woman hath builded her house, And the foolish with her hands breaketh it down.

²Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.

²Whoso is walking in his uprightness is fearing Jehovah, And the perverted [in] his ways is despising Him.

³Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.

³In the mouth of a fool [is] a rod of pride, And the lips of the wise preserve them.

⁴Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.

⁴Without oxen a stall [is] clean, And great [is] the increase by the power of the ox.

⁵Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.

⁵A faithful witness lieth not, And a false witness breatheth out lies.

⁶Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.

⁶A scorner hath sought wisdom, and it is not, And knowledge to the intelligent [is] easy.

⁷Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:

⁷Go from before a foolish man, Or thou hast not known the lips of knowledge.

⁸Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.

⁸The wisdom of the prudent [is] to understand his way, And the folly of fools [is] deceit.

⁹Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.

⁹Fools mock at a guilt-offering, And among the upright — a pleasing thing.

¹⁰Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.

¹⁰The heart knoweth its own bitterness, And with its joy a stranger doth not intermeddle.

¹¹Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.

¹¹The house of the wicked is destroyed, And the tent of the upright flourisheth.

¹²May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

¹²There is a way — right before a man, And its latter end [are] ways of death.

¹³Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.

¹³Even in laughter is the heart pained, And the latter end of joy [is] affliction.

¹⁴Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.

¹⁴From his ways is the backslider in heart filled, And a good man — from his fruits.

¹⁵Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.

¹⁵The simple giveth credence to everything, And the prudent attendeth to his step.

¹⁶Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.

¹⁶The wise is fearing and turning from evil, And a fool is transgressing and is confident.

¹⁷Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.

¹⁷Whoso is short of temper doth folly, And a man of wicked devices is hated.

¹⁸Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.

¹⁸The simple have inherited folly, And the prudent are crowned [with] knowledge.

¹⁹Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.

¹⁹The evil have bowed down before the good, And the wicked at the gates of the righteous.

²⁰Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.

²⁰Even of his neighbour is the poor hated, And those loving the rich [are] many.

²¹Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.

²¹Whoso is despising his neighbour sinneth, Whoso is favouring the humble, O his happiness.

²²Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.

²²Do not they err who are devising evil? And kindness and truth [are] to those devising good,

²³Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.

²³In all labour there is advantage, And a thing of the lips [is] only to want.

²⁴Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.

²⁴The crown of the wise is their wealth, The folly of fools [is] folly.

²⁵Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.

²⁵A true witness is delivering souls, And a deceitful one breatheth out lies.

²⁶Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.

²⁶In the fear of Jehovah [is] strong confidence, And to His sons there is a refuge.

²⁷Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.

²⁷The fear of Jehovah [is] a fountain of life, To turn aside from snares of death.

²⁸Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.

²⁸In the multitude of a people [is] the honour of a king, And in lack of people the ruin of a prince.

²⁹Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.

²⁹Whoso is slow to anger [is] of great understanding, And whoso is short in temper is exalting folly.

³⁰Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.

³⁰A healed heart [is] life to the flesh, And rottenness to the bones [is] envy.

³¹Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.

³¹An oppressor of the poor reproacheth his Maker, And whoso is honouring Him Is favouring the needy.

³²Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.

³²In his wickedness is the wicked driven away, And trustful in his death [is] the righteous.

³³Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.

³³In the heart of the intelligent wisdom doth rest. And in the midst of fools it is known.

³⁴Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.

³⁴Righteousness exalteth a nation, And the goodliness of peoples [is] a sin-offering.

³⁵Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.

³⁵The favour of a king [is] to a wise servant, And an object of his wrath is one causing shame!