¹Huwag mong ipaghambog ang kinabukasan; Sapagka't hindi mo nalalaman kung ano ang ilalabas ng ibang araw.

¹Boast not thyself of to-morrow, For thou knowest not what a day bringeth forth.

²Purihin ka ng ibang tao at huwag ng iyong sariling bibig; ng iba, at huwag ng iyong sariling mga labi.

²Let another praise thee, and not thine own mouth, A stranger, and not thine own lips.

³Ang bato ay mabigat, at ang buhangin ay matimbang; nguni't ang galit ng mangmang ay lalong mabigat kay sa mga yaon.

³A stone [is] heavy, and the sand [is] heavy, And the anger of a fool Is heavier than they both.

⁴Poot ay mabagsik, at ang galit ay mamumugnaw, nguni't sinong makatatayo sa harap ng paninibugho?

⁴Fury [is] fierce, and anger [is] overflowing, And who standeth before jealousy?

⁵Maigi ang saway na hayag kay sa pagibig na nakukubli.

⁵Better [is] open reproof than hidden love.

⁶Tapat ang mga sugat ng kaibigan: nguni't ang mga halik ng kaaway ay malabis.

⁶Faithful are the wounds of a lover, And abundant the kisses of an enemy.

⁷Ang busog na tao ay umaayaw sa pulot-pukyutan: nguni't sa gutom na tao ay matamis ang bawa't mapait na bagay.

⁷A satiated soul treadeth down a honeycomb, And [to] a hungry soul every bitter thing [is] sweet.

⁸Kung paano ang ibon na gumagala mula sa kaniyang pugad, gayon ang tao na gumagala mula sa kaniyang dako.

⁸As a bird wandering from her nest, So [is] a man wandering from his place.

⁹Ang unguento at pabango ay nagpapagalak ng puso: gayon ang katamisan ng kaibigan ng tao na nagbubuhat sa maiging payo.

⁹Ointment and perfume rejoice the heart, And the sweetness of one`s friend — from counsel of the soul.

¹⁰Ang iyong sariling kaibigan at ang kaibigan ng iyong ama, ay huwag mong pabayaan; at huwag kang pumaroon sa bahay ng iyong kapatid sa kaarawan ng iyong kasakunaan: maigi ang kapuwa na malapit kay sa kapatid na malayo.

¹⁰Thine own friend, and the friend of thy father, forsake not, And the house of thy brother enter not In a day of thy calamity, Better [is] a near neighbour than a brother afar off.

¹¹Anak ko, ikaw ay magpakadunong, at iyong pasayahin ang aking puso, upang aking masagot siya na tumutuya sa akin.

¹¹Be wise, my son, and rejoice my heart. And I return my reproacher a word.

¹²Ang taong mabait ay nakakakita ng kasamaan, at nagkukubli: nguni't dinadaanan ng musmos, at naghihirap.

¹²The prudent hath seen the evil, he is hidden, The simple have passed on, they are punished.

¹³Kunin mo ang kaniyang kasuutan na nananagot sa di kilala; at tanggapan mo siya ng sanla na nananagot sa babaing di kilala.

¹³Take his garment, when a stranger hath been surety, And for a strange woman pledge it.

¹⁴Siyang nagpapala sa kaniyang kaibigan ng malakas na tinig, na bumabangong maaga sa kinaumagahan, mabibilang na sumpa sa kaniya.

¹⁴Whoso is saluting his friend with a loud voice, In the morning rising early, A light thing it is reckoned to him.

¹⁵Ang laging tulo sa araw na maulan at ang babaing palatalo ay magkahalintulad:

¹⁵A continual dropping in a day of rain, And a woman of contentions are alike,

¹⁶Ang magibig pumigil sa kaniya, ay pumipigil sa hangin, at ang kaniyang kanan ay nakakasumpong ng langis.

¹⁶Whoso is hiding her hath hidden the wind, And the ointment of his right hand calleth out.

¹⁷Ang bakal ay nagpapatalas sa bakal; gayon ang tao ay nagpapatalas sa mukha ng kaniyang kaibigan.

¹⁷Iron by iron is sharpened, And a man sharpens the face of his friend.

¹⁸Ang nagiingat ng puno ng higos ay kakain ng bunga niyaon; at ang naghihintay sa kaniyang panginoon ay pararangalin.

¹⁸The keeper of a fig-tree eateth its fruit, And the preserver of his master is honoured.

¹⁹Kung paanong sa tubig ang mukha ay sumasagot sa mukha, gayon ang puso ng tao sa tao.

¹⁹As [in] water the face [is] to face, So the heart of man to man.

²⁰Ang Sheol at ang kapahamakan ay hindi nasisiyahan kailan man; at ang mga mata ng tao ay hindi nasisiyahan kailan man.

²⁰Sheol and destruction are not satisfied, And the eyes of man are not satisfied.

²¹Ang sangagan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto, at ang tao ay nasusubok sa pamamagitan ng kaniyang pagpuri.

²¹A refining pot [is] for silver, and a furnace for gold, And a man according to his praise.

²²Bagaman iyong piitin ang mangmang sa isang piitan na kasama ng pangbayo sa mga bayong trigo, gayon ma'y hindi hihiwalay ang kaniyang kamangmangan sa kaniya.

²²If thou dost beat the foolish in a mortar, Among washed things — with a pestle, His folly turneth not aside from off him.

²³Magmasipag ka na alamin mo ang kalagayan ng iyong mga kawan, at tingnan mong mabuti ang iyong mga bakahan:

²³Know well the face of thy flock, Set thy heart to the droves,

²⁴Sapagka't ang mga kayamanan ay hindi magpakailan man: at namamalagi ba ang putong sa lahat ng sali't saling lahi?

²⁴For riches [are] not to the age, Nor a crown to generation and generation.

²⁵Ang tuyong damo ay pinupulot, at ang sariwang damo ay lumilitaw, at ang mga gugulayin sa mga bundok ay pinipisan.

²⁵Revealed was the hay, and seen the tender grass, And gathered the herbs of mountains.

²⁶Ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

²⁶Lambs [are] for thy clothing, And the price of the field [are] he-goats,

²⁷At magkakaroon ng kasiyahang gatas ng kambing sa iyong pagkain, sa pagkain ng iyong sangbahayan; at pagkain sa iyong mga alilang babae.

²⁷And a sufficiency of goats` milk [is] for thy bread, For bread to thy house, and life to thy damsels!