¹Sinomang umiibig ng kasawayan ay umiibig ng kaalaman: nguni't siyang nagtatanim sa kasawayan ay hangal.

¹At elske Tugt er at elske Kundskab, at hade Revselse er dumt.

²Ang mabuting tao ay magtatamo ng lingap ng Panginoon: nguni't kaniyang parurusahan ang taong may masasamang katha.

²Den gode vinder Yndest hos HERREN, den rænkefulde dømmer han skyldig.

³Ang tao ay hindi matatag sa pamamagitan ng kasamaan: nguni't ang ugat ng matuwid ay hindi makikilos.

³Ingen står fast ved Gudløshed, men retfærdiges Rod skal aldrig rokkes.

⁴Ang mabait na babae ay putong sa kaniyang asawa: nguni't siyang nakahihiya ay parang kabulukan sa kaniyang mga buto.

⁴En duelig Kvinde er sin Ægtemands Krone, en dårlig er som Edder i hans Ben.

⁵Ang mga pagiisip ng matuwid ay ganap: nguni't ang mga payo ng masama ay magdaraya.

⁵Retfærdiges Tanker er Ret, gudløses Opspind er Svig.

⁶Ang mga salita ng masama ay mga bakay sa dugo: nguni't ililigtas sila ng bibig ng matuwid.

⁶Gudløses Ord er på Lur efter Blod, retsindiges Mund skal bringe dem Frelse.

⁷Ang masama ay inilulugmok at nawawala: nguni't ang sangbahayan ng matuwid ay tatayo.

⁷Gudløse styrtes og er ikke mer. retfærdiges Hus står fast.

⁸Pupurihin ang tao ayon sa kaniyang karunungan: nguni't ang masama sa puso ay hahamakin.

⁸For sin Klogskab prises en Mand, til Spot bliver den, hvis Vid er vrangt.

⁹Maigi siyang pinahahalagahan ng kaunti, at may alipin, kay sa nagmamapuri, at kinukulang ng tinapay.

⁹Hellere overses, når man holder Træl, end optræde stort, når man mangler Brød.

¹⁰Ang matuwid ay nagpapakundangan sa buhay ng kaniyang hayop: nguni't ang mga kaawaan ng masama ay mabagsik.

¹⁰Den retfærdige føler med sit Kvæg, gudløses Hjerte er grumt.

¹¹Siyang bumubukid ng kaniyang lupain ay magkakaroon ng saganang tinapay: nguni't siyang sumusunod sa taong walang kabuluhan ay walang unawa.

¹¹Den mættes med Brød, som dyrker sin Jord, uden Vid er den, der jager efter Tomhed.

¹²Ninanasa ng masama ang lambat ng mga masamang tao: nguni't ang ugat ng matuwid ay nagbubunga.

¹²De ondes Fæstning jævnes med Jorden, de retfærdiges Rod bolder Stand.

¹³Nasa pagsalangsang ng mga labi ang silo sa mga masamang tao: nguni't ang matuwid ay lalabas sa kabagabagan.

¹³I Læbernes Brøde hildes den onde, den retfærdige undslipper Nøden.

¹⁴Ang tao ay masisiyahan ng buti sa pamamagitan ng bunga ng kaniyang bibig; at ang mga gawain ng mga kamay ng tao ay babayaran sa kaniya.

¹⁴Af sin Munds Frugt mættes en Mand med godt, et Menneske får, som hans Hænder har øvet.

¹⁵Ang lakad ng mangmang ay matuwid sa kaniyang sariling mga mata: nguni't siyang pantas ay nakikinig sa payo.

¹⁵Dårens Færd behager ham selv, den vise hører på Råd.

¹⁶Ang yamot ng mangmang ay agad nakikilala: nguni't ang mabait na tao ay nagtatakip ng kahihiyan.

¹⁶En Dåre giver straks sin Krænkelse Luft, den kloge spottes og lader som intet.

¹⁷Ang nagbabadya ng katotohanan ay nagpapakilala ng katuwiran, nguni't ang sinungaling sa saksi ay nagdadaya.

¹⁷Den sanddru fremfører, hvad der er ret, det falske Vidne kommer med Svig.

¹⁸May nagsasalitang madalas na parang saliwan ng tabak: nguni't ang dila ng pantas ay kagalingan.

¹⁸Mangens Snak er som Sværdhug, de vises Tunge læger.

¹⁹Ang labi ng katotohanan ay matatatag kailan man. Nguni't ang sinungaling na dila ay sa sangdali lamang.

¹⁹Sanddru Læbe består for evigt, Løgnetunge et Øjeblik.

²⁰Pagdaraya ay nasa puso ng mga kumakatha ng kasamaan: nguni't sa mga tagapayo ng kapayapaan ay kagalakan.

²⁰De, som smeder ondt, har Svig i Hjertet; de, der stifter Fred, har Glæde.

²¹Walang mangyayaring kapahamakan sa matuwid: nguni't ang masama ay mapupuno ng kasamaan.

²¹Den retfærdige times der intet ondt, - gudløse oplever Vanheld på Vanheld.

²²Mga sinungaling na labi ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang nagsisigawang may katotohanan ay kaniyang kaluguran.

²²Løgnelæber er HERREN en Gru, de ærlige har hans Velbebag.

²³Ang taong mabait ay nagkukubli ng kaalaman: nguni't ang puso ng mga mangmang ay nagtatanyag ng kamangmangan.

²³Den kloge dølger sin Kundskab, Tåbers Hjerte udråber Dårskab.

²⁴Ang kamay ng masipag ay magpupuno: nguni't ang tamad ay malalagay sa pagatag.

²⁴De flittiges Hånd skal råde, den lade tvinges til Hoveriarbejde.

²⁵Ang kabigatan sa puso ng tao ay nagpapahukot; nguni't ang mabuting salita ay nagpapasaya.

²⁵Hjertesorg bøjer til Jorden, et venligt Ord gør glad.

²⁶Ang matuwid ay patnubay sa kaniyang kapuwa: nguni't ang lakad ng masama ay nakapagpapaligaw.

²⁶Den retfærdige vælger sin Græsgang, gudløses Vej vildleder dem selv.

²⁷Ang tamad ay hindi nagiihaw ng kahit kaniyang napapangasuhan; nguni't ang mahalagang pag-aari ng tao ay sa mga masisipag.

²⁷Ladhed opskræmmer intet Vildt, men kosteligt Gods får den flittige tildelt.

²⁸Nasa daan ng katuwiran ang buhay; at sa kaniyang landas ay walang kamatayan.

²⁸På Retfærds Sti er der Liv, til Døden fører den onde Vej.