¹Dinidinig ng pantas na anak ang turo ng kaniyang ama: nguni't hindi dinidinig ng mangduduwahagi ang saway.

¹Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.

²Ang tao ay kakain ng mabuti ayon sa bunga ng kaniyang bibig: nguni't ang magdaraya ay kakain ng karahasan,

²Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.

³Siyang nagiingat ng kaniyang bibig, nagiingat ng kaniyang buhay: nguni't siyang nagbubukang maluwang ng kaniyang mga labi ay magkakaroon ng kapahamakan.

³Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.

⁴Ang tamad ay nagnanasa, at walang anoman: nguni't ang kaluluwa ng masipag ay tataba.

⁴Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.

⁵Ang matuwid ay nagtatanim sa pagsisinungaling: nguni't ang masama ay kasuklamsuklam, at napapahiya.

⁵Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

⁶Bumabantay ang katuwiran sa matuwid na lakad; nguni't inilulugmok ng kasamaan ang makasalanan.

⁶Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

⁷May nagpapakayaman, gayon ma'y walang anoman: may nagpapakadukha, gayon ma'y may malaking kayamanan.

⁷Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

⁸Ang katubusan sa buhay ng tao ay siyang kaniyang mga kayamanan: nguni't ang dukha ay hindi nakikinig sa banta.

⁸Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.

⁹Ang ilaw ng matuwid ay nagagalak: nguni't ang ilawan ng masama ay papatayin.

⁹Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.

¹⁰Sa kapalaluan, ang dumarating ay pagtatalo lamang: nguni't ang karunungan ay nangasa nangaturuang maigi.

¹⁰Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.

¹¹Ang kayamanang tinangkilik sa walang kabuluhan ay huhupa: nguni't siyang nagpipisan sa paggawa ay mararagdagan.

¹¹Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.

¹²Ang pagasa na nagluluwat ay nagpapasakit ng puso: nguni't pagka ang nasa ay dumarating ay punong kahoy ng buhay.

¹²At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

¹³Sinomang humamak sa salita ay nagdadala ng kapahamakan sa sarili: nguni't siyang natatakot sa utos ay gagantihin.

¹³Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.

¹⁴Ang kautusan ng pantas ay bukal ng buhay, upang lumayo sa mga silo ng kamatayan.

¹⁴Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

¹⁵Ang mabuting kaunawaan ay nagbibigay lingap: nguni't ang lakad ng mananalangsang ay mahirap.

¹⁵God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

¹⁶Bawa't mabait na tao ay gumagawang may kaalaman: nguni't ang mangmang ay nagkakalat ng kamangmangan.

¹⁶Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.

¹⁷Ang masamang sugo ay nahuhulog sa kasamaan: nguni't ang tapat na sugo ay kagalingan.

¹⁷Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

¹⁸Karalitaan at kahihiyan ang tatamuhin ng nagtatakuwil ng saway: nguni't siyang nakikinig ng saway ay magkakapuri.

¹⁸Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.

¹⁹Ang nasa na natupad ay matamis sa kaluluwa: nguni't kasuklamsuklam sa mga mangmang na humiwalay sa kasamaan.

¹⁹Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.

²⁰Lumalakad ka na kasama ng mga pantas na tao, at ikaw ay magiging pantas; nguni't ang kasama ng mga mangmang ay mapapariwara.

²⁰Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.

²¹Ang kasamaan ay humahabol sa mga makasalanan; nguni't ang matuwid ay gagantihan ng mabuti.

²¹Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.

²²Ang mabuti ay nagiiwan ng mana sa mga anak ng kaniyang mga anak; at ang kayamanan ng makasalanan ay nalalagay na ukol sa matuwid.

²²Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

²³Maraming pagkain ang nasa pagsasaka ng dukha: nguni't may napapahamak dahil sa kawalan ng kaganapan.

²³På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

²⁴Siyang naguurong ng kaniyang pamalo ay napopoot sa kaniyang anak: nguni't siyang umiibig ay nagpaparusang maminsan-minsan.

²⁴Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

²⁵Ang matuwid ay kumakain hanggang sa kabusugan ng kaniyang kaluluwa; nguni't ang tiyan ng masama ay mangangailangan.

²⁵Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.