1Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.
1Visdom bygger sit hus,dårskabs hænder river det ned.
2Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.
2Hvo redeligt vandrer, frygter HERREN, men den, som går Krogveje, agter ham ringe.
3Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.
3I Dårens Mund er Ris til hans Ryg, for de vise står Læberne Vagt.
4Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.
4Når der ikke er Okser, er Laden tom, ved Tyrens Kraft bliver Høsten stor.
5Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.
5Sanddru Vidne lyver ikke, det falske Vidne farer med Løgn.
6Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.
6Spotter søger Visdom, men finder den ikke, til Kundskab kommer forstandig let.
7Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:
7Gå fra en Mand, som er en Tåbe, der mærker du intet til Kundskabs Læber.
8Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.
8Den kloge i sin Visdom er klar på sin Vej, men Tåbers Dårskab er Svig.
9Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.
9Med Dårer driver Skyldofret Spot, men Velvilje råder iblandt retsindige.
10Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.
10Hjertet kender sin egen Kvide, fremmede blander sig ej i dets Glæde.
11Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.
11Gudløses Hus lægges øde, retsindiges Telt står i Blomst.
12May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.
12Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.
13Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.
13Selv under Latter kan Hjertet lide, og Glædens Ende er Kummer.
14Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.
14Af sine Veje mættes den frafaldne, af sine Gerninger den, som er god.
15Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.
15Den tankeløse tror hvert Ord, den kloge overtænker sine Skridt.
16Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.
16Den vise ængstes og skyr det onde, Tåben buser sorgløs på.
17Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.
17Den hidsige bærer sig tåbeligt ad, man hader rænkefuld Mand.
18Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.
18De tankeløse giver dårskab i Arv, de kloge efterlader sig Kundskab.
19Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.
19Onde må bukke for gode, gudløse stå ved retfærdiges Døre.
20Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.
20Fattigmand hades endog af sin Ven, men Rigmands Venner er mange.
21Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.
21Den, der foragter sin Næste, synder, lykkelig den, der har Medynk med arme.
22Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.
22De, som virker ondt, farer visselig vild; de, som virker godt, finder Nåde og Trofasthed.
23Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.
23Ved al Slags Møje vindes der noget, Mundsvejr volder kun Tab.
24Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.
24De vises Krone er Kløgt, Tåbers Krans er Dårskab.
25Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.
25Sanddru Vidne frelser Sjæle; den, som farer med Løgn, bedrager.
26Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.
26Den stærkes Tillid er HERRENs Frygt, hans Sønner skal have en Tilflugt.
27Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.
27HERRENs Frygt er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
28Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.
28At Folket er stort, er Kongens Hæder, Brist på Folk er Fyrstens Fald.
29Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.
29Den sindige er rig på Indsigt, den heftige driver det vidt i Dårskab.
30Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.
30Sagtmodigt Hjerte er Liv for Legemet, Avind er Edder i Benene.
31Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.
31At kue den ringe er Hån mod hans Skaber, han æres ved Medynk med fattige.
32Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.
32Ved sin Ondskab styrtes den gudløse, ved lydefri Færd er retfærdige trygge.
33Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.
33Visdom bor i forstandiges Hjerte, i Tåbers Indre kendes den ikke.
34Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.
34Retfærdighed løfter et Folk, men Synd er Folkenes Skændsel.
35Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.
35En klog Tjener har Kongens Yndest, en vanartet rammer hans Vrede.