1Ang malubay na sagot ay nakapapawi ng poot: nguni't ang mabigat na salita ay humihila ng galit.
1Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.
2Ang dila ng pantas ay nagbabadya ng tuos ng kaalaman: nguni't ang bibig ng mga mangmang ay nagbubugso ng kamangmangan.
2Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.
3Ang mga mata ng Panginoon ay nasa bawa't dako, na nagbabantay sa masama at sa mabuti.
3Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.
4Ang dilang magaling ay punong kahoy ng buhay: nguni't ang kalikuan niyaon ay kasiraan ng diwa.
4Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.
5Hinahamak ng mangmang ang saway ng kaniyang ama: nguni't siyang nagpapakundangan ng saway ay gumagawang may kabaitan.
5Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.
6Sa bahay ng matuwid ay maraming kayamanan: nguni't sa mga pakinabang ng masama ay kabagabagan.
6Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.
7Ang mga labi ng pantas ay nagsasabog ng kaalaman: nguni't ang puso ng mangmang ay hindi gayon.
7Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.
8Ang hain ng masama ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang dalangin ng matuwid ay kaniyang kaluguran.
8Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.
9Ang lakad ng masama ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't iniibig niya ang sumusunod sa katuwiran.
9Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.
10May mabigat na saway sa kaniya, na nagpapabaya ng lakad: at siyang nagtatanim sa saway ay mamamatay.
10Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.
11Sheol at kapahamakan ay nasa harap ng Panginoon: gaanong higit pa nga ang mga puso ng mga anak ng mga tao!
11Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter.
12Ayaw ang manglilibak na siya'y sawayin. Siya'y hindi paroroon sa pantas.
12Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.
13Ang masayang puso ay nagpapasaya ng mukha: nguni't sa kapanglawan ng puso ay nababagbag ang diwa.
13Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.
14Ang puso niyaong naguunawa ay humahanap ng kaalaman: nguni't ang bibig ng mga mangmang ay kumakain ng kamangmangan.
14Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.
15Lahat ng mga araw sa nagdadalamhati ay masama: nguni't siyang may masayang puso ay may laging kapistahan.
15Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.
16Maigi ang kaunti na may pagkatakot sa Panginoon, kay sa malaking kayamanan na may kabagabagan.
16Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.
17Maigi ang pagkaing gulay na may pagibig, kay sa matabang baka at may pagtataniman.
17Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.
18Ang mainiting tao ay humihila ng pagtatalo: nguni't siyang makupad sa galit ay pumapayapa ng kaalitan.
18Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.
19Ang daan ng tamad ay gaya ng bakuran na mga dawag: nguni't ang landas ng matuwid ay ginagawang maluwang na lansangan.
19Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.
20Ang pantas na anak ay nagpapasaya ng ama: nguni't hinahamak ng mangmang ang kaniyang ina.
20Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.
21Ang kamangmangan ay kagalakan sa walang bait: nguni't pinatutuwid ng maalam ang kaniyang lakad.
21Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.
22Kung saan walang payo ay nagugulo ang mga panukala: nguni't sa karamihan ng mga tagapayo ay nangatatatag.
22Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.
23Ang tao ay may kagalakan sa sagot ng kaniyang bibig: at ang salita sa ukol na panahon, ay anong pagkabuti!
23Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.
24Sa pantas ay paitaas ang daan ng buhay, upang kaniyang mahiwalayan ang Sheol sa ibaba.
24Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil.
25Bubunutin ng Panginoon ang bahay ng palalo: nguni't kaniyang itatatag ang hangganan ng babaing bao.
25Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.
26Ang mga masamang katha ay kasuklamsuklam sa Panginoon: nguni't ang mga maligayang salita ay dalisay.
26Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.
27Siyang sakim sa pakinabang ay bumabagabag ng kaniyang sariling sangbahayan: nguni't siyang nagtatanim sa mga suhol ay mabubuhay.
27Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.
28Ang puso ng matuwid ay nagbubulay ng isasagot: nguni't ang bibig ng masama ay nagbubugso ng mga masamang bagay.
28Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.
29Ang Panginoon ay malayo sa masama: nguni't kaniyang dinidinig ang dalangin ng matuwid.
29HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.
30Ang liwanag ng mga mata ay nagpapagalak ng puso: at ang mabubuting balita ay nagpapataba ng mga buto.
30Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.
31Ang taingang nakikinig sa saway ng buhay, ay tatahan sa gitna ng pantas.
31Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.
32Siyang tumatanggi sa saway ay humahamak sa kaniyang sariling kaluluwa: nguni't siyang nakikinig sa saway ay nagtatamo ng kaawaan.
32Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.
33Ang pagkatakot sa Panginoon ay turo ng karunungan; at sa unahan ng karangalan ay nagpapauna ang pagpapakumbaba.
33HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.