¹Ang mga paghahanda ng puso ay ukol sa tao: nguni't ang sagot ng dila ay mula sa Panginoon.

¹Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

²Ang lahat ng mga lakad ng tao ay malinis sa harap ng kaniyang sariling mga mata: nguni't tinitimbang ng Panginoon ang mga diwa.

²En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

³Iukol mo sa Panginoon ang iyong mga gawa, at ang iyong mga panukala ay matatatag.

³Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

⁴Ginawa ng Panginoon ang bawa't bagay na ukol sa kaniyang sariling wakas: Oo, pati ng masama na ukol sa kaarawan ng kasamaan.

⁴Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

⁵Bawa't palalo sa puso ay kasuklamsuklam sa Panginoon: bagaman maghawakan sa kamay ay walang pagsalang parurusahan.

⁵Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

⁶Sa pamamagitan ng kaawaan at katotohanan ay nalilinis ang kasamaan: at sa pamamagitan ng pagkatakot sa Panginoon ay humihiwalay ang mga tao sa kasamaan.

⁶Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

⁷Pagka ang mga lakad ng tao ay nakapagpapalugod sa Panginoon, kaniyang tinitiwasay sa kaniya pati ng kaniyang mga kaaway.

⁷Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

⁸Maigi ang kaunti na may katuwiran kay sa malalaking pakinabang na walang kaganapan.

⁸Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

⁹Ang puso ng tao ay kumakatha ng kaniyang lakad: nguni't ang Panginoon ang nagtutuwid ng kaniyang mga hakbang.

⁹Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

¹⁰Banal na hatol ay nasa mga labi ng hari: at kaniyang bibig ay hindi sasalangsang sa kahatulan.

¹⁰Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

¹¹Ang ganap na timbangan at panimbang ay sa Panginoon: lahat ng timbang na supot ay kaniyang gawa.

¹¹Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

¹²Kasuklamsuklam sa mga hari na gumawa ng kasamaan: sapagka't ang luklukan ay natatatag sa pamamagitan ng katuwiran.

¹²Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

¹³Mga matuwid na labi ay kaluguran ng mga hari; at kanilang iniibig ang nagsasalita ng matuwid.

¹³Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

¹⁴Ang poot ng hari ay gaya ng mga sugo ng kamatayan: nguni't papayapain ng pantas.

¹⁴Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

¹⁵Nasa liwanag ng mukha ng hari ang buhay; at ang kaniyang lingap ay parang alapaap ng huling ulan.

¹⁵I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

¹⁶Pagkaigi nga na magtamo ng karunungan kay sa ginto! Oo, magtamo ng kaunawaan ay maigi kay sa pumili ng pilak.

¹⁶At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

¹⁷Ang maluwang na lansangan ng matuwid ay humiwalay sa kasamaan: siyang nagiingat ng kaniyang lakad ay nagiingat ng kaniyang kaluluwa.

¹⁷De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

¹⁸Ang kapalaluan ay nagpapauna sa kapahamakan, at ang mapagmataas na diwa ay sa pagkabuwal.

¹⁸Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

¹⁹Maigi ang magkaroon ng mapagpakumbabang loob na kasama ng dukha, kay sa bumahagi ng samsam na kasama ng palalo.

¹⁹Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

²⁰Siyang nagiingat sa salita ay makakasumpong ng mabuti: at ang nananalig sa Panginoon ay mapalad.

²⁰Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

²¹Ang pantas sa puso ay tatawaging mabait: at ang katamisan sa mga labi ay nagdaragdag ng katututuhan.

²¹Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

²²Ang kaunawaan ay bukal ng buhay sa nagtatamo: nguni't ang saway ng mga mangmang ay siyang kanilang kamangmangan.

²²Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

²³Ang puso ng pantas ay nagtuturo sa kaniyang bibig, at nagdaragdag ng katututuhan sa kaniyang mga labi.

²³Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

²⁴Mga maligayang salita ay parang pulot-pukyutan, matamis sa kaluluwa at kagalingan sa mga buto.

²⁴Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

²⁵May daan na tila matuwid sa tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

²⁵Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

²⁶Ang gana ng pagkain ng manggagawang tao ay nakagagaling sa kaniya; sapagka't kinasasabikan ng kaniyang bibig.

²⁶En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

²⁷Ang walang kabuluhang tao ay kumakatha ng kahirapan: at sa kaniyang mga labi ay may masilakbong apoy.

²⁷En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

²⁸Ang magdarayang tao ay nagkakalat ng pagtatalo: at ang mapaghatid-dumapit ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

²⁸Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

²⁹Ang taong marahas ay dumadaya sa kaniyang kapuwa, at pinapatnubayan niya siya sa daang hindi mabuti.

²⁹Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

³⁰Ikinikindat ang kaniyang mga mata, upang kumatha ng mga magdarayang bagay: siyang nangangagat labi ay nagpapangyari sa kasamaan.

³⁰Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

³¹Ang ulong may uban ay putong ng kaluwalhatian, masusumpungan sa daan ng katuwiran.

³¹Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

³²Siyang makupad sa pagkagalit ay maigi kay sa makapangyarihan; at siyang nagpupuno sa kaniyang diwa ay maigi kay sa sumasakop ng isang bayan.

³²Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

³³Ginagawa ang pagsasapalaran sa kandungan; nguni't ang buong pasiya niyaon ay sa Panginoon.

³³I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.