¹Maigi ang isang tuyong subo at may katahimikan, kay sa bahay na may laging pistahan na may kaalitan.

¹Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.

²Ang lingkod na gumagawang may kapantasan ay nagpupuno sa anak na nakahihiya, at siya'y makakabahagi sa mana ng magkakapatid.

²Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.

³Ang dalisayan ay sa pilak, at ang hurno ay sa ginto: nguni't sinusubok ng Panginoon ang mga puso.

³Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.

⁴Ang manggagawa ng kasamaan ay nakikinig sa masasamang labi; at ang sinungaling ay nakikinig sa masamang dila.

⁴Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.

⁵Sinomang tumutuya sa dukha ay dumudusta sa Maylalang sa kaniya: at ang natutuwa sa kasakunaan ay walang pagsalang parurusahan.

⁵Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.

⁶Ang mga anak ng mga anak ay putong ng mga matatandang tao; at ang kaluwalhatian ng mga anak ay ang kanilang mga magulang.

⁶De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.

⁷Ang marilag na pananalita ay hindi nagiging mabuti sa mangmang: lalo na ang magdarayang mga labi, sa isang pangulo.

⁷Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.

⁸Ang suhol ay parang mahalagang bato sa mga mata ng nagtatamo: saan man pumihit ay gumiginhawa.

⁸Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.

⁹Ang nagtatakip ng pagsalangsang ay humahanap ng pagibig: nguni't ang nagdadadaldal tungkol sa anoman ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

⁹Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.

¹⁰Ang saway ay nanasok na taimtim sa isang naguunawa, kay sa isang daang hampas sa mangmang.

¹⁰Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.

¹¹Ang hinahanap lamang ng masamang tao ay panghihimagsik; kaya't isang mabagsik na sugo ay susuguin laban sa kaniya.

¹¹Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.

¹²Masalubong ang tao ng oso na nanakawan ng kaniyang mga anak, maigi kay sa mangmang sa kaniyang kamangmangan.

¹²Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.

¹³Sinomang gumaganti ng kasamaan sa mabuti, kasamaan ay hindi hihiwalay sa kaniyang bahay.

¹³Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.

¹⁴Ang pasimula ng pagkakaalit ay gaya ng pagbuga ng tubig: kaya't iwan ninyo ang pagtatalo, bago maginit sa pagkakaalit.

¹⁴At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.

¹⁵Siya na umaaring ganap sa masama, at siya na nagpaparusa sa matuwid, kapuwa sila kasuklamsuklam sa Panginoon.

¹⁵At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.

¹⁶Bakit may halaga sa kamay ng mangmang upang ibili ng karunungan, gayong wala siyang pagkaunawa?

¹⁶Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?

¹⁷Ang kaibigan ay umiibig sa lahat ng panahon, at ang kapatid ay ipinanganak na ukol sa kasakunaan.

¹⁷Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.

¹⁸Ang taong walang unawa ay nakikikamay, at nagiging mananagot sa harapan ng kaniyang kapuwa.

¹⁸Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.

¹⁹Ang umiibig sa pagsalangsang ay umiibig sa pagkakaalit: ang nagtataas ng kaniyang pintuan ay humahanap ng kapahamakan.

¹⁹Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.

²⁰Siyang may magdarayang puso ay hindi nakakasumpong ng mabuti: at siyang may suwail na dila ay nahuhulog sa karalitaan.

²⁰Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.

²¹Ang nanganganak ng mangmang ay sa kaniyang kapanglawan: at ang ama ng mangmang ay walang kagalakan.

²¹Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.

²²Ang masayang puso ay mabuting kagamutan: nguni't ang bagbag na diwa ay tumutuyo ng mga buto.

²²Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.

²³Ang masama ay tumatanggap ng suhol mula sa sinapupunan, upang ipahamak ang daan ng kahatulan.

²³Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.

²⁴Karunungan ay nasa harap ng mukha ng naguunawa: nguni't ang mga mata ng mangmang ay nasa mga wakas ng lupa.

²⁴Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.

²⁵Ang mangmang na anak ay hirap sa kaniyang ama, at kapaitan sa nanganak sa kaniya.

²⁵Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.

²⁶Parusahan naman ang matuwid ay hindi mabuti, ni saktan man ang mahal na tao dahil sa kanilang katuwiran.

²⁶At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.

²⁷Siyang nagtitipid ng kaniyang mga salita ay may kaalaman: at siyang may diwang malamig ay taong naguunawa.

²⁷Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.

²⁸Ang mangmang man, pagka siya'y tumatahimik, ay nabibilang na pantas: pagka kaniyang tinitikom ang kaniyang mga labi, ay inaari siyang mabait.

²⁸Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.