¹Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,

¹Min Søn: har du borget for din næste og givet en anden Håndslag,

²Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.

²er du fanget ved dine Læber og bundet ved Mundens Ord,

³Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.

³gør så dette, min Søn, og red dig, nu du er kommet i Næstens Hånd: Gå hen uden Tøven, træng ind på din Næste;

⁴Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.

⁴und ikke dine Øjne Søvn, ej heller dine Øjenlåg Hvile,

⁵Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, at parang ibon sa kamay ng mamimitag.

⁵red dig som en Gazel af Snaren, som en Fugl af Fuglefængerens Hånd.

⁶Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:

⁶Gå hen til Myren, du lade, se dens Færd og bliv viis.

⁷Na bagaman walang pangulo, tagapamahala, o pinuno,

⁷Skønt uden Fyrste, Foged og Styrer,

⁸Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, at pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.

⁸sørger den dog om Somren for Æde og sanker sin Føde i Høst.

⁹Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?

⁹Hvor længe vil du ligge, du lade, når står du op af din Søvn?

¹⁰Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:

¹⁰Lidt Søvn endnu, lidt Blund, lidt Hvile med samlagte Hænder:

¹¹Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, at ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.

¹¹som en Stimand kommer da Fattigdom over dig, Trang som en skjoldvæbnet Mand.

¹²Taong walang kabuluhan, taong masama, ay siya na lumalakad na may masamang bibig;

¹²En Nidding, en ussel Mand er den, som vandrer med Falskhed i Munden,

¹³Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;

¹³som blinker med Øjet, skraber med Foden og giver Tegn med Fingrene,

¹⁴Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; siya'y naghahasik ng pagtatalo.

¹⁴som smeder Rænker i Hjertet og altid kun ypper Kiv;

¹⁵Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.

¹⁵derfor kommer hans Undergang brat, han knuses på Stedet, kan ikke læges.

¹⁶May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:

¹⁶Seks Ting hader HERREN, syv er hans Sjæl en Gru:

¹⁷Mga palalong mata, sinungaling na dila, at mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;

¹⁷Stolte Øjne, Løgnetunge, Hænder, der udgyder uskyldigt Blod,

¹⁸Puso na kumakatha ng mga masamang akala, mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;

¹⁸et Hjerte, der udtænker onde Råd, Fødder, der haster og iler til ondt,

¹⁹Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, at ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.

¹⁹falsk Vidne, der farer med Løgn, og den, som sætter Splid mellem Brødre.

²⁰Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, at huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:

²⁰Min Søn, tag Vare på din Faders Bud, opgiv ikke din Moders Belæring,

²¹Ikintal mong lagi sa iyong puso, itali mo sa iyong leeg.

²¹bind dem altid på dit Hjerte, knyt dem fast om din Hals;

²²Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; at pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.

²²på din Vandring lede den dig, på dit Leje vogte den dig, den tale dig til, når du vågner;

²³Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; at ang mga saway na turo ay daan ng buhay:

²³thi Budet er en Lygte, Læren Lys, og Tugtens Revselse Livets Vej

²⁴Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.

²⁴for at vogte dig for Andenmands Hustru, for fremmed Kvindes sleske Tunge!

²⁵Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; at huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.

²⁵Attrå ej i dit Hjerte hendes Skønhed, hendes Blik besnære dig ej!

²⁶Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: at hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.

²⁶Thi en Skøge får man blot for et Brød, men Andenmands Hustru fanger dyrebar Sjæl.

²⁷Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, at hindi masusunog ang kaniyang mga suot?

²⁷Kan nogen bære Ild i sin Brystfold, uden at Klæderne brænder?

²⁸O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, at ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?

²⁸Kan man vandre på glødende Kul, uden at Fødderne svides?

²⁹Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.

²⁹Så er det at gå ind til sin Næstes Hustru; ingen, der rører hende, slipper for Straf.

³⁰Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, upang busugin siya pagka siya'y gutom:

³⁰Ringeagter man ikke Tyven, når han stjæler fot at stille sin Sult?

³¹Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.

³¹Om han gribes, må han syvfold bøde og afgive alt sit Huses Gods.

³²Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.

³²Afsindig er den, der boler med hende, kun en Selvmorder handler så;

³³Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; at ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.

³³han opnår Hug og Skændsel, og aldrig udslettes hans Skam.

³⁴Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; at hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.

³⁴Thi Skinsyge vækker Mandens Vrede, han skåner ikke på Hævnens Dag;

³⁵Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.

³⁵ingen Bøde tager han god; store Tilbud rører ham ikke.