¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

¹Siis rääkis suhiit Bildad ja ütles:

²Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?

²'Kui kaua sa tahad seda kuulutada, kui kaua on sõnad su suust nagu tugev tuul?

³Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?

³Kas Jumal peaks väänama õigust või Kõigevägevam väänama õiglust?

⁴Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:

⁴Kui su lapsed pattu tegid tema vastu, siis ta andis nad nende üleastumise võimusesse.

⁵Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;

⁵Kui sa otsid Jumalat ja anud Kõigevägevamat,

⁶Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.

⁶kui sa oled aus ja otsekohene, siis ta ärkab nüüd sinu pärast ja taastab su eluaseme, nagu see peab olema.

⁷At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.

⁷Ja olgugi su algus väike, sa saad siiski lõpuks väga suureks.

⁸Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:

⁸Aga küsi ometi eelmiselt põlvelt ja pane tähele, mida nende isad on uurinud.

⁹(Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino:)

⁹Sest meie oleme eilsed ega tea midagi, meie päevad maa peal on ju nagu vari.

¹⁰Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?

¹⁰Eks nad õpeta sind ja räägi sulle ja too oma südamest sõnu esile?

¹¹Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?

¹¹Kas kõrkjas kasvab seal, kus pole muda, või sirgub pilliroog ilma veeta?

¹²Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.

¹²Alles veel kasvujõus, lõikamata, kuivab see kiiremini kui kõik muu rohi.

¹³Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:

¹³Niisugune lõpp on kõigil, kes unustavad Jumala, ja jumalatu inimese lootus kaob.

¹⁴Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.

¹⁴Ta usk on härmalõnga sarnane ja ta usaldus on otsekui ämblikuvõrk.

¹⁵Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.

¹⁵Ta toetub oma kojale, aga see ei pea vastu, ta haarab sellest kinni, aga see ei jää püsti.

¹⁶Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.

¹⁶Ta haljendab päikese paistel ja tema võsud levivad üle ta aia.

¹⁷Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.

¹⁷Ta juured on põimunud kivikangrusse, ta näeb kivide koda.

¹⁸Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.

¹⁸Aga kui Jumal hävitab tema ta asemelt, siis ta salgab teda: 'Ma ei ole sind näinudki!'

¹⁹Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.

¹⁹Vaata, niipalju oligi temal teekonnarõõmu. Ja mullast võrsub juba teine.

²⁰Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.

²⁰Vaata, Jumal ei hülga vaga ega võta kinni pahategijate käest.

²¹Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.

²¹Veel täidab ta sinu suu naeruga ja su huuled hõiskamisega.

²²Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.

²²Kes sind vihkavad, peavad ennast katma häbiga ja õelate telki ei ole enam.'