1Kararlıyım, ey Tanrı,Bütün varlığımla sana ezgiler, ilahiler söyleyeceğim!
1Pjesma. Psalam. Davidov.
2Uyan, ey lir, ey çenk,Seheri ben uyandırayım!
2Moje je srce sigurno, Bože, sigurno je srce moje: pjevat ću i svirati.
3Halkların arasında sana şükürler sunayım, ya RAB,Ulusların arasında seni ilahilerle öveyim.
3Probudi se, dušo moja! Probudi se, harfo i citaro! Probudit ću zoru jutarnju.
4Çünkü sevgin göklere erişir,Sadakatin gökyüzüne ulaşır.
4Hvalit ću te, Jahve, među narodima, među pucima tebi ću pjevati,
5Yüceliğini göster göklerin üstünde, ey Tanrı,Görkemin bütün yeryüzünü kaplasın!
5jer do neba je dobrota tvoja, do oblaka tvoja vjernost.
6Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
6Uzvisi se, Bože, nad nebesa, slava tvoja nek' je nad svom zemljom!
7Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:‹‹Şekemi sevinçle bölüştürecek,Sukkot Vadisini ölçeceğim.
7Da ti se ljubimci izbave, desnicom pomozi, usliši nas!
8Gilat benimdir, Manaşşe de benim,Efrayim miğferim,Yahuda asam.
8Bog reče u svom Svetištu: "Šekem ću razdijelit' kličući, dolinu ću Sukot izmjeriti.
9Moav yıkanma leğenim,Edomun üzerine çarığımı fırlatacağım,Filiste zaferle haykıracağım.›› fırlatılması, bir yerin sahiplenilmesi anlamına geliyordu.
9Moj je Gilead, moj Manaše, Efrajim mi kaciga, Judeja žezlo moje!
10Kim beni surlu kente götürecek?Kim bana Edoma kadar yol gösterecek?
10Moab je sud iz kojeg se umivam, na Edom ću baciti obuću, nad Filistejcem slaviti pobjedu!"
11Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
11Tko će me dovesti do utvrđena grada, tko će me dovesti do Edoma?
12Yardım et bize düşmana karşı,Çünkü boştur insan yardımı.
12Zar nećeš ti, o Bože, što nas odbaci? Zar nećeš više, Bože, sa četama našim?
13Tanrı'yla zafer kazanırız,O çiğner düşmanlarımızı.
13Pomozi nam protiv dušmana, jer je ljudska pomoć ništavna!
14S Božjom pomoću hrabro ćemo se boriti, Bog će zgaziti naše dušmane.