¹Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:

¹Siis rääkis naamalane Soofar ja ütles:

²‹‹Bunca söz yanıtsız mı kalsın?Çok konuşan haklı mı sayılsın?

²'Kas peaks see sõnaküllus jääma vastuseta või lobisejal olema õigus?

³Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar?Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?

³Kas su vada peaks panema mehed vaikima või tohid sa mõnitada, ilma et ükski sind häbistaks?

⁴Tanrıya, ‹İnancım arıdır› diyorsun,‹Senin gözünde temizim.›

⁴Sest sa ütled: 'Mu õpetus on selge ja ma olen tema silmis puhas.'

⁵Ama keşke Tanrı konuşsa,Sana karşı ağzını açsa da,

⁵Kui ometi Jumal räägiks ja avaks oma huuled su vastu

⁶Bilgeliğin sırlarını bildirse!Çünkü bilgelik çok yönlüdür.Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.

⁶ning ilmutaks sulle tarkuse saladusi, mis on mõistusele otsekui imed. Siis sa mõistaksid, et Jumal su süüst mõndagi unustab.

⁷‹‹Tanrının derin sırlarını anlayabilir misin?Her Şeye Gücü Yetenin sınırlarına ulaşabilir misin?

⁷Kas sa suudad leida Jumala sügavuse? Või tahad sa jõuda Kõigevägevama täiuseni?

⁸Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin?Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin?

⁸Need on kõrgemad kui taevad - mida sina suudad teha? Sügavamad kui surmavald - mida sina sellest tead?

⁹Ölçüleri yeryüzünden uzun,Denizden geniştir.

⁹Nende mõõt on pikem kui maa ja laiem kui meri.

¹⁰‹‹Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa,Kim Ona engel olabilir?

¹⁰Kui tema mööda läheb ja vangistab ning kohtu kokku kutsub, kes teda siis võiks keelata?

¹¹Çünkü O yalancıları tanır,Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?

¹¹Sest tema tunneb valelikke inimesi, näeb nurjatust ega pane mikski,

¹²Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa,Aptal da o zaman sağduyulu olur.

¹²et ka tühipäine mees saab oidu, kui inimene sünnib nagu metseesli varss.

¹³‹‹Ona yüreğini adar,Ellerini açarsan,

¹³Kui sinagi oma südant valmistaksid ja sirutaksid oma käed tema poole -

¹⁴İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır,Çadırında haksızlığa yer vermezsen,

¹⁴kui su kätes on süütegu, siis saada see kaugele ja ära lase ülekohut jääda oma telkidesse -,

¹⁵Utanmadan başını kaldırır,Sağlam ve korkusuz olabilirsin.

¹⁵siis sa võiksid küll häbimärgita oma palge üles tõsta, võiksid olla kindel ega tarvitseks karta.

¹⁶Sıkıntılarını unutur,Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.

¹⁶Siis sa võiksid unustada vaeva, mõelda sellele kui äravoolanud veele.

¹⁷Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur,Karanlık sabaha döner.

¹⁷Su eluiga saaks kaunimaks kui keskpäev, pimedus oleks nagu hommik.

¹⁸Güven duyarsın, çünkü umudun olur,Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.

¹⁸Siis sa võiksid olla kindel, et lootust on. Sa tunneksid ennast turvalisena, ja saaksid rahulikult magada.

¹⁹Uzanırsın, korkutan olmaz,Birçokları senden lütuf diler.

¹⁹Sa võiksid maha heita, ilma et keegi hirmutaks. Ja paljud tuleksid sind meelitama.

²⁰Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek,Kaçacak yer bulamayacaklar,Tek umutları son soluklarını vermek olacak.››

²⁰Aga õelate silmad kustuksid, neil kaoks pelgupaik ja nende lootuseks oleks hingeheitmine.'