1Ben RABbe sığınırım,Nasıl dersiniz bana,‹‹Kuş gibi kaç dağlara.
1Laulujuhatajale: Taaveti laul. Ma otsin pelgupaika Issanda juures. Kuidas te ütlete mu hingele: 'Põgene mägedele nagu lind!'
2Bak, kötüler yaylarını geriyor,Temiz yürekli insanlarıKaranlıkta vurmak içinOklarını kirişine koyuyor.
2Sest vaata, õelad tõmbavad ammu vinna, nad asetavad nooled nöörile, et pimedas lasta siirameelsete pihta.
3Temeller yıkılırsa,Ne yapabilir doğru insan?››
3Kui alussambad maha kistakse, mida siis õige saab teha?
4RAB kutsal tapınağındadır,Onun tahtı göklerdedir,Bütün insanları görür,Herkesi sınar.
4Issand on oma pühas templis, Issand, kelle aujärg on taevas; tema silmad näevad igale poole, ta pilgud katsuvad läbi inimlapsi.
5RAB doğru insanı sınar,Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.
5Issand katsub läbi õige, aga õelat ja vägivalla armastajat vihkab ta hing.
6Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.
6Ta laseb sadada õelate peale süsi, tuld ja väävlit; ja kõrvetav tuul on nende karikaosa.
7Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.
7Sest Issand on õiglane, ta armastab õiglust; õiged saavad näha ta palet.