¹Oğlum, sözlerimi yerine getir,Aklında tut buyruklarımı.

¹Sin moj, pazi na besede moje in zapovedi moje hrani pri sebi.

²Buyruklarımı yerine getir ki, yaşayasın.Öğrettiklerimi gözünün bebeği gibi koru.

²Pazi na zapovedi moje in žívi, pazi na nauk moj kakor na zenico svojih oči.

³Onları yüzük gibi parmaklarına geçir,Yüreğinin levhasına yaz.

³Priveži si jih na prste, zapiši jih na srca svojega ploščo.

⁴Bilgeliğe, ‹‹Sen kızkardeşimsin››,Akla, ‹‹Akrabamsın›› de.

⁴Reci modrosti: sestra si moja! in razumnost imenuj sorodnico svojo:

⁵Zina eden kadından,Yaltaklanan ahlaksız kadından seni koruyacak olan bunlardır.

⁵da te varuje žene vnanje, tujke, ki se dobrika z gladkimi besedami.

⁶Evimin penceresinden,Kafesin ardından dışarıyı seyrederken,

⁶Kajti skozi okno hiše svoje, preko omrežja svojega gledajoč,

⁷Bir sürü toy gencin arasında,Sağduyudan yoksun bir delikanlı çarptı gözüme.

⁷sem videl med abotnimi, zazrl med sinovi brezumnega mladeniča,

⁸Akşamüzeri, alaca karanlıkta,Akşam karanlığı çökerken,O kadının oturduğu sokağa saptığını,Onun evine yöneldiğini gördüm.

⁸ki se je po ulicah klatil, blizu njenega vogla, stopal po potu do hiše njene,

¹⁰Derken kadın onu karşıladı,Fahişe kılığıyla sinsice.

⁹v mraku, na večer dneva, v noči črni in temni.

¹¹Yaygaracı, dik başlı biriydi kadın.Bir an bile durmaz evde.

¹⁰In glej, ženska mu pride naproti, v kurbji opravi in odrevenelega srca.

¹²Kâh sokakta, kâh meydanlardadır.Sokak başlarında pusuya yatar.

¹¹Jezična je in trdovratna, v njeni hiši ne bivajo noge njene;

¹³Delikanlıyı tutup öptü,Yüzü kızarmadan ona şöyle dedi:

¹²zdaj se klati po ulicah, zdaj po trgih in pri vsakem voglu zalezuje.

¹⁴‹‹Esenlik kurbanlarımı kesmek zorundaydım,Adak sözümü bugün yerine getirdim.

¹³In ga prime ter ga poljubi in s predrznim licem mu reče:

¹⁵Bunun için seni karşılamaya, seni aramaya çıktım,İşte buldum seni!

¹⁴Hvalne daritve sem bila dolžna, danes sem opravila obljube svoje.

¹⁶Döşeğime Mısır ipliğinden dokunmuşRenkli örtüler serdim.

¹⁵Zato sem ti prišla naproti, hrepeneč po obličju tvojem, in sem te našla.

¹⁷Yatağıma mür, ödVe tarçın serptim.

¹⁶S preprogami sem prestrla posteljo svojo, s pisanimi odejami iz platna egiptovskega;

¹⁸Haydi gel, sabaha dek doya doya sevişelim,Aşktan zevk alalım.

¹⁷pokadila sem ležišče svoje z miro, aloo in cimetom.

¹⁹Kocam evde değil,Uzun bir yolculuğa çıktı.

¹⁸Dej, radujva se obilo v ljubezni prav do jutra, oslajujva se z ljubkovanjem!

²⁰Yanına para torbasını aldı,Dolunaydan önce eve dönmeyecek.››

¹⁹Kajti moža ni v hiši, odšel je na daljni pot;

²¹Onu bir sürü çekici sözlerle baştan çıkardı,Tatlı diliyle peşinden sürükledi.

²⁰mošnjo denarja je vzel s seboj, povrne se domov šele ob ščipu.

²²Kesimevine götürülen öküz gibiHemen izledi onu delikanlı;Tuzağa düşen geyik gibi,

²¹Nagnila ga je z mnogim pregovarjanjem svojim, s prilizovanjem ust svojih ga je potegnila:

²³Ciğerini bir ok delene kadar;Kapana koşan bir kuş gibi,Bunun yaşamına mal olacağını bilmeden.

²²za njo gre takoj, kakor gre vol v klalnico in kakor neumnež v kazen v okovih –

²⁴Çocuklarım, şimdi dinleyin beni,Kulak verin söylediklerime,

²³dokler mu pšica jeter ne razkolje; kakor ptič hiti v zanko, ne vedoč, da je zoper življenje njegovo.

²⁵Sakın o kadına gönül vermeyin,Onun yolundan gitmeyin.

²⁴Zato sedaj, sinovi, poslušajte me in pazite na ust mojih besede!

²⁶Yere serdiği bir sürü kurbanı var,Öldürdüğü kişilerin sayısı pek çok.

²⁵Ne kreni na njena pota srce tvoje, ne zavij na steze njene.

²⁷Ölüler diyarına giden yoldur onun evi,Ölüm odalarına götürür.

²⁶Ker mnogo jih je prebodla in na tla zvrnila, in veliko jih je, katere je vse pomorila.Hiša njena je pot v kraj mrtvih, gredoča doli v smrtne hrame.

²⁷Hiša njena je pot v kraj mrtvih, gredoča doli v smrtne hrame.