¹RABbin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim,Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.

¹{Pouk Etana Ezrahovca.} O milostih GOSPODOVIH bom peval vekomaj, rodu za rodom bom oznanjal z usti svojimi zvestobo tvojo.

²Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim,Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.

²Rekel sem namreč: Vekomaj se bo milost sezidavala, v samih nebesih utrdiš zvestobo svojo.

³Dedin ki, ‹‹Seçtiğim adamla antlaşma yaptım,Kulum Davuta şöyle ant içtim:

³„Sklenil sem zavezo z izvoljencem svojim, prisegel sem Davidu, svojemu hlapcu:

⁴‹Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim,Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.› ›› |iSela

⁴Na vekomaj utrdim seme tvoje in stavil bom prestol tvoj od roda do roda.“ (Sela.)

⁵Ya RAB, gökler över harikalarını,Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.

⁵Zato slavé nebesa čudovito delo tvoje, o GOSPOD, tudi zvestobo tvojo v zboru svetnikov.

⁶Çünkü göklerde RABbe kim eş koşulur?Kim benzer RABbe ilahi varlıklar arasında?

⁶Zakaj kdo naj se v nebeških višavah primerja GOSPODU, kdo je GOSPODU podoben med sinovi Božjimi?

⁷Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır,Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.

⁷On je Bog mogočni, jako strašen v zboru svetnikov in strašnejši mimo vseh, ki so okrog njega.

⁸Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,Senin gibi güçlü RAB var mı?Sadakatin çevreni sarar.

⁸O GOSPOD, Bog nad vojskami, kdo je tebi enako mogočen, GOSPOD? In zvestoba tvoja biva okrog tebe.

⁹Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.

⁹Ti gospoduješ nad morja divjostjo; ko se vzpenjajo valovi njegovi, ti jih krotiš.

¹⁰Sen Rahavı leş ezer gibi ezdin,Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın. düşmanları kastediyor.

¹⁰Zdrobil si Egipt, da je kakor strt, z ramo svoje moči si razkropil sovražnike svoje.

¹¹Gökler senindir, yeryüzü de senin;Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.

¹¹Tvoja so nebesa, tvoja tudi zemlja; vesoljni svet in česar je poln, ustanovil si ti.

¹²Kuzeyi, güneyi sen yarattın,Tavor ve Hermon dağlarıSana sevincini dile getiriyor.

¹²Sever in jug, ti si ju ustvaril; Tabor in Hermon veselo pojeta o imenu tvojem.

¹³Kolun güçlüdür,Elin kudretli, sağ elin yüce.

¹³Velemožna je rama tvoja, krepka je roka tvoja, vzvišena desnica tvoja.

¹⁴Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu,Sevgi ve sadakat önünsıra gider.

¹⁴Pravičnost in prava sodba sta podstava tvojemu prestolu, milost in resnica hodita pred obličjem tvojim.

¹⁵Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB!Yüzünün ışığında yürürler.

¹⁵Blagor ljudstvu, ki pozna trobente radostni glas! Ti hodijo v svetlobi obličja tvojega, o GOSPOD!

¹⁶Gün boyu senin adınla sevinir,Doğruluğunla yücelirler.

¹⁶V imenu tvojem se radujejo ves dan in po pravičnosti tvoji se povišujejo.

¹⁷Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin,Lütfun sayesinde gücümüz artar.

¹⁷Zakaj dika njih moči si ti, in po blagovoljnosti tvoji bo zvišan rog naš.

¹⁸Kalkanımız RABbe,Kralımız İsrailin Kutsalına aittir.

¹⁸GOSPOD namreč je naš ščit in Svetnik Izraelov naš kralj.

¹⁹Geçmişte bir görüm aracılığıyla,Sadık kullarına şöyle dedin:‹‹Bir yiğide yardım ettim,Halkın içinden bir genci yükselttim.

¹⁹Nekdaj si v prikazni govoril svetnikom svojim in rekel: Pomoč sem podelil junaku, povzdignil sem izvoljenega iz ljudstva.

²⁰Kulum Davutu buldum,Kutsal yağımla onu meshettim.

²⁰Našel sem Davida, hlapca svojega, pomazilil sem ga s svetim oljem svojim.

²¹Elim ona destek olacak,Kolum güç verecek.

²¹Ž njim bodi roka moja stanovitna in rama moja naj ga krepča.

²²Düşman onu haraca bağlayamayacak,Kötüler onu ezmeyecek.

²²Ne bo ga stiskal sovražnik in sin krivice ga ne bo tlačil.

²³Düşmanlarını onun önünde kıracağım,Ondan nefret edenleri vuracağım.

²³Temuč starem izpred njega nasprotnike njegove in sovražilce njegove udarim.

²⁴Sadakatim, sevgim ona destek olacak,Benim adımla gücü yükselecek.

²⁴In moja zvestoba in milost moja bo ž njim, in v imenu mojem se povzdigne rog njegov.

²⁵Sağ elini denizin,Irmakların üzerine egemen kılacağım.

²⁵In nad morje položim roko njegovo in nad reke njegovo desnico.

²⁶‹Babam sensin› diye seslenecek bana,‹Tanrım, kurtuluşumun kayası.›

²⁶On me bo klical: Oče moj si ti, Bog moj mogočni in skala rešenja mojega.

²⁷Ben de onu ilk oğlum,Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.

²⁷Jaz pa ga postavim za prvorojenca, za najvišjega kraljem zemlje.

²⁸Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim,Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.

²⁸Vekomaj mu ohranim milost svojo, in zaveza moja mu ostani zvesta.

²⁹Soyunu sonsuza dek,Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.

²⁹In postavim seme njegovo, da večno traja, in prestol njegov kakor dnevi nebes.

³⁰‹‹Çocukları yasamdan ayrılır,İlkelerime göre yaşamazsa;

³⁰Ako zapusté sinovi njegovi zakon moj in ne bodo hodili v sodbah mojih,

³¹Kurallarımı bozar,Buyruklarıma uymazsa,

³¹ako oskrunijo postave moje in ne bodo ravnali po zapovedih mojih:

³²İsyanlarını sopayla,Suçlarını dayakla cezalandıracağım.

³²obiščem s šibo njih pregreho in z udarci njih krivico.

³³Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek,Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.

³³Toda milosti svoje mu ne odtegnem in lagal ne bom zoper zvestobo svojo.

³⁴Antlaşmamı bozmayacak,Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.

³⁴Ne oskrunim zaveze svoje in ne izpremenim ustnic svojih obljube.

³⁵Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim,Davuta yalan söylemeyeceğim.

³⁵Enkrat sem prisegel pri svetosti svoji; zares, Davidu ne bom lagal:

³⁶Onun soyu sonsuza dek sürecek,Tahtı karşımda güneş gibi duracak,

³⁶Večno bodi seme njegovo in prestol njegov kakor solnce pred mano.

³⁷Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibiSonsuza dek kalacak.›› |iSela

³⁷Kakor luna bode stanoviten vekomaj. In priča v nebeških višavah je zvesta. (Sela.)

³⁸Ama sen reddettin, sırt çevirdin,Çok öfkelendin meshettiğin krala.

³⁸Ti pa si zavrgel in zaničeval, razsrdil si se zoper maziljenca svojega.

³⁹Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin,Onun tacını yere atıp kirlettin.

³⁹Zaničeval si hlapca svojega zavezo, oskrunil in vrgel na tla venec njegov.

⁴⁰Yıktın bütün surlarını,Viran ettin kalelerini.

⁴⁰Podrl si vse ograje njegove, trdnjave njegove si izpostavil razdoru.

⁴¹Yoldan geçen herkes onu yağmaladı,Yüzkarası oldu komşularına.

⁴¹Plenili so ga vsi mimohodeči, v zasmeh je dan sosedom svojim.

⁴²Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın,Bütün düşmanlarını sevindirdin.

⁴²Povzdignil si zatiralcev njegovih desnico, veselje napravil vsem sovražnikom njegovim.

⁴³Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin,Savaşta ona yan çıkmadın.

⁴³Skrhal si tudi meča njegovega ostrino in mu nisi dal zmagati v vojski.

⁴⁴Görkemine son verdin,Tahtını yere çaldın.

⁴⁴Storil si, da je minila bleščoba njegova, in prestol njegov si zvrnil na tla.

⁴⁵Gençlik günlerini kısalttın,Onu utanca boğdun. |iSela

⁴⁵Okrajšal si dni mladosti njegove, pokril si ga s sramoto. (Sela.)

⁴⁶Ne zamana dek, ya RAB?Sonsuza dek mi gizleneceksin?Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?

⁴⁶Doklej, GOSPOD, boš li se skrival vekomaj? gorela bo kakor ogenj jeza tvoja?

⁴⁷Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!

⁴⁷Spomni se me – kako sem kratkih dni! Za kako ničevost si ustvaril vse otroke človeške!

⁴⁸Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen,Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? |iSela

⁴⁸Kateri mož je, ki živi in ne bo videl smrti, ki zavaruje dušo svojo zoper oblast groba? (Sela.)

⁴⁹Ya Rab, nerede o eski sevgin?Davuta göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!

⁴⁹Kje so, o Gospod, milosti tvoje nekdanje, ki si jih prisegel Davidu v zvestobi svoji?

⁵⁰Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu,Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı,Düşmanlarının hakaretini, ya RAB,Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.

⁵⁰Spomni se, Gospod, sramote hlapcev svojih, da nosim v prsih svojih zasramovanje vseh teh mnogih ljudstev,

⁵²Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be!Amin! Amin!

⁵¹s katerim so sramotili sovražniki tvoji, GOSPOD, s katerim so sramotili maziljenca tvojega stopinje. —Slava GOSPODU vekomaj! Amen in Amen! Knjiga četrta.

⁵²Slava GOSPODU vekomaj! Amen in Amen! Knjiga četrta.