1Eyüp şöyle yanıtladı:
1Y RESPONDIO Job, y dijo:
2‹‹Kendinizi birşey sandığınız belli,Ama bilgelik de sizinle birlikte ölecek!
2Ciertamente que vosotros sois el pueblo; Y con vosotros morirá la sabiduría.
3Sizin kadar benim de aklım var,Sizden aşağı kalmam.Kim bilmez bunları?
3También tengo yo seso como vosotros; No soy yo menos que vosotros: ¿Y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
4‹‹Gülünç oldum dostlarıma,Ben ki, Tanrıya yakarırdım, yanıtlardı beni.Doğru ve kusursuz adam gülünç oldu.
4Yo soy uno de quien su amigo se mofa, Que invoca á Dios, y él le responde: Con todo, el justo y perfecto es escarnecido.
5Kaygısızlar felaketi küçümser,Ayağı kayanı umursamaz.
5Aquel cuyos pies van á resbalar, Es como una lámpara despreciada de aquel que está á sus anchuras.
6Soyguncuların çadırlarında rahatlık var,Tanrıyı gazaba getirenler güvenlik içinde,Tanrıya değil, kendi bileklerine güveniyorlar.
6Prosperan las tiendas de los ladrones, Y los que provocan á Dios viven seguros; En cuyas manos él ha puesto cuanto tienen.
7‹‹Ama şimdi sor hayvanlara, sana öğretsinler,Gökte uçan kuşlara sor, sana anlatsınlar,
7Y en efecto, pregunta ahora á las bestias, que ellas te enseñarán; Y á las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;
8Toprağa söyle, sana öğretsin,Denizdeki balıklara sor, sana bilgi versinler.
8O habla á la tierra, que ella te enseñará; Los peces de la mar te lo declararán también.
9Hangisi bilmezBunu RABbin yaptığını?
9¿Qué cosa de todas estas no entiende Que la mano de Jehová la hizo?
10Her yaratığın canı,Bütün insanlığın soluğu Onun elindedir.
10En su mano está el alma de todo viviente, Y el espíritu de toda carne humana.
11Damağın yemeği tattığı gibiKulak da sözleri denemez mi?
11Ciertamente el oído distingue las palabras, Y el paladar gusta las viandas.
12Bilgelik yaşlılarda,Akıl uzun yaşamdadır.
12En los viejos está la ciencia, Y en la larga edad la inteligencia.
13‹‹Bilgelik ve güç Tanrıya özgüdür,Ondadır öğüt ve akıl.
13Con Dios está la sabiduría y la fortaleza; Suyo es el consejo y la inteligencia.
14Onun yıktığı onarılamaz,Onun hapsettiği kişi özgür olamaz.
14He aquí, él derribará, y no será edificado: Encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
15Suları tutarsa, kuraklık olur,Salıverirse dünyayı sel götürür.
15He aquí, el detendrá las aguas, y se secarán; El las enviará, y destruirán la tierra.
16Güç ve zafer Ona aittir,Aldanan da aldatan da Onundur.
16Con él está la fortaleza y la existencia; Suyo es el que yerra, y el que hace errar.
17Danışmanları çaresiz kılar,Yargıçları çıldırtır.
17El hace andar á los consejeros desnudos de consejo, Y hace enloquecer á los jueces.
18Kralların bağladığı bağı çözer,Bellerine kuşak bağlar.
18El suelta la atadura de los tiranos, Y ata el cinto á sus lomos.
19Kâhinleri çaresiz kılar,Koltuklarında yıllananları devirir.
19El lleva despojados á los príncipes, Y trastorna á los poderosos.
20Güvenilir danışmanları susturur,Yaşlıların aklını alır.
20El impide el labio á los que dicen verdad, Y quita á los ancianos el consejo.
21Rezalet saçar soylular üzerine,Güçlülerin kuşağını gevşetir.
21El derrama menosprecio sobre los príncipes, Y enflaquece la fuerza de los esforzados.
22Karanlıkların derin sırlarını açar,Ölüm gölgesini aydınlığa çıkarır.
22El descubre las profundidades de las tinieblas, Y saca á luz la sombra de muerte.
23Ulusları büyütür, ulusları yok eder,Ulusları genişletir, ulusları sürgün eder.
23El multiplica las gentes, y él las destruye: El esparce las gentes, y las torna á recoger.
24Dünya önderlerinin aklını başından alır,Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırır onları.
24El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, Y háceles que se pierdan vagueando sin camino:
25Karanlıkta el yordamıyla yürür, ışık yüzü görmezler;Sarhoş gibi dolaştırır onları.
25Van á tientas como en tinieblas y sin luz, Y los hace errar como borrachos.