¹‹‹İşte, gözlerim her şeyi gördü,Kulağım duydu, anladı.

¹HE AQUI que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.

²Sizin bildiğinizi ben de biliyorum,Sizden aşağı kalmam.

²Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.

³Ama ben Her Şeye Gücü Yetenle konuşmak,Davamı Tanrıyla tartışmak istiyorum.

³Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.

⁴Sizlerse yalan düzüyorsunuz,Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

⁴Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.

⁵Keşke büsbütün sussanız!Sizin için bilgelik olurdu bu.

⁵Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.

⁶Şimdi davamı dinleyin,Yakınmama kulak verin.

⁶Oid ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.

⁷Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz?Onun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

⁷¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?

⁸Onun tarafını mı tutacaksınız?Tanrının davasını mı savunacaksınız?

⁸¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?

⁹Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur?İnsanları aldattığınız gibi Onu da mı aldatacaksınız?

⁹¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?

¹⁰Gizlice Onun tarafını tutarsanız,Kuşkusuz sizi azarlar.

¹⁰El os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.

¹¹Onun görkemi sizi yıldırmaz mı?Dehşeti üzerinize düşmez mi?

¹¹De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.

¹²Anlattıklarınız kül kadar değersizdir,Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

¹²Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

¹³‹‹Susun, bırakın ben konuşayım,Başıma ne gelirse gelsin.

¹³Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.

¹⁴Hayatım tehlikeye girecekse girsin,Canım zora düşecekse düşsün.

¹⁴¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?

¹⁵Beni öldürecek, umudum kalmadıfç,Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım. bile Ona güvenim sarsılmaz.››

¹⁵He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.

¹⁶Aslında bu benim kurtuluşum olacak,Çünkü tanrısız bir adam Onun karşısına çıkamaz.

¹⁶Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.

¹⁷Sözlerimi iyi dinleyin,Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

¹⁷Oid con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.

¹⁸İşte davamı hazırladım,Haklı çıkacağımı biliyorum.

¹⁸He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.

¹⁹Kim suçlayacak beni?Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

¹⁹¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.

²⁰‹‹Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım,O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

²⁰A lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:

²¹Elini üstümden çekVe dehşetinle beni yıldırma.

²¹Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.

²²Sonra beni çağır, yanıtlayayım,Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

²²Llama luego, y yo responderé; O yo hablaré, y respóndeme tú.

²³Suçlarım, günahlarım ne kadar?Bana suçumu, günahımı göster.

²³¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.

²⁴Niçin yüzünü gizliyorsun,Beni düşman gibi görüyorsun? çağrıştırıyor, bu yolla bir söz sanatı yapılmış.

²⁴¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?

²⁵Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm,Beni mi korkutacaksın?Kuru samanı mı kovalayacaksın?

²⁵¿A la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?

²⁶Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor,Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

²⁶¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?

²⁷Ayaklarımı tomruğa vuruyor,Yollarımı gözetliyor,İzimi sürüyorsun.

²⁷Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.

²⁸‹‹Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey,Güve yemiş giysi gibidir.

²⁸Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.