¹Eyüp şöyle yanıtladı:

¹Y RESPONDIO Job, y dijo:

²‹‹Biliyorum, gerçekten öyledir,Ama Tanrının önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

²Ciertamente yo conozco que es así: ¿Y cómo se justificará el hombre con Dios?

³Biri Onunla tartışmak istese,Binde bir bile Ona yanıt veremez.

³Si quisiere contender con él, No le podrá responder á una cosa de mil.

⁴Onun bilgisi derin, gücü eşsizdir,Kim Ona direndi de ayakta kaldı?

⁴El es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza, ¿Quién se endureció contra él, y quedó en paz?

⁵O dağları yerinden oynatır da,Dağlar farkına varmaz,Öfkeyle altüst eder onları.

⁵Que arranca los montes con su furor, Y no conocen quién los trastornó:

⁶Dünyayı yerinden oynatır,Direklerini titretir.

⁶Que remueve la tierra de su lugar, Y hace temblar sus columnas:

⁷Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş,Yıldızları mühürler.

⁷Que manda al sol, y no sale; Y sella las estrellas:

⁸Odur tek başına gökleri geren,Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.

⁸El que extiende solo los cielos, Y anda sobre las alturas de la mar:

⁹Büyük Ayıyı, Oryonu, Ülkeri,Güney takımyıldızlarını yaratan Odur.

⁹El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, Y los lugares secretos del mediodía:

¹⁰Anlayamadığımız büyük işler,Sayısız şaşılası işler yapan Odur.

¹⁰El que hace cosas grandes é incomprensibles, Y maravillosas, sin número.

¹¹İşte, yanımdan geçer, Onu göremem,Geçip gider, farkına bile varmam.

¹¹He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; Y pasará, y no lo entenderé.

¹²Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir?Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?

¹²He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?

¹³Tanrı öfkesini dizginlemez,Rahavın yardımcıları bileOnun ayağına kapanır. güçlerini simgeleyen bir deniz canavarı.

¹³Dios no tornará atrás su ira, Y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.

¹⁴‹‹Nerde kaldı ki, ben Ona yanıt vereyim,Onunla tartışmak için söz bulayım?

¹⁴¿Cuánto menos le responderé yo, Y hablaré con él palabras estudiadas?

¹⁵Haklı olsam da Ona yanıt veremez,Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.

¹⁵Que aunque fuese yo justo, no responderé; Antes habré de rogar á mi juez.

¹⁶Onu çağırsam, O da bana yanıt verseydi,Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.

¹⁶Que si yo le invocase, y él me respondiese, Aun no creeré que haya escuchado mi voz.

¹⁷O beni kasırgayla eziyor,Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.

¹⁷Porque me ha quebrado con tempestad, Y ha aumentado mis heridas sin causa.

¹⁸Soluk almama izin vermiyor,Ancak beni acıya doyuruyor.

¹⁸No me ha concedido que tome mi aliento; Mas hame hartado de amarguras.

¹⁹Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür!Adalet sorunuysa, kim Onu mahkemeye çağırabilir?

¹⁹Si habláremos de su potencia, fuerte por cierto es; Si de juicio, ¿quién me emplazará?

²⁰Suçsuz olsam ağzım beni suçlar,Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.

²⁰Si yo me justificare, me condenará mi boca; Si me dijere perfecto, esto me hará inicuo.

²¹‹‹Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok,Yaşamımı hor görüyorum.

²¹Bien que yo fuese íntegro, no conozco mi alma: Reprocharé mi vida.

²²Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki,‹O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.›

²²Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.

²³Kırbaç ansızın ölüm saçınca,O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.

²³Si azote mata de presto, Ríese de la prueba de los inocentes.

²⁴Dünya kötülerin eline verilmiş,Yargıçların gözünü kapayan Odur.O değilse, kimdir?

²⁴La tierra es entregada en manos de los impíos, Y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él, ¿quién es? ¿dónde está?

²⁵‹‹Günlerim koşucudan çabuk,İyilik görmeden geçmekte.

²⁵Mis días han sido más ligeros que un correo; Huyeron, y no vieron el bien.

²⁶Kamış sandal gibi kayıp gidiyor,Avının üstüne süzülen kartal gibi.

²⁶Pasaron cual navíos veloces: Como el águila que se arroja á la comida.

²⁷‹Acılarımı unutayım,Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim› desem,

²⁷Si digo: Olvidaré mi queja, Dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:

²⁸Bütün dertlerimden yılarım,Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.

²⁸Contúrbanme todos mis trabajos; Sé que no me darás por libre.

²⁹Madem suçlanacağım,Neden boş yere uğraşayım?

²⁹Yo soy impío, ¿Para qué trabajaré en vano?

³⁰Sabun otuyla yıkansam,Ellerimi kül suyuyla temizlesem,

³⁰Aunque me lave con aguas de nieve, Y limpie mis manos con la misma limpieza,

³¹Beni yine pisliğe batırırsın,Giysilerim bile benden tiksinir.

³¹Aun me hundirás en el hoyo, Y mis propios vestidos me abominarán.

³²O benim gibi bir insan değil ki,Ona yanıt vereyim,Birlikte mahkemeye gideyim.

³²Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, Y vengamos juntamente á juicio.

³³Keşke aramızda bir hakem olsa da,Elini ikimizin üstüne koysa!

³³No hay entre nosotros árbitro Que ponga su mano sobre nosotros ambos.

³⁴Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın,Dehşeti beni yıldırmasın.

³⁴Quite de sobre mí su vara, Y su terror no me espante.

³⁵O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım,Ama bu durumda bir şey yapamam.

³⁵Entonces hablaré, y no le temeré: Porque así no estoy en mí mismo.