¹Oğlum, eğer birine kefil oldunsa,Onun borcunu yüklendinse,

¹HIJO mío, si salieres fiador por tu amigo, Si tocaste tu mano por el extraño,

²Düştünse tuzağa kendi sözlerinle,Ağzının sözleriyle yakalandınsa,

²Enlazado eres con las palabras de tu boca, Y preso con las razones de tu boca.

³O kişinin eline düştün demektir.Oğlum, şunu yap ve kendini kurtar:Git, yere kapan onun önünde,Ona yalvar yakar.

³Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate, Ya que has caído en la mano de tu prójimo: Ve, humíllate, y asegúrate de tu amigo.

⁴Gözlerine uyku girmesin,Ağırlaşmasın göz kapakların.

⁴No des sueño á tus ojos, Ni á tus párpados adormecimiento.

⁵Avcının elinden ceylan gibi,Kuşbazın elinden kuş gibi kurtar kendini.

⁵Escápate como el corzo de la mano del cazador, Y como el ave de la mano del parancero.

⁶Ey tembel kişi, git, karıncalara bak,Onların yaşamından bilgelik öğren.

⁶Ve á la hormiga, oh perezoso Mira sus caminos, y sé sabio;

⁷Başkanları, önderleri ya da yöneticileri olmadığı halde,

⁷La cual no teniendo capitán, Ni gobernador, ni señor,

⁸Yazın erzaklarını biriktirirler,Yiyeceklerini toplarlar biçim mevsiminde.

⁸Prepara en el verano su comida Y allega en el tiempo de la siega su mantenimiento.

⁹Ne zamana dek yatacaksın, ey tembel kişi?Ne zaman kalkacaksın uykundan?

⁹Perezoso, ¿hasta cuándo has de dormir? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?

¹⁰‹‹Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım,Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım›› demeye kalmadan,

¹⁰Un poco de sueño, un poco de dormitar, Y cruzar por un poco las manos para reposo:

¹¹Yokluk bir haydut gibi,Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.

¹¹Así vendrá tu necesidad como caminante, Y tu pobreza como hombre de escudo.

¹²Ağzında yalanla dolaşan kişi,Soysuz ve fesatçıdır.

¹²El hombre malo, el hombre depravado, Anda en perversidad de boca;

¹³Göz kırpar, bir sürü ayak oyunu,El kol hareketleri yapar,

¹³Guiña de sus ojos, habla con sus pies, Indica con sus dedos;

¹⁴Ahlaksız yüreğinde kötülük tasarlar,Çekişmeler yaratır durmadan.

¹⁴Perversidades hay en su corazón, anda pensando mal en todo tiempo; Enciende rencillas.

¹⁵Bu yüzden ansızın yıkıma uğrayacak,Birdenbire çaresizce yok olacak.

¹⁵Por tanto su calamidad vendrá de repente; Súbitamente será quebrantado, y no habrá remedio.

¹⁶RABbin nefret ettiği altı şey,İğrendiği yedi şey vardır:

¹⁶Seis cosas aborrece Jehová, Y aun siete abomina su alma:

¹⁷Gururlu gözler,Yalancı dil,Suçsuz kanı döken eller,

¹⁷Los ojos altivos, la lengua mentirosa, Las manos derramadoras de sangre inocente,

¹⁸Düzenbaz yürek,Kötülüğe seğirten ayaklar,

¹⁸El corazón que maquina pensamientos inicuos, Los pies presurosos para correr al mal,

¹⁹Yalan soluyan yalancı tanıkVe kardeşler arasında çekişme yaratan kişi.

¹⁹El testigo falso que habla mentiras, Y el que enciende rencillas entre los hermanos.

²⁰Oğlum, babanın buyruklarına uy,Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

²⁰Guarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre, Y no dejes la enseñanza de tu madre:

²¹Bunlar sürekli yüreğinin bağı olsun,Tak onları boynuna.

²¹Atalos siempre en tu corazón, Enlázalos á tu cuello.

²²Yolunda sana rehber olacak,Seni koruyacaklar yattığın zaman;Söyleşecekler seninle uyandığında.

²²Te guiarán cuando anduvieres; cuando durmieres te guardarán; Hablarán contigo cuando despertares.

²³Bu buyruklar sana çıra,Öğretilenler ışıktır.Eğitici uyarılar yaşam yolunu gösterir.

²³Porque el mandamiento es antorcha, y la enseñanza luz; Y camino de vida las reprensiones de la enseñanza:

²⁴Seni kötü kadından,Başka birinin karısının yaltaklanan dilindenKoruyacak olan bunlardır.

²⁴Para que te guarden de la mala mujer, De la blandura de la lengua de la extraña.

²⁵Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın,Bakışları seni tutsak etmesin.

²⁵No codicies su hermosura en tu corazón, Ni ella te prenda con sus ojos:

²⁶Çünkü fahişe yüzünden insan bir lokma ekmeğe muhtaç kalır,Başkasının karısıyla yatmak da kişinin canına mal olur. kalır›› ya da ‹‹Çünkü fahişenin ücreti ancak bir somun ekmektir››.

²⁶Porque á causa de la mujer ramera es reducido el hombre á un bocado de pan; Y la mujer caza la preciosa alma del varón.

²⁷İnsan koynuna ateş alır da,Giysisi yanmaz mı?

²⁷¿Tomará el hombre fuego en su seno, Sin que sus vestidos se quemen?

²⁸Korlar üzerinde yürür de,Ayakları kavrulmaz mı?

²⁸¿Andará el hombre sobre las brasas, Sin que sus pies se abrasen?

²⁹Başkasının karısıyla yatan adamın durumu budur.Böyle bir ilişkiye giren cezasız kalmaz.

²⁹Así el que entrare á la mujer de su prójimo; No será sin culpa cualquiera que la tocare.

³⁰Aç hırsız karnını doyurmak için çalıyorsa,Kimse onu hor görmez.

³⁰No tienen en poco al ladrón, cuando hurtare Para saciar su alma teniendo hambre:

³¹Ama yakalanırsa, çaldığının yedi katını ödemek zorunda;Varını yoğunu vermek anlamına gelse bile.

³¹Empero tomado, paga las setenas, Da toda la sustancia de su casa.

³²Zina eden adam sağduyudan yoksundur.Yaptıklarıyla kendini yok eder.

³²Mas el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: Corrompe su alma el que tal hace.

³³Payına düşen dayak ve onursuzluktur,Asla kurtulamaz utançtan.

³³Plaga y vergüenza hallará; Y su afrenta nunca será raída.

³⁴Çünkü kıskançlık kocanın öfkesini azdırır,Öç alırken acımasız olur.

³⁴Porque los celos son el furor del hombre, Y no perdonará en el día de la venganza.

³⁵Hiçbir fidye kabul etmez,Gönlünü alamazsın armağanların çokluğuyla.

³⁵No tendrá respeto á ninguna redención; Ni querrá perdonar, aunque multipliques los dones.