¹RABbe övgüler sun, ey gönlüm!Ya RAB Tanrım, ne ulusun!Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

¹BENDICE, alma mía, á Jehová. Jehová, Dios mío, mucho te has engrandecido; Haste vestido de gloria y de magnificencia.

²Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün.Gökleri bir çadır gibi geren,

²El que se cubre de luz como de vestidura, Que extiende los cielos como una cortina;

³Evini yukarıdaki sular üzerine kuran,Bulutları kendine savaş arabası yapan,Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

³Que establece sus aposentos entre las aguas; El que pone las nubes por su carroza, El que anda sobre las alas del viento;

⁴Rüzgarları kendine haberci,Yıldırımları hizmetkâr eden sensin. eden sensin›› ya da ‹‹Meleklerini rüzgarlar, hizmetkârlarını ateş alevleri yapan sensin››.

⁴El que hace á sus ángeles espíritus, Sus ministros al fuego flameante.

⁵Yeryüzünü temeller üzerine kurdun,Asla sarsılmasın diye.

⁵El fundó la tierra sobre sus basas; No será jamás removida.

⁶Engini ona bir giysi gibi giydirdin,Sular dağların üzerinde durdu.

⁶Con el abismo, como con vestido, la cubriste; Sobre los montes estaban las aguas.

⁷Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi.

⁷A tu reprensión huyeron; Al sonido de tu trueno se apresuraron;

⁸Dağları aşıp derelere aktı,Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

⁸Subieron los montes, descendieron los valles, Al lugar que tú les fundaste.

⁹Bir sınır koydun önlerine,Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

⁹Pusísteles término, el cual no traspasarán; Ni volverán á cubrir la tierra.

¹⁰Vadilerde fışkırttığın pınarlar,Dağların arasından akar.

¹⁰Tú eres el que envías las fuentes por los arroyos; Van entre los montes.

¹¹Bütün kır hayvanlarını suvarır,Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

¹¹Abrevan á todas las bestias del campo: Quebrantan su sed los asnos montaraces.

¹²Kuşlar yanlarında yuva kurar,Dalların arasında ötüşürler.

¹²Junto á aquellos habitarán las aves de los cielos; Entre las ramas dan voces.

¹³Gökteki evinden dağları sularsın,Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

¹³El que riega los montes desde sus aposentos: Del fruto de sus obras se sacia la tierra.

¹⁴Hayvanlar için ot,İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin;İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

¹⁴El que hace producir el heno para las bestias, Y la hierba para el servicio del hombre; Sacando el pan de la tierra.

¹⁵Yüreklerini sevindiren şarabı,Yüzlerini güldüren zeytinyağını,Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

¹⁵Y el vino que alegra el corazón del hombre, Y el aceite que hace lucir el rostro, Y el pan que sustenta el corazón del hombre.

¹⁶RABbin ağaçları,Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

¹⁶Llénanse de jugo los árboles de Jehová, Los cedros del Líbano que él plantó.

¹⁷Kuşlar orada yuva yapar,Leyleğin evi ise çamlardadır.

¹⁷Allí anidan las aves; En las hayas hace su casa la cigüeña.

¹⁸Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı,Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

¹⁸Los montes altos para las cabras monteses; Las peñas, madrigueras para los conejos.

¹⁹Mevsimleri göstersin diye ayı,Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

¹⁹Hizo la luna para los tiempos: El sol conoce su ocaso.

²⁰Karartırsın ortalığı, gece olur,Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

²⁰Pone las tinieblas, y es la noche: En ella corretean todas las bestias de la selva.

²¹Genç aslan av peşinde kükrer,Tanrıdan yiyecek ister.

²¹Los leoncillos braman á la presa, Y para buscar de Dios su comida.

²²Güneş doğuncaİnlerine çekilir, yatarlar.

²²Sale el sol, recógense, Y échanse en sus cuevas.

²³İnsan işine gider,Akşama dek çalışmak için.

²³Sale el hombre á su hacienda, Y á su labranza hasta la tarde.

²⁴Ya RAB, ne çok eserin var!Hepsini bilgece yaptın;Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

²⁴Cuán muchas son tus obras, oh Jehová! Hiciste todas ellas con sabiduría: La tierra está llena de tus beneficios.

²⁵İşte uçsuz bucaksız denizler,İçinde kaynaşan sayısız canlılar,Büyük küçük yaratıklar.

²⁵Asimismo esta gran mar y ancha de términos: En ella pescados sin número, Animales pequeños y grandes.

²⁶Orada gemiler dolaşır,İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

²⁶Allí andan navíos; Allí este leviathán que hiciste para que jugase en ella.

²⁷Hepsi seni bekliyor,Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

²⁷Todos ellos esperan en ti, Para que les des su comida á su tiempo.

²⁸Sen verince onlar toplar,Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

²⁸Les das, recogen; Abres tu mano, hártanse de bien.

²⁹Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

²⁹Escondes tu rostro, túrbanse: Les quitas el espíritu, dejan de ser, Y tórnanse en su polvo.

³⁰Ruhunu gönderince var olurlar,Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

³⁰Envías tu espíritu, críanse: Y renuevas la haz de la tierra.

³¹RABbin görkemi sonsuza dek sürsün!Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

³¹Sea la gloria de Jehová para siempre; Alégrese Jehová en sus obras;

³²O bakınca yeryüzü titrer,O dokununca dağlar tüter.

³²El cual mira á la tierra, y ella tiembla; Toca los montes, y humean.

³³Ömrümce RABbe ezgiler söyleyecek,Var oldukça Tanrımı ilahilerle öveceğim.

³³A Jehová cantaré en mi vida: A mi Dios salmearé mientras viviere.

³⁴Düşüncem ona hoş görünsün,Sevincim RAB olsun!

³⁴Serme ha suave hablar de él: Yo me alegraré en Jehová.

³⁵Tükensin dünyadaki günahlılar,Yok olsun artık kötüler!RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!RAB'be övgüler sunun!

³⁵Sean consumidos de la tierra los pecadores, Y los impíos dejen de ser. Bendice, alma mía, á Jehová. Aleluya.